ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ପ୍ରସିଦ୍ଧ ପଦାର୍ଥବିଜ୍ଞାନୀ ହେଞ୍ଜ ୱନ୍ ଫୋର୍ଷ୍ଟରଙ୍କ ଅନୁସାରେ, ୨୦୨୬ ମାନବଜାତି ପାଇଁ ଏକ ବହୁତ ଖରାପ ବର୍ଷ ହୋଇପାରେ। ସେହି ବର୍ଷ ନଭେମ୍ବର ୧୩ ତାରିଖରେ ବିଶ୍ୱର ଅନ୍ତ ହୋଇପାରେ। ଫୋଷ୍ଟର ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ବିଶ୍ୱର ଦ୍ରୁତ ବର୍ଦ୍ଧିତ ଜନସଂଖ୍ୟା, ଖାଦ୍ୟ ସୁରକ୍ଷା, ସହରୀକରଣ, ଜଙ୍ଗଲ କ୍ଷୟ ଏବଂ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଭଳି କାରଣଗୁଡ଼ିକ ମିଳିତ ଭାବରେ ୨୦୨୬ ମସିହାରେ ମାନବଜାତି ପାଇଁ ଗମ୍ଭୀର ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ।
ବିଶ୍ୱର ଜନସଂଖ୍ୟା ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିବାରୁ, ସମ୍ବଳ ଉପରେ ଚାପ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି। ଏହି ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ, ଖାଦ୍ୟ ଏବଂ ପାଣି ଭଳି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକୀୟ ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକର ଚାହିଦା ମଧ୍ୟ ପ୍ରବଳ ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି। ଯାହା ଆମର ପ୍ରାକୃତିକ ସମ୍ପଦ ଉପରେ ଭାରୀ ବୋଝ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି। ବର୍ଦ୍ଧିତ ଜନସଂଖ୍ୟା ସହିତ, ଖାଦ୍ୟ ଉତ୍ପାଦନ ମଧ୍ୟ ସଙ୍କଟରେ ପଡ଼ିପାରେ। ୱନ୍ ଫୋର୍ଷ୍ଟର ଆକଳନ କରିଛନ୍ତି ଯେ ଆସନ୍ତା ବର୍ଷ ସୁଦ୍ଧା, ବିଶ୍ୱବ୍ୟାପୀ ଖାଦ୍ୟ ସୁରକ୍ଷା ଏକ ବିରାଟ ସ୍ତରରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ। ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଖାଦ୍ୟ ଅଭାବର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବେ।
ପରିବେଶ ଉପରେ ବଢ଼ୁଥିବା ଚାପ
ଦ୍ରୁତ ସହରୀକରଣ କେବଳ ପରିବେଶ ଉପରେ ଚାପ ବୃଦ୍ଧି କରୁନାହିଁ ବରଂ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ, ଭିଡ଼ ଏବଂ ମୌଳିକ ସେବାର ଅଭାବ ଭଳି ସମସ୍ୟାକୁ ମଧ୍ୟ ଜନ୍ମ ଦେଉଛି। ସହରାଞ୍ଚଳରେ ସମ୍ବଳର ଅସମାନ ବଣ୍ଟନ ଏବଂ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ବିସ୍ତାରିତ ସହରଗୁଡ଼ିକର ପରିଚାଳନା ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ହେବ। ଜଙ୍ଗଲ ସମ୍ପଦର ଅବାଧ ଶୋଷଣ ଏବଂ ଜଙ୍ଗଲ କ୍ଷୟ ଜଳବାୟୁ ସନ୍ତୁଳନକୁ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ କରୁଛି। ଜଙ୍ଗଲ କ୍ଷୟ ବିଶ୍ୱ ଉଷ୍ଣତା ଏବଂ ଜୈବ ବିବିଧତାର କ୍ଷତି ଭଳି ପରିବେଶଗତ ସମସ୍ୟାକୁ ଆହୁରି ଖରାପ କରିପାରେ।
ବିଶ୍ୱ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ
ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପୂର୍ବରୁ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି। ଆଗାମୀ ବର୍ଷ ଅର୍ଥାତ୍ ୨୦୨୬ ସୁଦ୍ଧା ଏହି ପରିସ୍ଥିତି ଅଧିକ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇପାରେ। ଫୋଷ୍ଟର ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଯୋଗୁଁ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଏବଂ ପାଗର ପ୍ରଭାବ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନକୁ ବିପଦରେ ପକାଇପାରେ।
ଫୋଷ୍ଟରଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ ଗାଣିତିକ ମଡେଲ ଏବଂ ଜନସଂଖ୍ୟା, ସମ୍ବଳ ଏବଂ ପରିବେଶର ଧାରା ବିଶ୍ଳେଷଣ ଉପରେ ଆଧାରିତ। ସେ ଯୁକ୍ତି ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଏହି ସ୍ଫୁଟନାଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି ଏହି ସମସ୍ତ କାରଣଗୁଡ଼ିକର ମିଶ୍ରଣରୁ ହେବ। ତାଙ୍କ ମତରେ, ଏହି ବିନ୍ଦୁ ଯେତେ ନିକଟତର ହେବ, ମାନବଜାତିକୁ କେବଳ ଏହି ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ ବରଂ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଶୀଘ୍ର ସମାଧାନ କରିବା ପାଇଁ ଉପାୟର ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକତା ପଡ଼ିବ।
ଏହି ଅବସ୍ଥାକୁ କିପରି ରୋକାଯାଇପାରିବ?
ଫୋଷ୍ଟର ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ୨୦୨୬ର ସମ୍ଭାବ୍ୟ ବିପର୍ଯ୍ୟୟକୁ ଏଡାଇବା ପାଇଁ ଆମକୁ ତୁରନ୍ତ ପଦକ୍ଷେପ ନେବାକୁ ପଡିବ। ଏଠାରେ କିଛି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଟିପ୍ସ ଦିଆଯାଇଛି। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା ପାଇଁ ପରିବାର ନିୟୋଜନ ଏବଂ ଜନସଂଖ୍ୟା ନୀତି ମାଧ୍ୟମରେ ସଚେତନତା ଏବଂ ସମ୍ବଳ ଯୋଗାଇବା ଆବଶ୍ୟକ। ଏହା ପ୍ରାକୃତିକ ସମ୍ପଦ ଉପରେ ଚାପ ହ୍ରାସ କରିପାରିବ। ଖାଦ୍ୟ ଉତ୍ପାଦନରେ ନୂତନ ପଦ୍ଧତି ଏବଂ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ବିକାଶ ସହିତ ସ୍ଥାୟୀ କୃଷି ପଦ୍ଧତି ଗ୍ରହଣ କରିବା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ଏହା ବ୍ୟତୀତ, ଖାଦ୍ୟ ଅସୁରକ୍ଷାର ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ବିଶ୍ୱବ୍ୟାପୀ ସହଯୋଗ ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ। ସହରୀକରଣକୁ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଭାବରେ ପରିଚାଳନା କରିବା ପାଇଁ, ଉତ୍ତମ ଯୋଜନା, ଭିତ୍ତିଭୂମିର ବିକାଶ ଏବଂ ଜନସଂଖ୍ୟା ବଣ୍ଟନକୁ ସନ୍ତୁଳିତ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ।