ତପସ୍ୱିନୀ ଶତପଥୀ
ଶାଶ୍ୱତ ଅମୃତର ସ୍ପର୍ଶ
ଯୋଡ଼େ ଦୁଇ ଅନ୍ତର
ନା ତାର ପ୍ରେମ
କରଇ ସଭିଙ୍କୁ ହର୍ଷ
ସୁପ୍ତ ଚେତନାକୁ ଜାଗ୍ରତ କରେ
ସ୍ଵୟଂ ସିଦ୍ଧ କରେ ପରିଚୟ ।
ମୃଦୁ ମଳୟର ମଳୟ ପବନେ
ପୁଲକିତ ସ୍ପନ୍ଦନ ପ୍ରେମ
ନିଷ୍ପାପ କରେ ଜୀବନ ବନ୍ଧନ
ଶ୍ରାବଣ ଭିଜା ବରଷା ଟିପାରେ
ତନୁ ମନ ଆନମନା
ଶୂନ୍ୟ ହୃଦୟର ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ଥାନ ସିଏ ପ୍ରେମ ।