ଭାଷା ଭାଗବତ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ମୁଁ ଯେଣୁ ଜଣେ ପଦ୍ୟକାର କବି ବନିବା ଦାବି ମୋର ନ ଥିଲା, ଏବେ ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ଲେଖେଁ ମୁଁ ନିଜ ଭଳି ହୋଇ ଶବ୍ଦରେ ଗୁଂଥା ଭାବାବଳି ରଖେଁ ମୁଁ ଯତ୍ନରେ ସଂଭାଳି ପାଠକେ ବୁଲାଇଲେ ଆଖି ଭାବ-ରୂପ ପାରଂତି ଦେଖି ମୁଁ ନିଜ ସମୟର…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ଧୀରେ ବ୍ୟାପେ କୃତି ଯାହାର ତାହା ଯୋଗୁଁ ହିଁ ଉପକାର ହୁଅଇ ଜନ ସମାଜରେ ଲୋକେ ମାନଂତି ଆଦରରେ ତତ୍କାଳ ମିଳିଲେ ସମ୍ମାନ ତହିଁର ଦୀପ୍ତି କ୍ରମେ ମ୍ଳାନ ହେବା ଯେହେତୁ ସ୍ବାଭାବିକ ବୁଝଂତିନାହିଁ ବହୁ ଲୋକ କରିଲେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଆରୋପ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ଅଯତ୍ନେ ଲିଖିତ ରଚନା ଦେଖିବା ପାଇଁ ନାହିଁ ମନା ତା ଯଦି ନୁହେ ଉପଯୁକ୍ତ ଆପେ ହୋଇବ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାତ ଲେଖାକୁ କରିଲେ ଉପେକ୍ଷା ଲେଖକକୁ ମିଳିବ ଶିକ୍ଷା ଅଧିକ ହୋଇଲେ ଚର୍ଚିତ ଲେଖାଳି ହେବ ପରିଚିତ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ଯେହେତୁ ଅନନ୍ୟ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ଭାଷା ବିଜ୍ଞାନ ସୂକ୍ଷ୍ମ କଳା ଅନାବଶ୍ୟକ ଅବହେଳା କରିବା ଯାହାର ପ୍ରକୃତି ସେ କରିଥାଏ ବହୁ କ୍ଷତି ଶୃଂଖଳାବଦ୍ଧ ହେଲେ ଭାଷା ବଢ଼ାଏ ଲୋକଂକ ଭରସା ପୂର୍ବ ଅଭ୍ୟାସଠାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇ ନ ପାରି ବହୁ ବ୍ୟକ୍ତି କରଂତି ପ୍ରଥା ପାଇଁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  କରିଲେ ତ୍ତ ଏବେ ବର୍ଜନ ବିପତି ଲେଖିବାକୁ ମନ ବଳିବ ନିଶ୍ଚେ ଆପେ ଆପେ ଏମିତି କି ସଂସ୍କାର ବ୍ୟାପେ ? ଚିତ, ବିତ ଓ ଚିତ୍ତ, ବିତ୍ତ ଯେଉଁଟି ବହୁ ପ୍ରଚଳିତ ତାହା ନ କଲେ ବ୍ୟବହାର ହେବ କି କାହା ଉପକାର ? ଗୁଣବତ୍ତା ଓ ଗୁଣବତା…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ନଗରେ ଏବେ ଯେତେ ଘର ନାହାଂତି ସେତେ ନାରୀ, ନର ଅନେକ ବିଶାଳ ନିବାସ ଭିତରେ ଜଣେ କରେ ବାସ ଏଠି କୃତୀ ସଂତାନଗଣ କରଂତି ସୁଦୂରେ ପ୍ରସ୍ଥାନ ମାଆ ବାପାଂକୁ ଏକା ଛାଡ଼ି କେବେ କି ଆସିବେ ବାହୁଡ଼ି ? ଅବ୍ୟବହୃତ ଯେତେ ଘର ଆଖିକୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ବ୍ୟକ୍ତି ବଦଳେ ଯଦି କୃତି ଆଲୋଚ୍ୟ ହୋଇପାରେ ନିତି କୃତିକୁ ମିଳିବ ସ୍ବୀକୃତି ସାହିତ୍ୟ କରିବ ଉନ୍ନତି ବ୍ୟକ୍ତିଂକୁ ନିଂଦା କି ପ୍ରଶଂସା କରିଲେ ହଟେନି ଦୁର୍ଦଶା ବ୍ୟକ୍ତିଂକ ମୂର୍ତି କଲେ ପୂଜା ଉଡ଼େନି ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ବର ଧ୍ବଜା…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ' କାହିଁକି , କେନ, କ୍ୟୋଁ, ହ୍ବାୟ୍‌ ? ' ଜାଣିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ସହଜେ ମିଳେନି ଉତ୍ତର ଏ କଥା କରିବା ସ୍ବୀକାର ' କିଏ, କେଉଁଠି, କେବେ? ' ପ୍ରଶ୍ନ ଉତ୍ତର ସହଜେ ସଂଧାନ ହୁଏ ସବୁଠି ସବୁବେଳେ ଏମିତି ଢଂଗେ ବିଶ୍ବ ଚଳେ '…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ମୁଂଡ ହଲାଇଲେ ବିବାଦ ତୁଂଡ ଖୋଲିଲେ ପ୍ରତିବାଦ ଯାହା କରିଲେ ବି ସଂବାଦ ପଢ଼ିଲେ ଘାରେ ଅବସାଦ କେତେ ବିବାଦ ଉତ୍ପାଦକ ବନିଲେ ଯଦି ସଂପାଦକ ସଭିଂକଠାରେ ଖୋଜି ଖୁଣ ଗାଉଥାଆଂତି ନିଜ ଗୁଣ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ତିଥି ଓ ବାର ମନେ ରଖି ଯେ ପାରେ ଗଦ୍ୟ, ପଦ୍ୟ ଲେଖି ତାହାର ଲେଖକୀୟ ମତି କେବେ ବି କରେନି ଉନ୍ନତି ମୁଖ୍ୟତଃ ପାଠୋଦ୍ଧାର କରି ପୁନର୍ଲିଖନ କାର୍ଯ ସାରି ବୋଲାଏ ନିଜକୁ ଲେଖକ ଦୁର୍ଲଭ ହୁଅଂତି ପାଠକ ପର୍ବ, ପର୍ବାଣି, ଯାତ୍ରା,…