Odia Poem

ରମାକାନ୍ତ ନାୟକ  ତମେ ମୋ ଦେହରୁ ହାତ ଖସାଉଚ ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଉଷୁମ ଦେହଟା ଶୀତଳ ହୋଇ ନିରବି ଯିବା ପରେ ଧଳାଲୁଗା ଭିତରୁ ସମର୍ପଣ କଲି ମୋ ନିଜକୁ ଅରଣା ମଇଁଷି ସହ ବଳ କଷା କଷି କରି । କଠିନ ହୋଇସାରିଥିଲା ମୋ ତଳିପା ପାପୁଲି, ଆଖି ଆଉ ଚିବୁକ ହଜିଯାଇଥିଲା ମୋ…

ସଞ୍ଜୟ କୁମାର ସାହୁ ମୋତେ ଏକା ପରି ଦିଶନ୍ତି ଆକାଶ ଆଉ ପୁରୁଷ !! ସମୁଦ୍ରରେ ପାଦ ଥାଇ ଦୁହିଁଙ୍କ ଆଁ ଭିତରେ ଯେମିତି ଅୟୁତ ଯୁଗର ଶୋଷ !! ପିଲାଙ୍କ ଚିତ୍ରଖାତା ପରି ବହୁବର୍ଣ୍ଣା ଚିତ୍ରିତ ଆକାଶ ତା' ହସରେ ଜହ୍ନରାତି ତା' ଲୁହରେ ମେଘରାତି ତା' କୋହରେ ଖରାତାତି ତା'…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ ବ୍ଯକ୍ତ ଅବ୍ଯକ୍ତର ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଦିଗନ୍ତେ ଚକଚକ୍ ବ୍ଯକ୍ତିତ୍ବର ଧ୍ରୁବତାରା ସବୁ ଛଳନାର ଆବରଣ ତଳେ ସୁପ୍ତ ଅମାୟିକ ଚେତନାର ଧାରା ବିବର୍ତ୍ତନ ଡିଣ୍ଡିମେ ନୀରବଛିନ୍ନ ବଦଳେ ଭବ୍ୟ ସଭ୍ଯତାର ଅସ୍ତିତ୍ଵ ପାର୍ଥିବ ସଂସାରେ ସ୍ବାର୍ଥ ଶାସନରେ କ୍ଷଣିକେ ବଦଳେ କୃତ୍ରିମ…

ଗୌରପ୍ରିୟା ଦାଶ ଖୋଜିଥିଲି ମୁଁ ତମକୁ ସର୍ବତ୍ର ହୋଇଥିଲି ତମ ପ୍ରତି ଈର୍ଷାତୁର... ଯେତେବେଳେ ଦେଖିଥିଲି ମୋ ମା ଆଖିର ଅମାନିଆ ଅଶ୍ରୁ ଝରଝର। ମା କଣ୍ଠରୁ ଶୁଣୁଥିଲି ତମ ଜଣାଣ, ଠିକ୍ ଏହି ଦିନ, ଜଗମୋହନ.... ଯଦି ମୋ କୋଳେ ହୁଅନ୍ତ ଜନମ.. କୋଳେ ଧରି ତୋତେ କୁମର ମଣିରେ ସଫଳ…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ମହାପାତ୍ର  ନଈର ନାଁ ନଥିଲେ କଣ ଯାଏ ଆସେ ନାଆର,ନା ନାବିକର ଯେମିତି ବାଟର ନାଁ ନଥିଲେ ବାଟୋଇର କେବେ ଫୁଲକୁ ପଚାରିଛ ନାଁ ନେଇ କଣ କରେ ସିଏ କାହାକୁ ସେ ଭଲପାଏ ଈଶ୍ୱର ନା ଅସୁର ଚଢ଼େଇମାନେ ବନ୍ଦ କରିଦିଅନ୍ତି କି ଉଡ଼ିବା ନଥାଏ ଯଦି ନାମ ନାଁ ଯଦି ଦବ ଦିଅ…

ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ନାଥ ସ୍ନେହ ମମତାର ଅତୁଟ ସମ୍ପର୍କ ଏହି ଯେ ରାକ୍ଷୀ ବନ୍ଧନ ଭାଇ ଭଉଣୀକୁ କରିଥାଏ ରକ୍ଷା ବାନ୍ଧି ସେ ସାରା ଜୀବନ। ଭଉଣୀ ଜୀବନେ ରକ୍ଷାର କବଚ ସାଜିଥାଏ ଭାଇ ନିତି ସାମାନ୍ୟ ଏ ସୂତା ନୁହେଁ ଭଉଣୀର ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଭକ୍ତି ପ୍ରିତି ପ୍ରୀତି ସାମାନ୍ୟ ଏ ରାକ୍ଷୀ…

ଗଦାଧର ସାହୁ ଦେହ ଯଦି ଦେଉଳ ହେଲା ନବଦ୍ଵାର ନଟି ତାଲା । ପଞ୍ଚ ମନ ସହ ପଚିଶି ପ୍ରକୃତି ଅହରହ ମିଶି ଖେଳ ଚାଲିଲା । ମନ ସେଠି ହୋଇ ପୂଜାରୀ ରୁପ ଧରି ଅଛି ମାର୍ଜାରୀ । ପ୍ରକୃତିଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଅହୋରାତ୍ର ଖେଳେ ଜିତିବା କମ୍ ବେଶି ହାରିଲା । ନବଦ୍ଵାରେ ପକାଇ ତାଲା…

ରମାକାନ୍ତ ନାୟକ ଭିଜା ମାଟିର ବାସ୍ନାର ମହକ ଭିଜି ଯାଏ ଖେଳେ ହୃଦୟେ ପୁଲକ ଜୀବନରୁ ମାଟି ମାଟିରୁ ଜୀବନ ଜୀବନରୁ ଆରମ୍ଭ ଜୀବନରେ ଶେଷ ଷଠୀ ଘରୁ ଶ୍ମଶାନର ବ୍ୟବଧାନ ମାଟିହିଁ ନିଶ୍ୱାସ ମାଟିହିଁ ସ୍ବପ୍ନର ଇଗଲ ଭିଜା ମାଟିର ପରଶେ ସବୁଜ ହିଲ୍ଲୋଳ ଚିରକାଳେ ବିମୁଗ୍ଧ କଲ୍ଲୋଳ…

ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ସ୍ୱାଇଁ  ଆଜନ୍ମରୁ ମୋର ଅଛି ଦୁଇଟି ଶ୍ୟାମଳ ଆଖି ହଳେ ପ୍ରେମ ବତୁରା ଡେଣା ଗୋଟେ ଗୋରା ତକ ତକ ଉଷୁମ କୋଳ ପାରିଜାତି ଦେହ ଗନ୍ଧ କାରୁଣିକ କାନ୍ଧ ଉଚ୍ଚାରଣ ସିଦ୍ଧ କେଇ ଫର୍ଦ୍ଦ ମନ୍ତ୍ର ତୋ ପାଇଁ ରଖିଛି ପଞ୍ଚାମୃତ,ପlଟକନା ଲଳିତ ମଧୁର ହସ, ସୁନାର ଫସଲ ତୁ…

ନିରଞ୍ଜନ ନାୟକ ସ୍କୁଲ ସମୟରେ ଚାନ୍ଦ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା ଚାନ୍ଦିନୀ ତା'ର କଳାରଙ୍ଗର ବେଣୀରେ ଧଳା ରଙ୍ଗର ରିବନ ଶୋଭା ଶୋଭାପାଉଥିଲା ଫୁଲଟିଏ ପରି । ସେ ଫୁଲଟି ସତ୍ୟ ଓ ଶାନ୍ତିର ବାର୍ତ୍ତା ବାଣ୍ଟୁଥିଲା ହାତର ନୀଳ ରଙ୍ଗର ରୁମାଲଟି ଗାଉଥିଲା ଏକତାର ମନ୍ତ୍ର । ତା ନାରଙ୍ଗି…