ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’
ଯେହେତୁ ଭାଷା ମନ-ଝର
କେଉଁଠି ଗତିପଥ ତା’ର
ହୁଏନି ପୂର୍ବନିର୍ଧାରିତ
ପ୍ରବାହ ହୁଏ ଅବିରତ
ଉଚ୍ଚ ଶିଖରେ ଜାତ ହୋଇ
ନିମ୍ନ ଆଡ଼କୁ ଯାଏ ବହି
ହୁଅଇ ଦୀର୍ଘ ଓ ବିସ୍ତୃତ
ଜଳଭାଗରେ ହୁଏ ଲୁପ୍ତ
ଭାଷାର ଏପରି ସ୍ବଭାବ
ଭାଷୀଏ କଲେ ଅନୁଭବ
ସଂଭାଳି ରଖଂତି ଶୁଦ୍ଧତା
ସହିତ ତା’ର ଗୁଣବତ୍ତା
ଭାଷାଟେ ହୋଇଲେ ଦୂଷିତ
ସାଧନ କରେନାହିଁ ହିତ
ସଂଚାର କରେ ଦ୍ବିଧା, ତ୍ରାସ
ନ ଘଟେ ତାହାର ବିକାଶ
ସ୍ବଭାଷୀ ଜନ ସମୁଦାୟ
କରି ବିଚାର ବିନିମୟ
ବାହାର କରିଲେ ଉପାୟ
ଘଟେନି ଆଉ ଅବକ୍ଷୟ
ଜଡ଼ ସକାଶେ ଅବସ୍ଥିତି
ଜୀବ ନିମଂତେ ନିତ୍ୟ ଗତି
ବ୍ୟବସ୍ଥା ଗଢ଼ିଛି ପ୍ରକୃତି
ପ୍ରକ୍ରିୟାଠାରୁ ନାହିଁ ମୁକ୍ତି
ଭାଷୀଏ ନ ନେଲେ ଦାୟିତ୍ବ
ତାଂକର ଭାଷାର ସ୍ଥାୟିତ୍ବ
ହୋଇପାରେନି ସୁନିଶ୍ଚିତ
ଏଥିରେ ସର୍ବେ ସହମତ
