Odia Poem

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର  ମରୁଭୂମିରେ ଅପରାହ୍ନର ଖରା ମଉଳି ଯାଏ... ବାଲୁକା ଶେଯରେ ଲମ୍ବି ଲମ୍ବି ଯାଏ ଓଟର ଛାଇ ..., ମାଇଲ୍ ମାଇଲ୍ ଧରି ବାଲିର ବିସ୍ତୃତିକୁ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଲୋହିତ ରଙ୍ଗରେ ସଜେଇ.. ବାରୁଣୀ ଗଗନ ତଳେ ନୀରବରେ କ୍ଳାନ୍ତ ଅପରାହ୍ନର ମ୍ଲାନ ଚିହ୍ନ ଯାଏ ତ ଉଭେଇ.., ଫୁଲ…

ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ ଆକାଶର ସବୁ ନକ୍ଷତ୍ର ଯେବେ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ରଚନା କରିବାରେ ଅଗ୍ରୀମ ସ୍ଥାନ ଗ୍ରହଣ କରି ସାରିଛନ୍ତି, ଶୁଭଲଗ୍ନ ମୃତବତ୍ ଲୋଟିପଡିଛନ୍ତି ଅଶୁଭର ପଶାପାଲିରେ, ସ୍ପଷ୍ଟ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଥିବା ଅନେକ କିଛି ଆଶ୍ରୟ ନେଇଛନ୍ତି ଧୂମୀୟ ଆବରଣେ, ନୟନ ଯୁଗଳ ବହଳ କଳାକନାକୁ…

ରାମକୃଷ୍ଣ  ଏବେ ନୁହେଁ ଆମେ ବିଦାୟ ନେବାର କେତେ ବର୍ଷ ପରେ ହୁଏତ କେତେ ଶତାବ୍ଦୀ ପରେ ଯେତେବେଳେ ଆମର ବଂଶଧରମାନେ ଡେଣା ବାନ୍ଧି ବସବାସ କରୁଥିବେ ଆକାଶରେ ପାଚିଲା ଫଳ ପରି ଆମର ପୃଥିବୀ ଝଡିବ ଝଡିବ ହୋଇ ଝୁଲୁଥିବ ଶୂନ୍ୟରେ ସେତେବେଳେ ଫିଟିବ ସବୁ ଗୁମର ସେ ସବୁ ଦୃଶ୍ୟର ଯାହାକୁ…

ରମାକାନ୍ତ ନାୟକ ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନାର ମହକ ଭିଜି ଯାଏ ଖେଳେ ହୃଦୟେ ପୁଲକ ଜୀବନରୁ ମାଟି ମାଟିରୁ ଜୀବନ ଜୀବନରୁ ଆରମ୍ଭ ଜୀବନରେ ଶେଷ ଷଠୀ ଘରୁ ଶ୍ମଶାନର ବ୍ୟବଧାନ ମାଟିହିଁ ନିଶ୍ୱାସ ମାଟିହିଁ ସ୍ବପ୍ନର ଇଗଲ ଭିଜା ମାଟିର ପରଶେ ସବୁଜ ହିଲ୍ଲୋଳ ଚିରକାଳେ ବିମୁଗ୍ଧ କଲ୍ଲୋଳ…

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ସ୍ୱାଇଁ  ଆଜନ୍ମରୁ ମୋର ଅଛି ଦୁଇଟି ଶ୍ୟାମଳ ଆଖି ହଳେ ପ୍ରେମ ବତୁରା ଡେଣା ଗୋଟେ ଗୋରା ତକ ତକ ଉଷୁମ କୋଳ ପାରିଜାତି ଦେହ ଗନ୍ଧ କାରୁଣିକ କାନ୍ଧ ଉଚ୍ଚାରଣ ସିଦ୍ଧ କେଇ ଫର୍ଦ୍ଦ ମନ୍ତ୍ର ତୋ ପାଇଁ ରଖିଛି ପଞ୍ଚାମୃତ,ପlଟକନା ଲଳିତ ମଧୁର ହସ, ସୁନାର ଫସଲ ତୁ…

