ସାହିତ୍ୟ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘କବିତା ନିରଂତର’  ଏମିତି ହେଉ ଭାରତ ହାତକୁ ମିଳୁ ମନଲାଖି କାମ ପେଟକୁ ରୁଟି, ଭାତ ଏପରି ହେଉ ଭାରତ ଜୀବିକା ନଉକା ବାହିନେବା ପାଇଁ ନାଗରିକ ପାଉ କାତ ଏଭଳି ହେଉ ଭାରତ ଅଲୋଡ଼ା ତୁଚ୍ଛ ବେପାର କରି କେହି ନ ବଢ଼ାଉ ବିତ୍ତ…

ମହାଶ୍ୱେତା ସାହୁଙ୍କ ଉପନ୍ୟାସ ‘ଈଶ୍ୱର ମରିଗଲା ପରେ’ ଫୁଲୁରୀ ଛାତିରୁ ଖସିଯାଇଥିବା ଶାଢ଼ୀକୁ ସଜାଡ଼ିଲା । ପୁଅ ଶୋଇଗଲାଣି ଏୟା ଭିତରେ । ପୁଅକୁ କାନ୍ଧରେ ପକାଇ ଉଠିଲା ଯିବାକୁ । ପଇସା ନେବାକୁ କୁନ୍ଥକୁନ୍ଥ ଫୁଲୁରୀର ହାତରେ ଜିଦ୍‌କରି ଗୁଞ୍ଜିଦେଲା ବାବୁ । ଫୁଲୁରୀ କହିଲା - ‘ତୁ ଖୁବ୍…

ଭୁବନେଶ୍ୱର : ମାସିକ ଓଡ଼ିଆ ପତ୍ରିକା କାଦମ୍ବିନୀର ରୌପ୍ୟ ଜୟନ୍ତୀ ସମାରୋହ ସ୍ଥାନୀୟ ଏକ ଘରୋଇ ହୋଟେଲରେ ମହା ସମାରୋହରେ ପାଳିତ ହୋଇ ଯାଇଛି । ଏହି ଅବସରରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ରଘୁବର ଦାସ ମୁଖ୍ୟ ଅତିଥି ଭାବରେ ଯୋଗଦେଇ ଭାରତୀୟ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଭାଷା ମଧ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଏକ ସମୃଦ୍ଧ ଇତିହାସ ରହିଛି ବୋଲି…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘କବିତା ନିରଂତର’  ଫଳବତୀ ଗଛ, ପୁଣି ଜଳବତୀ ନଈ ଶସ୍ୟବତୀ ଖେତ, ଆଉ ଦୁଗ୍‌ଧବତୀ ଗାଈ କାହିଁ ? ଏଠି ମୋଟେ ଦିଶୁନାହିଁ, ଶଗଡ଼ର ଭଂଗା ଚକ ନାହିଁ କାହିଁ ଲୋକବାକ ଘର ବାଟ ଶୂନ୍‌ଶାନ୍‌ ପାହାଂତିଆ ଆଲୁଅରେ ସବୁଆଡ଼ ଖାଲି ଖାଁ ଖାଁ ଏ କି…

ମହାଶ୍ୱେତା ସାହୁଙ୍କ ଉପନ୍ୟାସ ‘ଈଶ୍ୱର ମରିଗଲା ପରେ’ ମାଓଲି ବସିଥିଲା ତାଙ୍କ ବସ୍ତିର ଅଗଣା ଆଗରେ । ଆକାଶରେ କେତେ ଚଢ଼େଇ... । କେଇଟା କାଉ ତାଙ୍କ ଘର ଆଗ ଦେଇ ଟଣାଯାଇଥିବା ଟିଣର ଛପର ଉପରେ ବସି ବୋବୋଉ ଥିଲେ ଅତି କର୍କଷ ଭାବରେ । ଗାଲରେ ହାତଦେଇ କଣ୍ଢେଇ ସହ ଖେଳୁଛି ତା'ର ସାନ ଭଉଣୀ…

ଭୁବନେଶ୍ୱର : ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା, ସାହିତ୍ୟ ଓ ସଂସ୍କୃତିର ପ୍ରଚାର ପ୍ରସାର ତଥା ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ବିଗତ ଛଅ ଦଶନ୍ଧି ଧରି ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଆମ ରାଜ୍ୟର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସାହିତ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ 'ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ'ର ସ୍ଵନକ୍ଷତ୍ର ଦିବସ ଆସନ୍ତା ଜୁଲାଇ ୨୫ ତାରିଖରେ…

ମହାଶ୍ୱେତା ସାହୁଙ୍କ ଉପନ୍ୟାସ ‘ଈଶ୍ୱର ମରିଗଲା ପରେ’ ମନେ ପଡ଼ିଗଲା ସୀପ୍ରା! ଯେ କାନ୍ଦୁଥିଲା, ଭାଇ ହିଁ ତା'ର ଏକମାତ୍ର ପ୍ରାଣୀ ଯେ ତା'ର ଖୁବ୍ ନିବିଡ଼ ଥିଲା । କଥାକଥାକେ ଭାଇ । ସବୁ କଥା ଭାଇସହ ବାଣ୍ଟିପାରେ । ବଡ଼ ଆତୁର ଦିଶୁଥିଲା । କାନ୍ଦୁଥିବ.. ଖାଉନଥିବ ହୁଏତ... । ସେ ତାକୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘କବିତା ନିରଂତର’  ମନୁଷ୍ୟ, ଭୂଖଂଡ, ଈଶ୍ବରଂକୁ ସୁଦ୍ଧା ଦେଇ ଅଗଣିତ ନାଆଁ ପୂରା ପୃଥିବୀକୁ ଟିକିଟିକି କାଟି ଆମେ ଏତେ ହୀନମାନିଆ ନାଆଁକୁ ନେଇ ଚଳୁଛି କିମିଆ ଗାଆଁକୁ ନେଇ ଜଳୁଛି ନିଆଁ ବିଶ୍ବବାସୀ ସବୁ ଛାନିଆଁ ମାନିନେଉଁ ଏବେ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘କବିତା ନିରଂତର’  ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗାଇ ସ୍ଥୂଳ ଶରୀରକୁ କଲେ ଲାଳନ ପାଳନ ସ୍ବାୟତ୍ତ ହୁଏନି କେବେ କେଉଁଠାରେ କାହାର ନିଜର ମନ * ବିଧି, ପରଂପରା, ପ୍ରଥା ନାମ ଦେଇ ରଖିଛୁଁ ଯେତେ ବଂଧନ ସେ ସବୁ ନ କାଟି କରି ହୁଏନାହିଁ ଫଳପ୍ରସୂ ଜପ, ଧ୍ୟାନ…

ମହାଶ୍ୱେତା ସାହୁଙ୍କ ଉପନ୍ୟାସ ‘ଈଶ୍ୱର ମରିଗଲା ପରେ’ ଏସବୁ ଭିତରେ ଯେ ନିରବରେ ତାକୁ ସମର୍ଥନ କଲାପରି ପାଖରେ ଠିଆହୁଅନ୍ତି ସେ ତା\' ବାପା । ଜୀବନତମାମ ଗୋଟେ ନିରୁତା ନୀରିହ ମଣିଷଟେ ହୋଇ ରହିଗଲେ । ଯେ ଆଜିଯାଏ ବୋଉ ଶବ୍ଦବାଣରେ ଶବ୍ଦଟିଏ ମଧ୍ୟ କହିପାରିଲେନାହିଁ । କେବେ ମଧ୍ୟ କୌଣସି…