ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦି ଆମେରିକୀୟ ପୋଡକାଷ୍ଟର ଲେକ୍ସ ଫ୍ରାଇଡମ୍ୟାନଙ୍କ ପୋଡକାଷ୍ଟରେ ନିଜର ପିଲାଦିନର ଅନୁଭୂତିକୁ ମନେ ପକାଇଛନ୍ତି।
ଏପରିକି ତାଙ୍କ ଜୀବନର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଦିନଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦି କହିଥିଲେ ଯେ ମୋ ଜୀବନ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦାରିଦ୍ର୍ୟତା ମଧ୍ଯରେ ବିତିଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଆମେ କେବେ ଦାରିଦ୍ର୍ୟର ବୋଝ ଅନୁଭବ କରିନାହୁଁ। କାରଣ ଯିଏ ଭଲ ଜୋତା ପିନ୍ଧେ, ଯଦି ତା ପାଖରେ ଜୋତା ନାହିଁ ତେବେ ସେ ଭାବୁଛି ଏହା ଏକ ଅଭାବ, କିନ୍ତୁ ଆମେ ଆମ ଜୀବନରେ କେବେ ଜୋତା ପିନ୍ଧି ନାହୁଁ। ଆମ ପାଇଁ ଜୋତା ପିନ୍ଧିବା ମଧ୍ୟ ଏକ ବଡ଼ କଥା। ଆମେ କାହା ସହ ତୁଳନା କରିବା ସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ନଥିଲୁ। ମୋ ମାଆ ଏବଂ ମୋ ବାପା ବହୁତ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରୁଥିଲେ।
ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ କହିଥିଲେ ଯେ ମୋ ବାପା ବହୁତ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଥିଲେ, ସେ ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳେ ପ୍ରାୟ ୪ଟାରୁ ୪:୩୦ ରେ ଘରୁ କାମକୁ ବାହାରି ଯାଉଥିଲେ। ମୋ ବାପା ପାରମ୍ପରିକ ଚମଡା ଜୋତା ପିନ୍ଧୁଥିଲେ ଯାହା ଗାଁରେ ହାତ ତିଆରି ହେଉଥିଲା। ଚାଲିବା ସମୟରେ ସେହି ଜୋତାଗୁଡ଼ିକ ଠକ୍ ଠକ୍ ଶବ୍ଦ କରୁଥିଲା, ଯେତେବେଳେ ମୋ ବାପା ଦୋକାନକୁ ଯାଉଥିଲେ, ଗାଁର ଲୋକମାନେ କହୁଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ପାଦ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ଆମେ ସମୟ ଅନୁମାନ କରିପାରିବୁ ଯେ ହଁ, ଦାମୋଦର ଭାଇ ଯାଉଛନ୍ତି। ସେ ବିଳମ୍ବିତ ରାତି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାମ କରୁଥିଲେ, ଥକି ଯାଉନଥିଲେ। ଏପରି ଥିଲା ତାଙ୍କର ଶୃଙ୍ଖଳା।
ତେବେ ସୁବିଧା ସତ୍ତ୍ୱେ, ତାଙ୍କ ପରିବାର ତାଙ୍କୁ କେବେ ସଂଘର୍ଷ କରିବାକୁ ଦେଇ ନଥିଲେ। ଲେକ୍ସ ଫ୍ରିଡ୍ମ୍ୟାନ୍ଙ୍କ ସହ ପୋଡକାଷ୍ଟରେ ମୋଦି କହିଛନ୍ତି, ‘ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଶାନ୍ତି ବିଷୟରେ କଥା ହେଉ, ବିଶ୍ୱ ଆମ କଥା ଶୁଣେ, କାରଣ ଭାରତ ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧ ଏବଂ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଭୂମି’। ରାତି ଯେତେ ଅନ୍ଧାର ଦେଖାଯାଉ, ରାତି ଅଛି, ଏବଂ ସକାଳ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆସିବ। ସେଥିପାଇଁ ଆମକୁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ବୋଲି ଯୁବପିଢିଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇ ସେ ଏଭଳି କହିଛନ୍ତି।
Comments are closed.