ନଦୀ ଆଉ ନାରୀ…

ନଦୀ ଆଉ ନାରୀ…

ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଜେନା

ଯେଉଁ ନଦୀ କଳ କଳ ଛଳ ଛଳ ହୋଇ ବହୁଥିଲା
ପାଣିମୁନ୍ଦେ ଦୁଶେନାହିଁ ତପ୍ତ ବାଲୁକାରେ ଭରାଶଯ୍ୟା,
ନଦୀବି ମଣିଷ ପରି ସଂଖୋଳିଛି ସୁଖ ସାଥେ ଦୁଃଖ
ନିରୋଳା ସୁଖରେକା’ର ଦିନବିତେ ନପାଇକି ସଜ୍ଜା ?

ପରବତେ ପିତ୍ରାଳୟ ଭୁଲିଯାଇ ଅଛିଏ ତଟିନୀ
ଛୁଟିଛି ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ସାଗର ପ୍ରେମରେ ଅନ୍ଧୁଣୀ,
ଡେଇଁ ଡେଇଁ ଧାଇଁଛି ସେ’ ବିଲବଣ ଗିରି ଜନପଦ
କେହିତ ପାରିନି ବାନ୍ଧି ଅଟକାଇ ତା’ର ଜଳବେଣୀ ।

ନାରୀ ବି ତ’ ନଦୀ ପରି ଜୀଇଁଅଛି ତୁଟେଇ ବନ୍ଧନ
ବାପଘର ଭୁଲିଯାଇ ବିସ୍ମୃତିରେ ଦେଇଛି କବର,
ପହିଲୁ ପହିଲୁ କହେ ୟା’ଙ୍କ ଘର ଅଭିନୟ କରି
କିଛିଦିନ ପରେ ସିଏ କହେ ପୁଣି ଇଏ ଆମଘର ।

ନାରୀ ଆଉ ନଦୀ ଦୁହେଁ ଛଳଛଳ ଛଳନାରେ ଭରା,
ଦୁହେଁ ତ ବଢାନ୍ତି ତୃଷ୍ଣା ତୃଷାର୍ତ୍ତକୁ କରି ଆତ୍ମହରା ।

—————————————–
ପୁଣ୍ୟତୋୟା, ଧରିତ୍ରୀ ନଗର, ଭଦ୍ରକ, ମୋ- ୯୯୩୮୬୬୬୧୬୬