ବାବା ଭେଙ୍ଗା ନୁହେଁ ବୈଜ୍ଞାନିକ କଲେ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ, ଖୁବ ଶୀଘ୍ର ଆସିବ ପ୍ରଳୟ

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ବିଶ୍ୱରେ ଜଣାଶୁଣା ଭବିଷ୍ୟବକ୍ତା ବାବା ଭେଙ୍ଗାଙ୍କ ଅନେକ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ସତ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି, ଯାହା ଉପରେ ବିଶ୍ୱର ଏକ ବଡ଼ ଜନସଂଖ୍ୟା ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ବିଶ୍ୱାସ କରୁଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ଏହି ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ବାବା ଭେଙ୍ଗାଙ୍କ ନୁହେଁ, ବରଂ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି ଗବେଷଣାରେ ନିୟୋଜିତ ବୈଜ୍ଞାନିକମାନଙ୍କର। ବୈଜ୍ଞାନିକମାନେ ଚେତାବନୀ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ବିଶ୍ୱର ତାପମାତ୍ରା ୨ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ ବୃଦ୍ଧି ପାଏ, ତେବେ ହିନ୍ଦୁକୁଶ ହିମାଳୟର ଗ୍ଲେସିୟରଗୁଡ଼ିକର ବରଫ ଏହି ଶତାବ୍ଦୀ ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ୭୫ ପ୍ରତିଶତ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହ୍ରାସ ପାଇପାରେ। ହିନ୍ଦୁକୁଶ ପର୍ବତର ଏହି ଗ୍ଲେସିୟରଗୁଡ଼ିକ ଅନେକ ନଦୀର ଉତ୍ସସ୍ଥଳ, ଯେଉଁଗୁଡ଼ିକ ଦୁଇ ବିଲିୟନରୁ ଅଧିକ ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନ ଓ ଜୀବିକାର ମୂଳ ଆଧାର।

ବୈଜ୍ଞାନିକ ଅଧ୍ୟୟନର ଆଲୋଚନା
‘ସାଇନ୍ସ’ ଜର୍ନାଲରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏକ ଅଧ୍ୟୟନରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଯଦି ବିଶ୍ୱର ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧିକୁ ପୂର୍ବ-ଔଦ୍ୟୋଗିକ ସ୍ତରଠାରୁ ୧.୫ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସରେ ସୀମିତ ରଖିପାରନ୍ତି, ତେବେ ହିମାଳୟ ଓ କକେସସ ପର୍ବତରେ ୪୦-୪୫ ପ୍ରତିଶତ ବରଫ ସଂରକ୍ଷିତ ରହିପାରିବ। ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ, ଯଦି ଏହି ଶତାବ୍ଦୀ ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ବିଶ୍ୱର ତାପମାତ୍ରା ୨.୭ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ ବୃଦ୍ଧି ପାଏ, ତେବେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ଗ୍ଲେସିୟରଗୁଡ଼ିକର ମାତ୍ର ଚତୁର୍ଥାଂଶ ବରଫ ହିଁ ବଞ୍ଚିରହିବ।

ଅଧ୍ୟୟନରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ମାନବ ସମୁଦାୟ ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଗ୍ଲେସିୟର ଅଞ୍ଚଳ ଯେପରିକି ୟୁରୋପୀୟ ଆଲ୍ପସ, ପଶ୍ଚିମ ଆମେରିକା ଓ କାନାଡାର ପର୍ବତ ଶ୍ରେଣୀ ଏବଂ ଆଇସଲ୍ୟାଣ୍ଡ ଅଞ୍ଚଳ ଅତ୍ୟଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ହେବ। ୨ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧି ହେଲେ ଏହି ଅଞ୍ଚଳଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତ ବରଫ ହରାଇବ ଏବଂ ୨୦୨୦ ସ୍ତର ଅପେକ୍ଷା ମାତ୍ର ୧୦-୧୫ ପ୍ରତିଶତ ବରଫ ବଞ୍ଚିରହିବ। ସ୍କାଣ୍ଡିନେଭିଆ ପର୍ବତର ଅବସ୍ଥା ଆହୁରି ଭୟାବହ ହୋଇପାରେ, କାରଣ ଏହି ତାପମାତ୍ରାରେ ସେଠାରେ ଗ୍ଲେସିୟରରେ ବରଫ ବଞ୍ଚିରହିବ ନାହିଁ।

ଅଧ୍ୟୟନରେ ୨୦୧୫ରେ ହୋଇଥିବା ପେରିସ ଚୁକ୍ତିରେ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ୧.୫ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ ତାପମାତ୍ରା ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ସୀମିତ ରଖିବାର ଗୁରୁତ୍ୱ ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରାଯାଇଛି। ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବା ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ କିଛି ପରିମାଣରେ ଗ୍ଲେସିୟର ବରଫକୁ ସଂରକ୍ଷଣ କରାଯାଇପାରିବ।  ଶୁକ୍ରବାରଠାରୁ ତାଜିକିସ୍ତାନର ରାଜଧାନୀ ଦୁଶାମ୍ବେରେ ଗ୍ଲେସିୟର ଉପରେ ପ୍ରଥମ ସଂଯୁକ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ର ସମ୍ମେଳନ ଆରମ୍ଭ ହେଉଛି, ଯେଉଁଥିରେ ୫୦ରୁ ଅଧିକ ଦେଶ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରୁଛନ୍ତି। ଏଥିରେ ୩୦ଟି ଦେଶର ମନ୍ତ୍ରୀ ସ୍ତରୀୟ କିମ୍ବା ଉଚ୍ଚସ୍ତରୀୟ ଅଧିକାରୀମାନେ ସାମିଲ ହେବେ।

ବ୍ରୁସେଲର ଭ୍ରିଜେ ୟୁନିଭର୍ସିଟିର ଅଧ୍ୟୟନର ସହ-ପ୍ରମୁଖ ଲେଖକ ଡକ୍ଟର ହୈରି ଜେକୋଲାରି କହିଛନ୍ତି, “ଆମ ଅଧ୍ୟୟନରୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଛି ଯେ ତାପମାତ୍ରାରେ ଅଳ୍ପ ବୃଦ୍ଧି ମଧ୍ୟ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ଆଜି ଆମେ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବୁ, ତାହାର ପ୍ରଭାବ ଶତାବ୍ଦୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିବ ଏବଂ ଏହା ନିର୍ଧାରଣ କରିବ ଯେ ଆମ ଗ୍ଲେସିୟରଗୁଡ଼ିକର କେତେ ଅଂଶ ସଂରକ୍ଷିତ ହୋଇପାରିବ।”