ନିରଞ୍ଜନ ନାୟକ ସ୍କୁଲ ସମୟରେ ଚାନ୍ଦ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା ଚାନ୍ଦିନୀ ତା'ର କଳାରଙ୍ଗର ବେଣୀରେ ଧଳା ରଙ୍ଗର ରିବନ ଶୋଭା ଶୋଭାପାଉଥିଲା ଫୁଲଟିଏ ପରି । ସେ ଫୁଲଟି ସତ୍ୟ ଓ ଶାନ୍ତିର ବାର୍ତ୍ତା ବାଣ୍ଟୁଥିଲା ହାତର ନୀଳ ରଙ୍ଗର ରୁମାଲଟି ଗାଉଥିଲା ଏକତାର ମନ୍ତ୍ର । ତା ନାରଙ୍ଗି…

ପ୍ରତିଭା ସାହୁ ଆଉ ସୁଖ ନିଦ୍ରା ଯିବି ମୁଁ କେମିତି ନିଦାଘ ସାଧିଲା ଦାଉ ଦୁଃସମୟ ବେଳା ଏମିତି ନାସିବ କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଆଉ । (0) କୁଳ ଛାଡିଦେଲା ସାହାରା ଡ଼ଙ୍ଗା ମୋ ଆହୁଲା ଧରିଚି ହାତେ କେମିତି କେଜାଣି ଅକାତ ପାଣିରେ ପାରି ହେବିବାଟ ଏତେ। ସତେକି ଫେରିବ ନିରାଶ ନ କରି…

ମହମ୍ମଦ ତଫିଜୁଲ ହୋସେନ ଥକି ପଡ଼ି କୋହ ଗୁଡିକ ବାଲିର ଚାଦର ଓଢି କେଉଁ କାଳରୁ ଶୋଇ ପଡିଲେଣି ବାଲିଝଡ଼ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ କରିପାରିନି ଭାବନାର ଶେଷ ଯାତ୍ରାକୁ ମିଳେଇ ଗଲେଣି ଅସ୍ଥି ମଜ୍ଜା ସହ ରାତି ପରେ ରାତି ଅସରନ୍ତି ରାତି ଆକାଶରେ ଚମକୁଥିବା ତାରା ଆଉ ଜହ୍ନର ଶୀତଳତା ମଧ୍ୟ…

ଅନସୂୟା ମଲ୍ଲିକ ଯାହା ମୁଁ ଦେଖୁଛି ଏଇ ସମାଜର ଚିତ୍ର, ଅସହାୟ ମାଆ ଟିର ଆକୁଳ ଚିତ୍କାର । କାରୁଣ୍ୟ ଭରା ସେ ହୃଦୟ ଅନ୍ତରୁ, ଉଛୁଳି ପଡ଼ୁଥିବା ଅନ୍ତର୍ଭେଦି ସ୍ୱର । ଯାହା ମୁଁ ଦେଖୁଛି ଏଇ ସମାଜର ଚିତ୍ର, ମୁର୍ଖ ପାଷଣ୍ଡ ପୁଅର ବର୍ବର ଅତ୍ୟାଚାର । ଦିନ ଥିଲା ସେଇ…

ମାନଗୋବିନ୍ଦ ବାରିକ୍ ବର୍ଷାଗୋ ତୁମେ ବୈଶାଖୀ ଆଖିରେ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ-ଅନୁବନ୍ଧ, ବର୍ଷାଗୋ ତୁମେ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ-ଡହକରେ ସୁଶୀତଳ ପ୍ରୀତି-ଛନ୍ଦ। ବର୍ଷାଗୋ ତୁମେ ଆଦ୍ୟ-ଆଷାଢ଼ରେ ମେଘ-ମହ୍ଲାରର ରାସ , ବର୍ଷାଗୋ ତୁମେ ଶ୍ରାବଣୀ ଓଠରେ ଚାନ୍ଦିନୀ-ପଖଳା ହସ। ବର୍ଷାଗୋ ତୁମେ ଭୋଦୁଅ ସଞ୍ଜର…