ଲଳିତ ମୋହନ ମିଶ୍ରଙ୍କ ବିଶେଷ ସ୍ତମ୍ଭ ‘ଚେତନାର ଚୌହଦୀ’
ଗୁରୁଙ୍କୁ ଜଣେ ପଚାରିଲା:- ଭୁଲ ସ୍ଥାନରେ ପଟି ବନ୍ଧା ହୋଇଥିବା କଥା ଆପଣ ପୂର୍ବରୁ କାହିଁକି କହିଲେ ନାହିଁ । ଆପଣ କାହିଁକି ଚୁପ୍ ରହିଲେ? ତା’ପରେ ଗୁରୁ ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ପ୍ରତି ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୃଷ୍ଟି ଦେଇ କହିଲେ- ସେ ଏତେ ବିବ୍ରତ ଯେ ଏହି ବ୍ୟାଣ୍ଡେଜ୍ କେଉଁଠାରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଉଛି ତାହା ମଧ୍ୟ ସେ ଜାଣି ନାହିଁ । କିଛି ସମୟ ପରେ ଶିଷ୍ୟ ଗୁରୁଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ:- ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନୀ ଗୁରୁଙ୍କର ପ୍ରାର୨ କର୍ମ ସରି ନାହିଁ । ଗୁରୁ ଆଘାତ ପାଇବା ଏବଂ ଭୁଲ ସ୍ଥାନରେ ପଟି ବନ୍ଧା ହେବା । ଗୁରୁ! ରକ୍ତସ୍ରାବ ବିଷୟରେ କିଛି କହି ନାହାଁନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିଲେ ଗୁରୁ କହିଥିଲେ- ଏଗୁଡ଼ିକ ତୁମର କାର୍ଯ୍ୟର ଫଳ, ମୋର ନୁହେଁ । ଶିଷ୍ୟ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଲେ- ଗୁରୁଦେବ! ମୋର କାର୍ଯ୍ୟର ଫଳ? ତେଣୁ ଗୁରୁ କହିଲେ ବଳଦ ଗାଡି ପଥରକୁ ଧକ୍କା ଦେବା, ଏବଂ ପଥରଟି ତୁମକୁ ତୁମର ଅତୀତର ଭାଗ୍ୟ ଅନୁଯାୟୀ ତୁମର ଜୀବନକୁ ପଙ୍ଗୁ କରି ଦେଇଥାନ୍ତା । ଶିଷ୍ୟ ଆ୧⁄୨ର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଶୁଣୁଥିଲେ । ଗୁରୁ ଆହୁରି କହିଥିଲେ- ତୁମକୁ ମାଗିବା ପରେ ତୁମେ ମୋତେ କନାଖଣ୍ଡେ ଦେଇଥିଲ । ମୁଁ ସେହି କନାଟି ଏଇଥି ପାଇଁ ମାଗିଥିଲି । ଭୁଲ ସ୍ଥାନରେ କନାଟି ବାନ୍ଧିବା ଏବଂ କ୍ଷତରୁ ରକ୍ତସ୍ରାବ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା । କାରଣ ଏହାଦ୍ୱାରା ତୁମର ପୂର୍ବ ଜନ୍ମର କର୍ମ କଟି ଯାଇଥିଲା ।
ସେଥିପାଇଁ ତୁମେ ଗୁରୁଙ୍କ ଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ଭରସା ଆସ୍ଥା ରଖ । ଗୁରୁ ନିଜ ଶିଷ୍ୟର ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ଅସୁବିଧା ଦୁଃଖ ଏବଂ ଯବଣାକୁ ନିଜ ଉପରକୁ ନେଇ ଯାଆନ୍ତି । ଏବଂ ଶିଷ୍ୟକୁ ଶାନ୍ତି ଓ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦାନ କରିବା ପାଇଁ ସତତ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି ।
Comments are closed.