Odia Poem

ତପସ୍ୱିନୀ ଶତପଥୀ ଶାଶ୍ୱତ ଅମୃତର ସ୍ପର୍ଶ ଯୋଡ଼େ ଦୁଇ ଅନ୍ତର ନା ତାର ପ୍ରେମ କରଇ ସଭିଙ୍କୁ ହର୍ଷ ସୁପ୍ତ ଚେତନାକୁ ଜାଗ୍ରତ କରେ ସ୍ଵୟଂ ସିଦ୍ଧ କରେ ପରିଚୟ । ମୃଦୁ ମଳୟର ମଳୟ ପବନେ ପୁଲକିତ ସ୍ପନ୍ଦନ ପ୍ରେମ ନିଷ୍ପାପ କରେ ଜୀବନ ବନ୍ଧନ ଶ୍ରାବଣ ଭିଜା ବରଷା ଟିପାରେ ତନୁ ମନ…

ନିରୂପମା ପତି ସରଗଠୁଁ ଵଡ ଏହି ଆମ ଘର ଘର ନୁହେଁ ସେହି ଭାଵର ମନ୍ଦିର ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ପ୍ରୀତି ଥାଏ ନିରନ୍ତର ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀର ସେ ଏକାନ୍ତ ନିର୍ଝର ସେଘରେ ଜନମ ମୋର ଵାପା,ମା, ଭାଇ, ଭଉଣୀଙ୍କୁ ନେଇ ଏକସୂତ୍ରେ ପରିବାର । ଆକାଶଠୁଁ ଵଡ ପୂଜ୍ୟ ପିତା ମୋର ଧର୍ମ, ସ୍ବର୍ଗ,ତପ…

ଶକ୍ତିପ୍ରଦା ମହାପାତ୍ର  କେବେ ରାଗେ, କେବେ ରୁଷେ କେବେ ହସେ , କେବେ ବାସେ କେବେ ହଜେ ,କେବେ ଭିଜେ ତୁମରି ପ୍ରେମରେ ..... ଯାଏ ତୁମ ଯେତେ ପାଶେ ଯାଅ ତୁମେ ସେତେ ଦୁରେ ରାତି ପାହି ଦିନ ସରେ , ତୁମରି ପ୍ରେମରେ..... ଝର ତୁମେ କେବେ ଲୁହରେ ପୁଣି କେବେ ଲହୁରେ ,…

ଜ୍ଞାନ ରଞ୍ଜନ ଦାଶ  ବିଶ୍ରବା ଆତ୍ମଜ ଦନୁଜଙ୍କ ରାଜ ଲଙ୍କପତି ଦଶାନନ ନିଧନର ଲକ୍ଷ୍ୟେ ଚୈତ୍ର ଶୁକ୍ଲ ପକ୍ଷେ ଜନ୍ମିତ ରଘୁ ନନ୍ଦନ । ପୁତ୍ରେଷ୍ଠି ଯାଗର କରି ଆୟୋଜନ ଋଷ୍ୟଶୃଙ୍ଗ ପୌରୋହିତ୍ୟେ ଦଶରଥ ଲାଭ କଲେ ଚତୁସ୍ପୁତ୍ର ଜଗତ ଜନଙ୍କ ହିତେ । କୌଶଲ୍ୟା ଉଦରୁ ଉଦେ ନିଶାକର…

ବିନୋଦ ବିହାରୀ ପ୍ରଧାନ ସୁମନେ ସୁମନ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଅର୍ପିବ ଲୋଡା ନାହିଁ ଆନ ଫୁଲ ଧନ ଦେଇ କେବେ ତୋଷି କି ପାରିବ ଭାବଟି ଅମୂଲ ମୂଲ । ୧ । ଘୃତ ଦୀପ ଧରି ବନ୍ଦାପନା କଲେ ପ୍ରଭୁ କି ଘେନନ୍ତି ବାରେ ପ୍ରାଣର ପ୍ରଦୀପ ଜାଳି ପ୍ରେମାଲୋକ ବନ୍ଦାଅ ଭକତି ଭରେ । ୨। ଚାହିଁ ନ ଥାନ୍ତି…

