ଭାଷା ଭାଗବତ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଅନେକ କଥାକୁ ଉପେକ୍ଷା ନ କଲେ, ସୁନିର୍ଦିଷ୍ଟ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିହୁଏନାହିଁ ଏ ସତ୍ୟ ବୁଝୁଁ ମନ ଦେଇ ଏକାଗ୍ର-ଚିତ୍ତ ହେଲେ ବ୍ୟକ୍ତି ବଢ଼ାଇ ବିଷୟାନୁରକ୍ତି ସହିତ ନିଷ୍ଠା ଆଉ ଧୈର୍ଯ ସଂପନ୍ନ କରେ ନିଜ କାର୍ଯ ସବୁ ଆଡ଼କୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ସଭିଏଁ ଏଠି ସର୍ବଜାଣ କେହି ଖୋଜନି କାହା ଖୁଣ ନ ହୋଇ ତର୍କପରାୟଣ ଜଣାଇଦିଅ ଯାହା ଜାଣ ଅସଂଖ୍ୟ ଅଭ୍ୟାସର ଦାସ ଅତୀତ କାଳେ କରି ବାସ ପାଆଂତି ଅପୂର୍ବ ଉଲ୍ଲାସ ମନରେ ଜନ୍ମେନି ସାହସ ପୂର୍ବରୁ କେଉଁ କବି କ'ଣ ଲେଖିଲେ,…

ନିରଞ୍ଜନ ନାୟକ ସରଳ ମଣିଷମାନେ ଚିତ୍କାର କର ଯେତେ ଗଳା ଫଟାଇ କାକୁତି ମିନତି ହୁଅ କେହି ଶୁଣିବେନି ରାସ୍ତା ରେ ଧାରଣା ! ସଂଗ୍ରାମ ! ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହଙ୍ଗର ଷ୍ଟ୍ରାଇକ ଏସବୁର କ’ଣ ମୂଲ୍ୟ ଅଛି ! ସେମାନେ ପରା କିଣିନିଅନ୍ତି ତୁମ ଦଳର ଯେଉଁ ଦଳପତି…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ନଦୀ ପିଏନି ନିଜ ଜଳ ଗଛ ଖାଏନି ନିଜ ଫଳ ଫୁଲ ଶୁଂଘେନି ନିଜ ବାସ ସୂର୍ଯକୁ ଅଲୋଡ଼ା ପ୍ରକାଶ ପାରସ୍ପରିକ ନିର୍ଭରତା ଯୋଗୁଁ ସଂଭବ ବିଶ୍ବ ସତ୍ତା ସଭିଏଁ କରୁଥାଂତି ଦାନ ତେଣୁ ତ ରହିଛି ଜୀବନ ସ୍ବୟଂଚାଳିତ ଯେଣୁ ବାୟୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ବହିକୁ ଅଧିକ ଆଦର ମିଳିବ ଜାଣି ଧୈର୍ଯ ଧର ତହିଁରେ ଥିଲେ ସ୍ବାନୁଭୂତି ପାଇବ ନିରବ ସ୍ବୀକୃତି ପାଠକ ବହିଟିଏ ପଢ଼ି ନିଜ ମନକୁ ନିଜେ ଗଢ଼ି ଆଗକୁ ପାରେ ଯଦି ବଢ଼ି ବହିକୁ ଦିଏନି ଫୋପାଡ଼ି …

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଶିଷ୍ଟାଚାର କି ସଦାଚାର ବ୍ୟଭିଚାର କି ମିଥ୍ୟାଚାର କରିପାରିବା ଅଧିକାର ଅନେକେ କରଂତି ସ୍ବୀକାର ଏବେ ତ ନୂଆ ନବାଚାର ସବୁଠି ପଡ଼େ ଦରକାର ସାହସ ଦିଶୁନି କାହାର କରିବେ ଏହାକୁ ସ୍ବୀକାର ନ ହେଲେ ଶୀଘ୍ର ନବାୟନ ଆମର…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଜ୍ଞାନ, କର୍ମ ଓ ଭକ୍ତି, ଧ୍ୟାନ ମାର୍ଗୀ ହେଲେ ହେଁ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ପ୍ରତ୍ୟେକେ କରଂତି ସଂଧାନ ନିଜ ନିଜର ଲକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାନ ଜ୍ଞାନୀଏ ବଚନ ବିଳାସ କର୍ମୀଏ କାର୍ଯ ଅହର୍ନିଶ ଭକ୍ତଗଣ ନାମୋଚ୍ଚାରଣ ଧ୍ୟାନୀଏ ମୌନତା ପାଳନ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଚିଂତା ପାଇଁ ଅକ୍ଷମ ଭାଷାରେ ନୁହେ କାର୍ଯକ୍ଷମ ତୀକ୍ଷ୍‌ଣ ବୁଦ୍ଧି ଓ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଜ୍ଞାନ ଘଟାଏ ଭାଷାର ଉତ୍‌ଥାନ କୌଣସି ଭାଷାର ପ୍ରବାହ ବହିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଅହରହଃ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଳକଣା ନୂଆ ସଂସାରେ ଲଗାଏ କିମିଆ ଭାଷା…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଦିବଂଗତଂକ ସ୍ମୃତି-ଗାନ ପାଇଁ ସଭାର ଆୟୋଜନ କଲେ ହେଁ ସାହିତ୍ଯ ରସିକ ବିମୁଖ ସାଧାରଣ ଲୋକ ସଂସ୍ଥାର କର୍ମକର୍ତାଗଣ ନିଜକୁ ନିଜେ ନିମଂତ୍ରଣ କରିଲେ ନ ଥାଏ ବାରଣ ଏ ଆମ ରାଜ୍ୟର ଲକ୍ଷଣ କାର୍ଯାଳୟରେ ଉପସ୍ଥାନ ନ ଦେଇ,…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ନିଜ ଭାଷାର ସଜ ଧ୍ବନି ନିଜେ କହି ଓ ନିଜେ ଶୁଣି ଦେଉଁ, ପାଉଁ ସୂଚନା, ଜ୍ଞାନ ତାହା ହିଁ ବିଶ୍ବାସଭାଜନ କିଂତୁ ଲେଖିରଖିବା ପାଇଁ ଅଶୁଣା ଶବ୍ଦ ଲୋଡ଼ୁଥାଇଁ ଏହି ଦୋମୁହାଁ ଆଚରଣ ଘଟାଏ ଭାଷାର ପତନ ପୁରୁଣା ପୋଥିରୁ ଅଂଡାଳି…