ବାରଣାସୀ: ବିଜ୍ଞାନ ଦୁନିଆରେ ଏତେ ଅଗ୍ରଗତି କରିଛି ଯେ ଅସମ୍ଭବ ମନେହେଉଥିବା କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡିକ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଛି। କେବଳ ଫସଲକୁ ଉଦାହରଣ ଭାବେ ନିଅନ୍ତୁ, ବଜାରରେ ବିନା ଋତୁର ଫଳ କିମ୍ବା ପନିପରିବା ସବୁବେଳେ ଉପଲବ୍ଧ। ସେଓ ବିଷୟରେ କୁହାଯାଏ ଯେ ଏହା କେବଳ ହିମାଚଳ ପ୍ରଦେଶର ଶୀତଳ ଜଳବାୟୁରେ ହିଁ ବଢିଥାଏ। ଏହିପରି ଦାବିକୁ ଭୁଲ ପ୍ରମାଣ କରି ଦେଖାଇଛନ୍ତି ବାରଣାସୀର ଜଣେ କୃଷକ। ତାଙ୍କ ଗାଁରେ ସେ ସଫଳ ଭାବେ ସେଓ ଫସଲ କରିଛନ୍ତି। ଚାଷୀଙ୍କ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ସହିତ ବାରଣାସୀର କୃଷକମାନେ ନିଜ ଜମିରେ ଥିବା ପାହାଡ଼ିଆ ଅଞ୍ଚଳରେ ସେଓ ଚାଷ କରି ପ୍ରମାଣିତ କରିଛନ୍ତି ଯେ ବିଜ୍ଞାନ ଦୁନିଆରେ ସବୁ କିଛି ସମ୍ଭବ। ଏଠାକାର ଚାଷୀ ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ ମାଧ୍ୟମରେ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରି ସେଓ ଉତ୍ପାଦନ କରିଛନ୍ତି।
୪୨ ଡିଗ୍ରୀ ତାପମାତ୍ରାରେ ସେଓ ଚାଷ କରି ମାଲେମାଲ୍ ହେଉଛନ୍ତି ଚାଷୀ। ବାରଣାସୀ ଭଟପୁରଭା ଗାଁର ରାଧେଶ୍ୟାମ ପଟେଲ ଗଣମାଧ୍ୟମ ସହ ଏକ ବିଶେଷ ବାର୍ତ୍ତାଳାପ କରିଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ସେ ତାଙ୍କ ଚାଷ ବିଷୟରେ ସୂଚନା ଦେଇଥିଲେ। ରାଧେଶ୍ୟାମ ପଟେଲ କହିଛନ୍ତି ଯେ ୨୦୧୯ରେ ମୁଁ ୟୁଟ୍ୟୁବ୍ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହି ସୂଚନା ପାଇଲି ଯେ ଗରମ ସ୍ଥାନରେ ମଧ୍ୟ ସେଓ ଚାଷ କରାଯାଇପାରିବ। ଏହା ପରେ ଆମେ ୫୦ଟି ଉଦ୍ଭିଦ ଆଣି ଏକ ପରୀକ୍ଷଣ ଭାବରେ ଲଗାଇଲୁ। ଯେତେବେଳେ ଏହି ଗଛଗୁଡ଼ିକ ଦ୍ୱିତୀୟ ବର୍ଷରେ ଭଲ ଫଳ ଦେଇଥିଲା, ଆମେ ଅଧିକ ଗଛ ଲଗାଇଥିଲୁ।
ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଏହି ଗଛଗୁଡିକ ଦୁଇ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଭଲ ଫଳ ଦେବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି। ଗୋଟିଏ ସେଓର ଓଜନ ପ୍ରାୟ ୧୫୦ରୁ ୨୦୦ ଗ୍ରାମ, ଯାହା ବହୁତ ଭଲ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ୫୦ଟି ଚାରା ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପ୍ରାୟ ୪୫୦ଟି ଗଛ ଲଗାଯାଇଥିଲା। ଧୀରେ ଧୀରେ ଏହି ଗଛଗୁଡ଼ିକରେ ସେଓ ଫଳିବାକୁ ଲାଗିଲା। ବର୍ତ୍ତମାନ ସେ ଆଶା ପ୍ରକଟ କରିଛନ୍ତି ଯେ ଗୋଟିଏ ଉଦ୍ଭିଦରୁ ୧୫ରୁ ୨୦ କିଲୋଗ୍ରାମ ସେଓ ଉତ୍ପାଦନ ହେବା ଉଚିତ୍।
ରାଧେଶ୍ୟାମ ପଟେଲ କହିଛନ୍ତି ଯେ ପରିବାରର ଅନ୍ୟ ସଦସ୍ୟମାନେ ମଧ୍ୟ ସେଓ ଉତ୍ପାଦନରେ ମୋତେ ସମର୍ଥନ କରନ୍ତି। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଚାରା ରୋପଣ କରିଥିଲୁ, ସେତେବେଳେ ଗାଁରେ କେହି ଜାଣି ନଥିଲେ ଯେ ଏହା ଏକ ସେଓ ଗଛ। କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଗଛ ବଢିଲା, ଲୋକମାନେ ଆପତ୍ତି ଉଠାଇଲେ ଯେ ଏହି ଫଳ ପାଇଁ ଏଠାରେ ଜଳବାୟୁ ଉପଯୁକ୍ତ ନୁହେଁ।
ଏହିପରି ଜିନିଷ ଚାଷକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ବୋଲି ରାଧେଶ୍ୟାମ ଆଶା ପ୍ରକଟ କରିଛନ୍ତି। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ସରକାର ଆମକୁ ସେଓ ଉତ୍ପାଦନରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି, ତେବେ ଆମେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଏହାର ଲାଭ ଉଠାଇବୁ। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ଉଦ୍ଭିଦଗୁଡିକ ସାଧାରଣ ପଦ୍ଧତି ବ୍ୟବହାର କରି ଜଳସେଚିତ କରାଯାଉଛି, କିନ୍ତୁ ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଯାୟୀ ଜଳ ଯୋଗାଇବା ପାଇଁ ଡ୍ରିପ୍ ଜଳସେଚନ ଭଲ। ଏହି ଚାଷରେ କୀଟନାଶକ ଔଷଧ ମଧ୍ୟ କୀଟପତଙ୍ଗରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ।
Comments are closed.