ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’
ବୁଝିଲେ ‘ଈଶ୍ବର’ର ଅର୍ଥ
ଜ୍ଞାନ ହୋଇପାରେନି ବ୍ୟର୍ଥ
ଈଶ୍ବରମୟ ଏହି ବିଶ୍ବ
ନୁହେ, ନ ଥିଲା କେବେ ନିଃସ୍ବ
ଲୋକଂକୁ ଈଶ୍ବରାନୁଭୂତି
ଦେଲେ ହେଁ ସମଗ୍ର ପ୍ରକୃତି
ତାଂକୁ ମଣିଲେ ବସ୍ତୁ, ବ୍ଯକ୍ତି
ଘଟଇ ସୁଜ୍ଞାନର କ୍ଷତି
ଈଶ୍ବର ଯେଣୁ ପୂର୍ଣ ସ୍ଥିତି
ସେ ସ୍ଥିତି ପ୍ରତି ଅନୁରକ୍ତି
ନ ହେଲେ କେବେ ବି ସମାପ୍ତ
ମନୁଷ୍ୟ ହୋଇପାରେ ଭକ୍ତ
ଈଶ୍ବର ଦର୍ଶନ ଲାଳସା
ବର୍ଜନ କଲେ ଜାଗେ ଆଶା
ମଣିଷ ଯେଣୁ ଜଣେ ସୃଷ୍ଟି
ତାହାକୁ ଲୋଡ଼ା ଅଂତର୍ଦୃଷ୍ଟି
ଯାହା ବି ଅଟେ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ
ତାହାକୁ ନ ବୁଝି ଅଦ୍ୟାପି
ଗଗନେ ଖୋଜୁଁ ଯଦି ସ୍ବର୍ଗ
ମିଳେନି ଯିବା ପାଇଁ ମାର୍ଗ
ଆଂକି ଛବି ଓ ଗଢ଼ି ମୂର୍ତି
ଶିଳ୍ପୀଏ ଯାହା ବି କରଂତି
ତାହା ତ କେବଳ ପ୍ରତୀକ
ବୁଝଂତିନାହିଁ ବହୁ ଲୋକ
ନିଜ ସୀମାରେ ବଂଦୀ ହୋଇ
ମଣିଷ ବୁଝିପାରେନାହିଁ
ଈଶ୍ବରମୟ ଏ ସଂସାର
ଅଲୋଡ଼ା ସମସ୍ତ ମଂଦିର
ଯେଉଁଠି ଥାଇ ସୁଦ୍ଧା ଲୋକ
ଦେଖିଲେ ନିର୍ମଳ ଆଲୋକ
କରିପାରଇ ଅନୁଭବ
ଈଶ୍ବର ସର୍ବତ୍ର ସଂଭବ
ଭାଷାରେ ନାହିଁ ଏତେ ଶକ୍ତି
ଭକ୍ତି ଅଥବା ଅନୁରକ୍ତି
କରିବ ସ୍ବଚ୍ଛଂଦେ ପ୍ରକାଶ
ଏହି ସଂସାରେ କରି ବାସ
