ଭାଷା ଭାଗବତ : ଅତୁଳନୀୟା

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ 

 

ନାରୀ ମାତ୍ରେ ଅତୁଳନୀୟା

ଲୋଡ଼େନାହିଁ କାହାରି ଦୟା

ନିଜେ ଜନ୍ମି, ଜନ୍ମାଏ ଜୀବ

ତାକୁ କିଏ ଟପିପାରିବ ?

 

ମୂଳତଃ ଅଟେ ସେ ଅନନ୍ୟା

ଶୁଦ୍ଧ ପ୍ରୀତିର ଧୀର ବନ୍ୟା

ତା’ର କଷ୍ଟସହିଷ୍ଣୁ ଗୁଣ

ତା ହୃଦେ ରହେ ବିଦ୍ୟମାନ

 

ହେଲେ ତା’ର ସଂତାନଗଣ

କରଂତି ଯେଉଁ ମୂଲ୍ୟାୟନ

ତାହା ନ ହେଲେ ତ୍ରୁଟିଶୂନ୍ୟ

ଦୁଃସହ ହୁଅଇ ଜୀବନ

 

ଯିଏ ହୋଇଛି ମାତୃହୀନ

ତାକୁ ପଚାରି ବୁଝି ଜାଣ

ନାରୀ ହିଁ ନରର ଭରସା

ବିଶ୍ବାସ, ସଂପଦ ଓ ଆଶା

 

ନାରୀ ଗର୍ଭରୁ ନାରୀ ଜନ୍ମ

ନେବାରେ ନାହିଁ କିଛି ଭ୍ରମ

ତେବେ କିପାଇଁ ଏତେ ଚିଂତା

ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇଲେ ଦୁହିତା ?

 

ନାରୀ ନ ରହିଲେ ସଂସାର

କ’ଣ ହେବ? କଳ୍ପନା କର

ସୃଷ୍ଟି ଅଚିରେ ହେବ ନଷ୍ଟ

କିପାଇଁ ହେବା ପଥଭ୍ରଷ୍ଟ

 

ନାରୀଟେ ନାରୀ ହୋଇ ରହୁ

ପୁରୁଷ ଭଳିଆ ନ ହେଉ

ପୁରୁଷ ନୁହଇ ଆଦର୍ଶ

ଏ ଚିଂତା ଦେଉ ନିତ୍ୟ ହର୍ଷ

 

ନାରୀର ବଚନ ମଧୁର

ନରର ଅଶ୍ରାବ୍ୟ ଚିତ୍କାର

ଏହି ଦୁଇଟି ବ୍ୟତିକ୍ରମ

ଭାଷାରେ ଭରିପାରେ ଭ୍ରମ

 

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