ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ବିଶେଷ ଉପସ୍ଥାପନା
ମଣିଷ ନ କଲେ ବି ପାପ
ବଇରି କରେ ପାପାରୋପ
କଲେ ହେଁ ପାପ ପ୍ରକ୍ଷାଳନ
ପାପ କି ହୋଇଛି ନିଶ୍ଚିହ୍ନ ?
ପାପୀ ଜିଏଁ ଓ ପାପୀ ମରେ
ପାପ ତ ଥାଏ ସବୁଠାରେ
ପାପର ସଂପୂର୍ଣ ବିନାଶ
ପ୍ରୟାସ ହୋଇନାହିଁ ଶେଷ
ଦୋଷ, ଖିଲାପ, ଅପରାଧ
ଏଯାଏଁ ଚଳେ ନିର୍ବିରୋଧ
ପାପ ଏ ସବୁଠାରୁ ବଡ଼
କେବଳ ଲେଉଟାଏ କଡ଼
ଏବେ ଏଠି ତ ପୁଣି ସେଠି
ପାପ ତ ଦିଶଇ ସବୁଠି
ସାମାନ୍ୟ ହସି ମାଗ କ୍ଷମା
ପାପ ଧରିବେନାହିଁ ଜମା
ଏପରି ଆମର ଠାକୁର
ନୁହଂତି ଆଦୌ ଅନୁଦାର
ଅନୁଗ୍ରହ ଓ କୃପା ବୃଷ୍ଟି
କରି ସଂଭାଳିଥାଂତି ସୃଷ୍ଟି
ଝର, କୁଂଡ ଓ ଜଳାଶୟ
କରଂତି ସବୁ ପାପ କ୍ଷୟ
ଆମର ଏପରି ବିଶ୍ବାସ
ଜାଣି ବିସ୍ମିତ ହୁଏ ବିଶ୍ବ
ନିଶ୍ଚିଂତ ହୋଇ ପାପ କାମ
କରୁଥିଲେଁ ହେଁ ଅବିରାମ
ମିଳେନି ତହିଁରୁ କୁଫଳ
ଧନାଢ୍ୟ ଏଠି ପାପୀ କୁଳ
ଅଭ୍ୟାସ-ଆଶ୍ରିତ ଧାରଣା
ଦ୍ବାରା ଯେ ହୋଇଥାଏ ଟଣା
ତାହାର ଅପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଜ୍ଞାନ
ଥିବା କି ନ ଥିବା ସମାନ
ଶୁଣିଲେ ଚେତାବନୀ, ଗାଳି
ଜଣେ ବି ଯାଏନି ବଦଳି
ବାଂଝ ହୋଇଲେ ଅଭିଶାପ
ପାପାଦି ଦେଖାଂତି ପ୍ରକୋପ
ସୁପ୍ରମାଣିତ ବାସ୍ତବତା
ସହିତ ଯୋଡ଼ି ନାନା କଥା
ଜ୍ଞାନକୁ ଭଂଡିଲେ ଜନତା
ସତ୍ୟ ହରାଏ ନିଜ ସତ୍ତା
