ଦାମୋଦର ପଣ୍ଡା 
ବାହାରେ ମେଘ
ଓ ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା , ଶେଯରେ
ଗୋଟେ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହ ଓ ନପୁଂସକ ରାତି ।
ଜଣେ ଜଳି ଯାଉଛି
ଡହ ଡହ ନିଆଁରେ
ଆଉ ଜଣେ ଶବ
ପାଲଟି ଯାଉଛି ବରଫରେ ।
ପବନ ସାପ ପରି
ରଙ୍ଗି ଯାଉଛି ଆମ
ମଝିରେ
ଛାଇ ନିଦରୁ ଉଠିବା ପରେ
ଦି ଜଣ ମିଳିତ ହେଉଥିଲେ
ଶୃଙ୍ଗାରରେ
ପାହାନ୍ତିଆ ପ୍ରହରେ ।
ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ୱନି ଓ ଘଣ୍ଟ ଶବ୍ଦ
ଶୁଭୁଥିଲା ପାଖ ମନ୍ଦିରରେ
କେତେ ପୁଣ୍ୟ ଦେଇହୁଏ
ଗୋଟିଏ ରାତିରେ ।