କବିତା

  ସାଧନା ପଣ୍ଡା  ମଖମଲି ମିନାର ଉପରେ ଜମିଛନ୍ତି ସହରର ସମସ୍ତ ମଧୁମକ୍ଷୀ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ଅମୃତର ସ୍ବପ୍ନ। ମସଜିଦରୁ ଭାସିଆସେ ଆଲ୍ଲା ହୋ ଆକବର ମନ୍ଦିରରୁ ଘଣ୍ଟା ବାଦ୍ୟର ଶବ୍ଦ, ଅସହାୟ ମନୁଷ୍ୟର ସୁଅ ଛୁଟିଛି ଅବାରିତ, ନିରୀହ ଟ୍ରାଫିକ୍ ଭିଡ ମଧ୍ୟେ ... କ୍ଳାନ୍ତ ସମାରୋହ ; ବ୍ୟାକୁଳ ହୃଦୟ ବ୍ୟଥିତ ପ୍ରାଣ , ଦର୍ଶନାଭିଲାଷୀ ପୂଣ୍ୟ ପ୍ରାଣ ନେଇ । ଆହା! ସତେ କେଡେ ଅସହାୟ କେତେ ଦୟନୀୟ ଆଜି...

ନିରୂପମା ପତି ସରଗ ଠୁଁ ଵଡ ଏହି ଆମ ଘର ଘର ନୁହେଁ ସେହି ଭାଵର ମନ୍ଦିର ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ପ୍ରୀତି ଥାଏ ନିରନ୍ତର ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ର ସେ ଏକାନ୍ତ ନିର୍ଝର ସେଘରେ ଜନମ ମୋର ଵାପା,ମା, ଭାଇ, ଭଉଣୀଙ୍କୁ ନେଇ ଏକସୂତ୍ରେ ପରିବାର । ଆକାଶ ଠୁଁ ଵଡ ପୂଜ୍ୟ ପିତା...

ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ  ନାରୀ ଶକ୍ତି ରୂପେ ମହିଷାମର୍ଦ୍ଦିନୀ                                        ଆସ ମା' ଗୋ ଧରା ଧାମେ ସହସ୍ର ଅସୁର ଉତ୍ପାତରେ...

 ଜ୍ଞାନ ରଞ୍ଜନ କର ପାହାଡ଼ ଅଗର ଫୁଲଟିଏ ମୁଁ,                        ଦୂରରୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଆକର୍ଷିତ କରେ, ହେଲେ ପାଖକୁ ଆସନ୍ତିନି କେହି। ନାଗସର୍ପର ସର୍ବୋତ୍କୃଷ୍ଟ ବିଷ ମୁଁ, ମୋତେ ଲୋକ ପୂଜା କରନ୍ତି, ଆଉ ଦଂଶନକୁ...

ମନୋଜ ରଥ ଦିନେ ହୁଏତ ଦପ୍ ଦପ୍ ଲିଭି ଯିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଜହ୍ନ ଏକ ଭଦ୍ର ଲୋକ ଦେଖେଇବ ଅଂଧାରରେ ତା' ଅପର ପାଶ୍ୱ । ଦିନେ ହୁଏତ ରୁଦ୍ରାକ୍ଷ ଭଳି ତପସ୍ୱୀ ଆକାଶ ହାତରୁ ବିଛେଇ ହେଇ ତଳେ ପଡିଯିବେ ସବୁ ନକ୍ଷତ୍ର , ଏକେ ୪୭ ଗୁଳିରେ ବିଦ୍ଧ ଏକ ସହିଦର ଛାତି ଭଳି ଆକାଶର ଛାତିରେ ଥିବ ଅନେକ ଛିଦ୍ର...

ଆନନ୍ଦ କୁମାର ମେହେର ବିଶାଳ ଆକାଶ କହୁଅଛି ଶୁଣ ମୋ ସମାନ ହେଉ ତୁମ ହୃଦୟ ଗମ୍ଭୀର ଅଚଳ ପର୍ବତ କହୁଛି ମୋ ସମାନ ହୁଅ ତୁମେ ନିର୍ଭୟ । ମିଟି ମିଟି କରି ତାରକା କହଇ ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧାରେ ଦେଖାଅ ବାଟ ନୀଳସାଗରର ତରଙ୍ଗ କହଇ ପରମ ଉମଙ୍ଗେ ଜୀବନ କାଟ । ଧରଣୀ...

ମାୟାଧର ସାହୁ ମୋ ବିଦ୍ୟାଳୟ କାନ୍ଦୁଛି,                                                ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ପଡ଼ିଛି। କବାଟ ଝରକା ଉଈ...

ଜ୍ଞାନ ରଞ୍ଜନ କର   ମୋ ପରିଚୟ ବୋଧେ ମୋର ହେବାକୁ ରାଜି ନାହିଁ, ସେଥିପାଇଁ ବୋଧେ ମୋ ହୃଦୟ ମାଗେ ତୁମ ପରିଚିତି, କାହାର ଝିଅ ହେଲି, କାହା ନାତୁଣୀ ହେଲି, ସବୁ ଭୁଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ମୋର, ଦରକାର ବାସ ଗୋଟେ ପରିଚୟ, ତୁମ ସ୍ତ୍ରୀ ହେବାର, ଆଜିର ସମାଜ କହେ ଏ...

ପ୍ରସେନଜିତ୍ ସେଠୀ                                                       ଧିକାର୍ ଧିକାର, ଶତ ବାର...

ସୁପ୍ରିୟା ପଣ୍ଡା ମୁଁ ଚିତ୍ରକର ମୁଁ ଚିତ୍ରକର ରଙ୍ଗ ତୁଳୀ ମୋ ସଂସାର ରୂପ ରେଖ ର ଗନ୍ତାଘର ଜୀବନ୍ତ ମୋ କଳା କୃତି କଳ୍ପନା ର ମୁଁ ସୌଦାଗର । ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରେଖା ଟାଣି ବାସ୍ତବତା ର ରେଣୁ ବୁଣି ସ୍ୱପ୍ନ ରାଜ୍ୟରେ ଜାଗା କିଣି ଆଧିପତ୍ୟର ଉପତ୍ୟକାରେ ରୂପ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମନଜିଣି...