କବିତା

ଆଶୁତୋଷ ମିଶ୍ର ଅତୀତର ବୋଝ ସବୁ ବୋହିଥିଲି, ମୋ ରିକ୍ସାର ତିନୋଟି ଚକରେ ଭାବିଥିଲି ବର୍ତ୍ତମାନ ଆଉ ଭବିଷ୍ୟବି ବୋହିନେବି ପେଡଲ ମାଡ଼ରେ କେତେ ଗଳିକନ୍ଦି ଭିଡ଼ ରାସ୍ତାର ମଝିରେ ମୋ ରିକ୍ସା ଗଡ଼ିଯିବ ଗୋଟେ ନିଶ୍ୱାସରେ ଆଖିରୁ ବୋହିଗଲା ଭାବନାର ତରଳ ପଦାର୍ଥ ରିକ୍ସାର କଣା ଫୁଟା…

ସଂଘମିତ୍ରା ରାଏଗୁରୁ  ମୁଁ ପ୍ରେମରେ ତୁ ବି ପ୍ରେମରେ ଫରକ ଏତିକି ମୁଁ ଲୁଣରେ ସମୁଦ୍ର ଦେଖେ ତୁ ଲୁଣର ସାନ୍ଦ୍ରତା ମାପୁଥାଉ ସମୁଦ୍ର ଭିତରେ ମୁଁ ଚର୍ଚ୍ଚାରେ ତୁ ବି ଚର୍ଚ୍ଚାରେ ଖବରଠୁ ଖବରକାଗଜ ଯାଏ ଯିଏ ଯେମିତି ଦେଖିଲା ସେଇ ନଜରରେ ପ୍ରେମ ଆଉ ଚର୍ଚ୍ଚା ଚର୍ଚ୍ଚା ଆଉ…

ରାମକୃଷ୍ଣ  ଭାବରତିରେ ମୂର୍ଚ୍ଛା ଯାଇଥିବା ବେଳେ ତାକୁ ଘୋଷଣା କରିଦିଆଗଲା ମୃତ ହତ୍ୟା ନା ଆତ୍ମହତ୍ୟା ? ସନ୍ଦେହ ଘେରରେ ଛନ୍ଦିହେଲା ଅକାଳରେ ଅପମରଣ ଚିରି ଭିତରେ ଖୋଜା ଚାଲିଲା କେଉଁଠି ଲୁଚିଛି ମୃତ୍ୟୁର କାରଣ ଛାତିର ବାଁପଟେ ଦରଫୁଟା ଗୋଟେ ଗୋଲାପ ଡାହାଣ ପଟେ ଗୋଟେ ପାଲଟଣା…

ମୂଳ ହିନ୍ଦୀ : ଅଶୋକ ବାଜପେୟୀ  ଯଦି ତିଷ୍ଠିବ ତେବେ ସେ ହିଁ ତିଷ୍ଠିବ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ସେହି ଅକିଞ୍ଚନ ମଣିଷଟି ଯିଏ ରୁଆବ ଆଗରେ କାକୁତିମିନତି ହୁଏନି, ନିଜ ପିଲାଙ୍କ ନମ୍ୱର ବଢାଇବା ଲାଗି ଯାଏନି ମାଷ୍ଟରଙ୍କ ଘରକୁ, ଯିଏ ରାସ୍ତାରେ ପଡିଥିବା ଆହତକୁ ସବୁ କାମ ଛାଡି ସବା ଆଗେ…

ବଳରାମ ପୂଜାରୀ ବାହୁଡୁଥିଲେ ତମାମ ମୃତ୍ୟୁ ମୁହାଁ ପ୍ରତିଜ୍ଞାସବୁ ? ଖୋଳପା ଛଡେଇ ଆୟୁଷମାନେ ପାଲଟୁ ଥିଲେ ପ୍ରାରବ୍ଧର ପାଲଟାବାଘ ? ଦିର୍ଘାୟୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଆଶୀର୍ବାଦର ଆହୁତିରେ ଭସ୍ମ ହେଉଥିଲେ ଭ୍ରମିତ ଆଣ୍ଟପଣର ଅସୀମ ଧୈର୍ଯ୍ଯ, ବାଟ ଭାଙ୍ଗୁଥିଲେ, ଅଭେଦ୍ଯ ଅସହିଷ୍ଣୁ…

