ଭାଷା ଭାଗବତ : ସ୍ବଭାଷାର କଷଣ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ

 

ଏଠାରେ ଲେଖକଂକ ମନ

ଏଯାଏଁ ସଂସ୍କୃତ ଆଚ୍ଛନ୍ନ

ହୋଇଥିବାରୁ ଲୋକଭାଷା

ଅଯଥା ହୁଏ ଲୋକହସା

 

ପ୍ରାଚୀନ ପରଂପରା ବୋହି

ସ୍ବଭାଷା ବଢ଼ି ପାରୁନାହିଁ

ଜ୍ଞାନୀ ସମୂହ ଉଦାସୀନ

ଘଟାଂତିନାହିଁ ଉନ୍ନୟନ

 

ସ୍ବନାମଧନ୍ୟ ହୋଇ କବି

ଯଶ ଭାରରେ ଗଲେ ଦବି

ମନର ସର୍ଜନଶୀଳତା

ପାଳନ କରେ ନିରବତା

 

ମର୍ଯାଦାହାନି ହେବା ଭୀତି

ଯୋଗୁଁ ହିଁ ବହୁ ଲୁପ୍ତ ରୀତି

ଲେଖକେ କରଂତି ପାଳନ

ଡରଂତି ହେବାକୁ ସ୍ବାଧୀନ

 

ସାହିତ୍ଯ ହୋଇଛି ବିଳାସ

ସମ୍ମାନ ପ୍ରାପ୍ତି ଅଭିଳାଷ

କରଂତି ଲେଖକେ ପୋଷଣ

ସ୍ବଭାଷା ଭୋଗୁଛି କଷଣ

 

ବଦଳିଯିବା ପାଇଁ ଭୟ

ଭାଷାରେ ନୁହେ ସ୍ପୃହଣୀୟ

ନବୀନ ରୀତି ସଂଯୋଜନ

କରେ ଭାଷାକୁ ଚଳମାନ

 

କେବଳ ଧରାବଂଧା ରୀତି

ପାଳିଲେ ହୋଇଥାଏ କ୍ଷତି

ମଉଳିଗଲେ ଭାଷାଗ୍ରହ

ସାହିତ୍ୟ ହୁଅଇ ଦୁଃସହ

 

ପୁନର୍ଲିଖନକାରୀ କବି

ଆଗ ପଛ କିଛି ନ ଭାବି

ଶବ୍ଦ ସୁଅରେ ଗଲେ ବହି

ସାହିତ୍ୟ ତିଷ୍ଠି ପାରେନାହିଁ

 

ଅତି ଅଧିକ ଚାତୁର୍ଯୋକ୍ତି

ଭାଷାକୁ ଦିଏନାହିଁ ଶକ୍ତି

ସାହିତ୍ୟ ହେଲେ ସ୍ବାଭାବିକ

ତାହା ପଢ଼ଂତି ବହୁ ଲୋକ