ମଣିଷ କିସ୍ କରିବା କାହାଠୁ ଶିଖିଥିଲା ? ୨୧ ମିଲିୟନ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ହୋଇଥିଲା ପ୍ରଥମ ଚୁମ୍ୱନ, ରିସର୍ଚ୍ଚରୁ ବଡ଼ ଖୁଲାସା

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: କିସ୍‌ ବା ଚମ୍ୱନ ଏହା କେବେଠୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା? ହୁଏତ ଆପଣଙ୍କ ମନରେ କେବେ କେବେ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିଥିବ, କିନ୍ତୁ ଉତ୍ତର ପାଇନଥିବେ । ଏବେ ଅକ୍ସଫୋର୍ଡ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଏକ ନୂଆ ଅଧ୍ୟୟନ କରି ଏହି ଚମ୍ୱନ କେବେଠୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ତାହା ବାହାର କରିଛନ୍ତି । ଅକ୍ସଫୋର୍ଡ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଚୁମ୍ବନ ବା କିସ୍ କରିବା ବିଷୟରେ ବହୁତ ରୋଚକ ତଥ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଛି। ଗବେଷଣା ଅନୁସାରେ, ମନୁଷ୍ୟ ଏବଂ ବଡ଼ ବାନରମାନଙ୍କର ସମାନ ପୂର୍ବଜଙ୍କଠାରେ ପ୍ରାୟ ୨ କୋଟି ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଚୁମ୍ବନ ଭଳି ଅଭ୍ୟାସ ଗଢ଼ି ଉଠିଥିଲା। ଅର୍ଥାତ୍ ଆଜି ଆମେ ଯାହାକୁ ଭାବନା ଓ ନିକଟତାର ଉପାୟ ଭାବୁଛୁ, ତାହା ଆମର ବହୁତ ପୁରୁଣା ଇତିହାସର ଅଂଶ।
ଅଧ୍ୟୟନରେ ଏହା ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ନିଏଣ୍ଡରଥାଲ୍ – ଯେଉଁମାନେ ମନୁଷ୍ୟର ବହୁତ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଲୁପ୍ତ ହୋଇଯାଇଥିବା ପ୍ରଜାତି – ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଚୁମ୍ବନ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ସମ୍ଭବତଃ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କ ସହ ମଧ୍ୟ ଏହା କରିଥିଲେ।
ଚୁମ୍ବନ କିପରି ଆରମ୍ଭ ହେଲା, ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ କିପରି ବୁଝିଲେ?
ଗବେଷକମାନେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ବାନର ଏବଂ ବଡ଼ ବାନରଙ୍କର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରିବାର ବୃକ୍ଷ ଦେଖିଲେ। ସେମାନେ ଜାଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ କେଉଁ ପ୍ରାଣୀମାନେ ମୁହଁରୁ ମୁହଁକୁ ହାଲୁକା ସ୍ପର୍ଶ କରନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ଅଭ୍ୟାସ କେତେ ପୁରୁଣା। ସେମାନଙ୍କର ଫଳାଫଳ କହୁଛି ଯେ ୨୧.୫ ରୁ ୧୬.୯ କୋଟି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ବଡ଼ ବାନରଙ୍କ ପୂର୍ବଜଙ୍କଠାରେ ଚୁମ୍ବନ ଭଳି ବ୍ୟବହାର ଥିଲା। ସମୟ ସହିତ ଜିନିଷ ବଦଳିଲା, କିନ୍ତୁ ଏହି ଅଭ୍ୟାସ ରହିଗଲା। ଆଜି ମଧ୍ୟ ସିମ୍ପାଞ୍ଜି, ବୋନୋବୋ ଏବଂ ଓରାଙ୍ଗଟାନ୍ ଭଳି ବଡ଼ ବାନରମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଚୁମ୍ବନ କରୁଥିବା ଦେଖାଯାଏ। ଅକ୍ସଫୋର୍ଡର ବୈଜ୍ଞାନିକ ଡା. ମାଟିଲ୍ଡା ବ୍ରିଣ୍ଡଲ୍ କହିଛନ୍ତି, “ଏହା ପ୍ରଥମ ଥର ଯେ କେହି ଚୁମ୍ବନକୁ ଏତେ ବଡ଼ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି।”

ନିଏଣ୍ଡରଥାଲ୍ କାହିଁକି ଚର୍ଚ୍ଚାରେ?
ନିଏଣ୍ଡରଥାଲ୍‌ଙ୍କ ନାମ ଏଥିପାଇଁ ବାରମ୍ବାର ଆସୁଛି କାରଣ ପୁରୁଣା ଗବେଷଣାରେ ଜଣାପଡ଼ିଛି ଯେ ସେମାନଙ୍କ ଏବଂ ମନୁଷ୍ୟଙ୍କ ମୁହଁରେ ସମାନ ଜୀବାଣୁ ମିଳିଥିଲା। ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଉଭୟଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ନିକଟତର ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା। ଏହା ବ୍ୟତୀତ ମନୁଷ୍ୟ ଏବଂ ନିଏଣ୍ଡରଥାଲ୍ ପରସ୍ପର ସହିତ ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ ଦେଉଥିଲେ, ଏହା ମଧ୍ୟ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ ମାନୁଛନ୍ତି। ତେଣୁ ଏହା କୁହାଯାଉଛି ଯେ ଚୁମ୍ବନ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ପର୍କର ଏକ ସାଧାରଣ ଅଂଶ ଥିଲା।

ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କଠାରେ ଚୁମ୍ବନକୁ କିପରି ଚିହ୍ନଟ କରିବେ, ଏହା ଥିଲା ସବୁଠୁ କଷ୍ଟକର କାମ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଏହି ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ଥିଲା ଯେ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କଠାରେ ଚୁମ୍ବନ ଭଳି କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଠିକ୍ ଭାବରେ କିପରି ଚିହ୍ନଟ କରାଯିବ। କାରଣ ଅନେକ ଥର ପ୍ରାଣୀମାନେ ମୁହଁରୁ ମୁହଁ ଛୁଇଁଥାନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତାହା ଚୁମ୍ବନ ହୋଇନଥାଏ। ତେଣୁ ସେମାନେ ଏକ ସରଳ ପରିଭାଷା ତିଆରି କଲେ: “ମୁହଁରୁ ମୁହଁକୁ ହାଲୁକା ଏବଂ ଶାନ୍ତ ସ୍ପର୍ଶ, ଯେଉଁଥିରେ ଖାଦ୍ୟ ଦିଆଯାଏ ନାହିଁ।” ଏହି ପରିଭାଷା ଆଧାରରେ ସେମାନେ ସମସ୍ତ ବଡ଼ ବାନରଙ୍କର ଅଧ୍ୟୟନ କଲେ। ସିମ୍ପାଞ୍ଜି, ବୋନୋବୋ ଏବଂ ଓରାଙ୍ଗଟାନ୍‌ରେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖାଯାଇଥିଲା।