ସଦାନନ୍ଦ ସାହୁ 
ଭକତ ମେଳରେ ଜଗତ ଠାକୁରେ
ଆରାଧ୍ୟ ଦେବତା ପ୍ରଭୁ ;
ମାନବୀୟ ଲୀଳା ଏ ରଥ ଯାତରା
ଭକ୍ତ ପ୍ରାଣେ ସଦା ବିଭୁ ॥
ଭକତ ଭାବରେ ବନ୍ଧା ଏ ଠାକୁରେ
ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ;
ରଥ ଯିବ ଗଡି ପତିତ ଉଦ୍ଧାରି
ଦୁଃଖ ଯେତେ ଦବ ଧୋଇ ॥
ଜଗନ୍ନାଥ ଧ୍ଵନି ହେବ ପ୍ରତିଧ୍ଵନି
ପ୍ରକମ୍ପିତ ହେବ ବିଶ୍ଵ
ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତାର ଏଭାବ ସନ୍ଦେଶ
ସମ୍ପର୍କର ଚିରହସ ॥
ବିଶ୍ଵ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ସୁକଲ୍ୟାଣ ମିତ୍ର
ଜଗତର ନାଥ ପ୍ରଭୁ
ସାତ ସିନ୍ଧୁ ଡେଇଁ ଭକ୍ତ ଆସେ ଧାଇଁ
ଜଳାଞ୍ଜଳି ଦେଇ ସବୁ ॥
ରତ୍ନ ବେଦୀ ଛାଡି ରଥ ଯିବ ଗଡି
ଜନ୍ମ ବେଦୀ ଅଭିମୁଖେ
ନବ ଦିନାତ୍ମକ ଭ୍ରମଣ ଆଶିଷ
ଜଗତର ସୁଖ ଦୁଃଖେ ॥
ରଥ ପଥ ମିତ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ
ସବୁତୁମ ଲୀଳାଖେଳା ;
ରଥେ ରଥ ଯାତ୍ରା ରଥରେ ବାହୁଡା
ତବ ଅଙ୍ଗେ ଷୋଳକଳା ॥
ସଙ୍ଗରେ ସଙ୍ଗାତ ଭାତୃଭଗ୍ନୀ ପ୍ରେମ
ଔଜ୍ଜଲ୍ୟ ହୀରା ମାଣିକ
ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ ସ୍ନେହର ଆଶିଷ
ଘୋଷଯାତ୍ରା ପ୍ରେମରଙ୍କ ॥
ତବ ନନ୍ଦିଘୋଷ ଯାତ୍ରାର ବିଶେଷ
ତାଳଧ୍ବଜ ଅନୁସଙ୍ଗ ;
ଦେବଦଳନକୁ ଭୁଲି ନ ଯିବାକୁ
ମଧ୍ୟମାରେ ସଦାରଖ.॥
ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ ଆହେ ବଳଭଦ୍ର
ହେ ମାଆ ସୁଭଦ୍ରା ଦେବୀ
ପୋଡ଼ ପିଠା ଖାଇ ଆସିବ ହେ ଫେରି
ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ ରତ୍ନବେଦୀ ॥
ଶ୍ରୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମାଆ ରଖିବନି ଜମା
ସଅଳେ କରିବ ବିଦା
ଶୂନ୍ୟ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଲାଗୁଛି ଶ୍ରୀହୀନ
ଆଶଙ୍କାରେ ଭକ୍ତ ସଦା ॥
ଧୁରୁଷିଆ, ଆଠଗଡ଼
କଟକ