ଗଦାଧର ସାହୁ 
ମୁହଁ ସଞ୍ଜେ ଫୁଟି
ସକାଳେ ସେ ଲୋଟି
ମାଆକୁ ପ୍ରଣାମ କରେ,
ଧବଳ ନାରଙ୍ଗୀ
ରୂପ ଶୋଭା ଭଙ୍ଗୀ
ମନ ମୋହଇ ମହୀରେ ।
ମାଟିରୁ ଜନମି
ମାଟିପରେ ଲୋଟି
ମାଟିରେ ହୁଅଇ ମାଟି,
ଜୀବନକୁ ତାର
ସାର୍ଥକ ମଣଇଁ
ମାଟି ଯୋଗୁ ନିତି ଫୁଟି ।
ହେଉବା କ୍ଷଣିକ
ବାସ ଚହଟାଏ
ଫୁଟି ସେ ମୁହଁ ସଞ୍ଜରେ,
ତା କର୍ମ ଆଦରି
ବିଭୁଙ୍କୁ ସୁମରି
ଧରାରୁ ବାହୁଡେ ଧିରେ ।
ଜହ୍ନର ଶୀତଳ
ଆଲୋକରେ ଫୁଟି
ସଅଳେ ନିଏ ବିଦାୟ,
ଭାରି ସୁକୁମାରୀ
ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ସେ ଡରି
ମା କୋଳେ ନିଏ ଆଶ୍ରୟ ।
କଙ୍କଡ଼ାଦ୍ଵୀପ, କୁଶୁବେଣ୍ଟି, ବ୍ରହ୍ମଗିରି,ପୁରୀ