ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ
ନେଇଯାଅ ସେ
ବାଡ଼ୁଅ ଖରା
ନେଇଯାଅ ମୋର ଅଳ୍ପ ବୟସୀ
ଆଶ୍ୱିନ ତାରା
ଘୋଡେଇ ଦିଅ
ମୋତେ
ଆୟୁଷର ଛାୟା ତଳରେ
ଲିପି ସାରିଥିବା
ଅନ୍ଧାର
ଆଗ ପିଢ଼ି କହିବେ
ଏସବୁ ବାହାନା।
କହିଲ
କାହା ପାଇଁ ଏ ଯାତ୍ରା
ଗଢି ଦେଇଛି ଗୋଟେ ପାନଖିଆ ପାଟି ରକ୍ତ ଲାଲ ଲାଲ ।
ପ୍ରୀତିର ସକାଳୁଆ ମୁଖାକୁ
ୟା ତ..
ଅପେକ୍ଷା କର
ଅନ୍ୟଥା
ଆଗ ଛୁଇଁଯାଉ।
ଦେବୀର
ଭାଙ୍ଗ
ମୁଁ ପଠେଇ ପାରି ନଥିବା
ମୋ ସଙ୍ଗୀର ଓଢଣା ତଳର ଦୃଶ୍ୟ
ଓ ସେ ତାଗିଦର ରଙ୍ଗ।
Comments are closed.