ବିନୋଦିନୀ ଦାଶ  ଭବସାଗର ବେଳାଭୂମିରେ ବାନ୍ଧିଛି ମୁହିଁ ବସା, ଶିଳ୍ପୀଟିଏ ସାଜି ମୁଁ ବଞ୍ଚେ ଧରି କର୍ମ ବେଉସା । ତା’ ସାଥେ ନିତି ସୁଖରେ ଥାଏ ନବ ଚେତନା ଧରି, ବିଫଳ ହେଲେ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼େନି ତୋଳଇ ନୂଆ କରି । ଯେପରି ଗଢ଼େ ବାଲୁକା ଶିଳ୍ପୀ ବେଳାଭୂମିରେ ମୂର୍ତ୍ତି, ସାଧନା…

ରାଜ କିଶୋର ଦାସ ଫେରେଇ ଦେବାର କଳା ଜାଣି ହୋଇନି ବୋଲିତ ଯେତେ ନିବୁଜ କରି ଆଖି ବନ୍ଦ କଲେ ବି ଭରିଯାଏ ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସ୍ୱପ୍ନ । ଘର କେଉଁଠି ତା’ର ଯେ ବେଧଡ଼କ ଚାଲି ଆସେ ନିଦ, ଅଧାନିଦ, ବେ ନିଦ ଦି ନିଦ ଫରକ ପଡ଼େନି। ରାତି ପାହାନ୍ତା ସକାଳ ଯେତେବେଳେ , ସେତେବେଳେ ରାଜ…

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର ଗୁଣୁଗୁଣାଏ ଥୋକା ଥୋକା ଅନ୍ଧାର ନିବିଡ଼ତାର ଗୀତି.. ଅନ୍ତରଙ୍ଗ କିଛି ଅନୁଭୂତି.., ମେଘ କାନେ ଚୁପ୍ କରି କିଛି କହେ, କେବେ ପାହାଡ଼ ସାରା ଅଜାଡ଼ି ଦିଏ ତାମସିକ ଶୋଷର ତାତି, କେରାଏ ଅବସୋସ, ଠୋପାଏ ଅଶାନ୍ତି.., ଚାରି ଆଡ ଶୂନ୍ ଶାନ୍.. ଛାତି ତଳ ଅନ୍ଧାରୁଆ…

ମୂଳ ହିନ୍ଦୀ: ଦୁଷ୍ୟନ୍ତ କୁମାର ମୋ ପ୍ରଗତିର ଅବା ଅଗତିର ଏଇ ମାପଦଣ୍ଡ ତୁମେ ବଦଳାଅ, ଜୁଆର ତାସ ଭଳି ମୁଁ ଏବେ ଅନିଶ୍ଚିତତା ଭିତରେ । ମୋ ଉପରେ ଚାରିଆଡ଼ୁ ଆକ୍ରମଣ ହେଉଛି, ପତ୍ର କଅଁଳୁଛି ପତ୍ର ଝଡ଼ା ଦେଉଛି, ମୁଁ ନୂଆ ହେବା ପାଇଁ ରନ୍ଦାରେ ଚଢ଼ୁଛି, ଲଢ଼ି ଲଢ଼ି…

ରୋଜାଲିନ୍ ମିଶ୍ର ଯଦି କେବେ ତୁମେ ବର୍ଷ। ହୋଇ ଏ ଜୀବନ ମରୁଦ୍ୟାନେ ପଡ଼ ଝରି, ମୁଁ ତୁମକୁ ଆବୋରି ନେବି ଅଧର ଆଶ୍ଲେଷ ଦେଇ, ଏଇ ବିରାଟ ସତ୍ତାର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ନୂତନ ପଲ୍ଲବର ଅନ୍ତରାଳେ ଲୁକ୍କାୟିତ ଅସ୍ତିତ୍ବ ପାଇଁ ମୁଁ ତୁମକୁ ଖୋଜିବି, ଆଉ ଜୀବନର ରନ୍ଧ୍ରେ…