ସ୍ଵାଗତିକା ସାହୁ ଉତ୍କଳ ମୋହର ବୀର ପ୍ରସବିନି ମାଟି ପାଣି ତାର ବାସ୍ନା ସେ ବାସ୍ନାରେ ଥରେ ବିମୋହିତ ପରେ ଭୁଲିଯାଅ ଯାହା ଚିହ୍ନା । ସେଇ ବାସ୍ନାରେ ବିମୋହିତ ହୋଇ ଦେଖିଥିଲ କେତେ ସ୍ବପ୍ନ ମଧୁ ବାବୁ ତୁମ ସେଇ ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ସାକାର ହେଲାକି କ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ? ମାତୃଭାଷା ପାଇଁ…

ଡମ୍ବରୁଧର ବେହେରା  ଦୁଇଟି ଚାଳଘର ଘର ଉପରେ ଆକାଶ ଚାଳଘର କୋଣରେ ଚୁଳିଆ ଚଢେଇର ବସା, ଶାବକ ଆସି ଅଣ୍ଡା ଦେଇ ପୁଣି ବଡ଼ ହେଇ ଉଡିଯିବା ପରେ ଗୋଟେ ସଫେଦ ଗୋଲାକୃତ ଆଙ୍କିଦେଲା ପରେ ତମକୁ ଦେଖେଇ କହିଲି ଦେଖ “ମଲା ଜହ୍ନ” ବଢିଆ ହେଇଛି ନା ? ତମେ ଅବିକଳ ସେମିତି ଆଙ୍କିଲ ଓ କହିଲ…

ଚନ୍ଦ୍ରା ମିଶ୍ର  ଶୁଣ, ସକାଳ ହେବାକୁ ଆଉ ଜମା ଅଧ ଘଣ୍ଟlଏ ବାକି ସେତିକି ମୋର ଅପେକ୍ଷା ଏଠି ତୁମଠାରୁ ଛାୟାଚିତ୍ରଟିଏ ପହଞ୍ଚି ଯିବ ମୋ ଫୋନରେ ? ମୋ ମନକୁ ଥରେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ଅଳ୍ପ ଧାଡ଼ିଏ କଥା କୁହ ମତେ ? ବସନ୍ତର ଅମାନିଆ ପଵନ ମୋର ସରି ଯାଉଥିବା ବୟସ ରାତିରେ…

ପ୍ରସେନଜିତ ସେଠୀ ପ୍ରାଚୀନ ଉତ୍କଳ, ଐତିହ୍ୟ ମହାନ, ରାମାୟଣେ ନାମ ହୋଇଛି ବଖାଣ। ମହାଭାରତର ମହା ସମରରେ, ଉତ୍କଳର ଯୋଦ୍ଧା ବିଜେ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ରେ। କରିଲେ ରାଜୁତି, ଚେଦୀ ଶିରୋମଣି, ଖାରବେଳ ନାମେ, ଉତ୍କଳର ମଣି। ଜୟ କଲେ ଗଙ୍ଗାଠାରୁ ଗୋଦାବରୀ, ଚୌଦିଗେ ବ୍ୟାପିଲା, ଉତ୍କଳର…

ସାଧନା ପଣ୍ଡା  କିଛି ଛାଇ , କିଛି ଖରାର ଜୀବନ ମୁନ୍ଦାଏ ଶୀତଳତା କିଛି ଛାଇରେ ବିଶ୍ରାମ ଅଟକି ଯାଏ ପ୍ରାଣ କିଛି କ୍ଷଣ….. ! ଥକି ପଡେ ପାଦ , ଝାଉଁଳି ଯାଏ ହୃଦ , ଶିଝିଯାଏ ପିଠି , ଶୁଖିଯାଏ ତଣ୍ଟି , ଲଟକେ ଜୀବନ ; ଖୋଜିଲା ଖୋଜିଲା ଭାବନେଇ ଥକି ପଡେ ପଲକ ତଳର ଆଖି … !…