Latest Odisha News

BREAKING NEWS

Browsing Tag

Odia Poem

କବିତା : ରଥ ଯାତରା

କୁଞ୍ଜବିହାରୀ ସାହୁ  ତିନି ରଥେ ତିନି ଦିଅଁ ବସିଛନ୍ତି ବଳିଆ, ସୁଭଦ୍ରା, ଜଗତନାଥ, ହରଷ ମନରେ ବୁଲି ବାହାରିଲେ ଦେଖିବା ପାଇଁକି ଗୁଣ୍ଡିଚାମାତ । ବାଜୁଅଛି ଘଣ୍ଟ, ଘଣ୍ଟା, କାହଳୀ ଯେ ଭେରି, ତୂରୀ, ଗିନି, ଖୋଳ ମୃଦଙ୍ଗ, ଶୁଭୁଛି ଭଜନ- କୀର୍ତ୍ତନ-ଜଣାଣ ଠାକୁର ହସନ୍ତି ହୋଇଣ…

କବିତା : ରଜ

ବାସନ୍ତୀ ଜେନା ରଜ ଆସିଛିରେ ସଜବାଜ ହୋଇ ଖୁସିର ପସରା ନେଇ ଜୀବନ ସରସ ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀରେ ରଜ ଦିଏତ ବତାଇ। (ଘୋଷା) ରଜ ପୂର୍ବ ଦିନ ସାଜସଜ୍ଜା ହୁଏ ରଜ ପାଇଁ ଆୟୋଜନ ପାରମ୍ପରିକ ଏ ପ୍ରଚଳିତ ପର୍ବ ଖୁସି ଆଣି ଦିଏ ଦିନ ପହିଲି ରଜରେ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରୁ ଉଠି ସ୍ନାନ ଶୌଚ ହେଉ ଥାଇ ଜୀବନ…

କବିତା : ବସନ୍ତ ନାହିଁ

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ ଯେହେତୁ ବସନ୍ତ ନାହିଁ ଆଉ ନାହିଁ ମଳୟ ଜଞ୍ଜାଳ ତେଣୁ ଆଜି ଭଲ ଲାଗେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ଏ ରୌଦ୍ର କିରଣ ଭଲ ଲାଗେ ଜଳିବାକୁ ବୈଶାଖର ନିଦାଘ ଦାରୁଣ। ଶୋଇ ରହି ସମୟର ଶାମୁକା ଭିତରେ ମୁଦ୍ରିତ ସ୍ମୃତିର ଡେଣା ଖୋଲିବାକୁ ଇଛା ହୁଏ ବୁଝିବାକୁ ତା ଆଖିର ଭାଷା ସେ…

କବିତା : ପ୍ରେମ

ସତ୍ୟନାରାୟଣ ଗନ୍ତାୟତ ପ୍ରେମ ତମ ଉଚ୍ଚାରଣ ନା ତମ ଆଚରଣ ? ପ୍ରେମ ତମ ଦୃଷ୍ଟିପାତ ନା ତମ ପଦପାତ ? ପ୍ରେମ ଦୂରେ ଥିଲେ ବି ନା ପାଖେଇଲେ ଇ ? ପ୍ରେମ ଉଡେ ପବନେ ନା ଥାଏ ପରାଣେ ? ପ୍ରେମ ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ତମେ ମୁଁ ଆମେ କେହି କି ବୁଝିଛୁ ଏ ଯାଏ ? ନା ଏକାନ୍ତ…

କବିତା : ମୋ ପ୍ରିୟା

ତେଜସ୍ଵିିନୀ ପଣ୍ଡା  ମୋ ପ୍ରିୟା ଯାଇଛି ଡେରାଡୁନ୍ ଏଠି ଋତୁ ଚାଲିଛି ଫାଲଗୁନ୍। ଅଶ୍ରୁଭିଜା ନୟନେ ମୋ ପ୍ରେମିକାର ଅବୁଝା ସ୍ମୃତି , କେମିତି ଭୁଲିବି କହ ଯେ ଆରାଧନାର ନାହିଁ ଇତି। ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ ମୌନତାର ଉଷ୍ମ ଚୁମ୍ବନ, ମନସ୍ଵିନୀର ମନରେ ଶିଳ୍ପୀର ଗୋପନ, ହେ ମୋ ସ୍ବପ୍ନର ମାନସୀ…

କବିତା : ସକାଳ ଆସେ ବୋଲି

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର ସିନ୍ଦୂରିତ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସକାଳ ଓହ୍ଲାଇ ଆସେ ଘାସ ଗାଲିଚାର କାକର ବିନ୍ଦୁରେ, ପକ୍ଷୀ ଶାବକଙ୍କ କିଚିରି ମିଚିରି କୋଳାହଳ ଭିତରେ ସନ୍ତର୍ପଣରେ...। ସକାଳ ଆସିବାର ଆଶା ଥାଏ ବୋଲି ନିଦ୍ରାହୀନତା ଭୋଗୁ ଥିବା ମଣିଷଟି ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଭୋଗି ନିଏ ରାତିର ଅନ୍ଧାର ,…

କବିତା : ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଅର୍ଚ୍ଚନା ଦେଓ ତୁମେ ଯେବେ ଆସ କିଛି ଅକୁହା ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ତୋଳି ଆଣି କୁହ ନିଅ ତୁମ ପାଇଁ ଛୋଟିଆ ଉପହାର ମୁଁ ବି ତାକୁ ଦେଖି ନ ଦେଖିଲା ପରି ଗ୍ରହଣ କରି ନିଏ ମୋ ଅଧା ଆୟୁଷରେ। ମୁଁ କୁହେ ଶୁଣ, ଆଜି ଟିକେ ସମୟ ପାଇଁ ଅଟକି ଯାଅ ଏତେ ଦିନ ହେଲା ମନ ଖୋଲି କଥା ହୋଇ ନାହିଁ ରହିଛି…

କବିତା : ସକାଳ

ଦେବଯାନୀ ରାୟ ସକାଳ ହେବାକୁ ଆହୁରି ଅନେକ ବାକି ଆକାଶ ଛାତିରେ ଚନ୍ଦ୍ରତାରା ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ମେଲଣରୁ ବଞ୍ଚିବାର ରାହା ଖୋଜୁଛି ବସୁଧାର ଆୟୁଷ ବିଶ୍ୱାସ ରୁ ଆଖି ଫେରାଇ ଦେଖିଲେ ବାରିହୋଇପଡେ ନିଃସଙ୍ଗ ନିଃଶ୍ୱାସ। ତ୍ୟାଗର ହିସାବ ଖାତାରେ ସମୟର ଅଭିନୟ ତେବେ ବି ଚଗଲା ମନ ହଳେ ଡେଣା…

Edit କବିତା : ପ୍ରେମ

ତପସ୍ୱିନୀ ଶତପଥୀ ଶାଶ୍ୱତ ଅମୃତର ସ୍ପର୍ଶ ଯୋଡ଼େ ଦୁଇ ଅନ୍ତର ନା ତାର ପ୍ରେମ କରଇ ସଭିଙ୍କୁ ହର୍ଷ ସୁପ୍ତ ଚେତନାକୁ ଜାଗ୍ରତ କରେ ସ୍ଵୟଂ ସିଦ୍ଧ କରେ ପରିଚୟ । ମୃଦୁ ମଳୟର ମଳୟ ପବନେ ପୁଲକିତ ସ୍ପନ୍ଦନ ପ୍ରେମ ନିଷ୍ପାପ କରେ ଜୀବନ ବନ୍ଧନ ଶ୍ରାବଣ ଭିଜା ବରଷା ଟିପାରେ ତନୁ ମନ…

କବିତା : ଘର

ନିରୂପମା ପତି ସରଗଠୁଁ ଵଡ ଏହି ଆମ ଘର ଘର ନୁହେଁ ସେହି ଭାଵର ମନ୍ଦିର ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ପ୍ରୀତି ଥାଏ ନିରନ୍ତର ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀର ସେ ଏକାନ୍ତ ନିର୍ଝର ସେଘରେ ଜନମ ମୋର ଵାପା,ମା, ଭାଇ, ଭଉଣୀଙ୍କୁ ନେଇ ଏକସୂତ୍ରେ ପରିବାର । ଆକାଶଠୁଁ ଵଡ ପୂଜ୍ୟ ପିତା ମୋର ଧର୍ମ, ସ୍ବର୍ଗ,ତପ…