ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ 
କେବଳ ନୂତନ ସଭ୍ୟତାର ହିସାବ ଦର୍ଶାଉଛି ଯେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରମୁଖ ବିବାଦ କେବଳ ଇତିହାସ ନୁହେଁ ; ଧ୍ୱଂସ ଏବଂ ସୃଷ୍ଟି ସହିତ ବିଜଡ଼ିତ ହୋଇ ରହିଛି । ଅନେକ ସାମାଜିକ-ରାଜନୈତିକ ସମୀକରଣକୁ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥାଏ । ବିଶେଷକରି ଯେତେବେଳେ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସେ, ସେତେବେଳେ ଯୁଦ୍ଧର ପରୀକ୍ଷଣ ସହିତ, ଏହା ମଧ୍ୟ ସ୍ଥିର କରାଯାଏ ଯେ ଭବିଷ୍ୟତ ଯୁଦ୍ଧରେ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର କିପରି ବ୍ୟବହାର କରାଯିବ । ଏବେ ଏଭଳି ବିପଦ କେବଳ ରୁଷ-ୟୁକ୍ରେନ ଯୁଦ୍ଧ ମଧ୍ୟରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି । ଏହି ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରର ଆବଶ୍ୟକତା । ରୁଷ ବାରମ୍ବାର ପରମାଣୁ ଯୁଦ୍ଧକୁ ଧମକ ଦେଉଥିବାବେଳେ ୟୁକ୍ରେନ ଏକ ରାଉଣ୍ଡରେ ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରକୁ ରୁଷକୁ ହସ୍ତାନ୍ତର କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ ଦୁଃଖିତ। ସେଥିପାଇଁ ଜାପାନ ପରି ଦେଶରେ ଏକ ଦୃଢ ଆଲୋଚନା ହୋଇଛି ଯେ ଯଦି କୈାଣସି ଦେଶ ଏହା ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରେ ତେବେ ଜାପାନ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ରଖିବା ତଥା ବ୍ୟବହାର କରିବା ନୀତିକୁ ଟାଣିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ କି ? ଜାପାନ ହେଉଛି ବିଶ୍ୱର ଏକମାତ୍ର ଦେଶ ଯେଉଁଥିରେ ଦୁଇ ଦୁଇ ବାର୍ ପରମାଣୁ ବୋମା ଆକ୍ରମଣର ଶିକାର ହୋଇଛି ।
ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ର କିପରି ମଣିଷ ଓ ପୃଥିବୀ ଉପରେ ଭୟଙ୍କର କ୍ଷତ ସୃଷ୍ଟି କରେ, ଜାପାନ ବହୁତ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣେ । ଜାପାନରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କମ୍ ଲୋକ ନାହାଁନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ପରମାଣୁ ବୋମା ଆକ୍ରମଣର ଭୟାନକ ସ୍ମୃତିକୁ ପରମାଣୁ ବିକଳ୍ପ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରଖନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ରୁଷ-ୟୁକ୍ରେନ ମଧ୍ୟରେ ଚାଲିଥିବା ଯୁଦ୍ଧରେ ଜେଲେସ୍କିଙ୍କ ଦେଶ ଯେଉଁ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ ଭୋଗିଛି ତାହା ତାଙ୍କୁ ଦୁଃଖର କାରଣ କରିଛି । ଏକୋଇଶ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ୧୯୯୧ ରେ ସୋଭିଏତ୍ ୟୁନିଅନର ବିଲୋପ ସହିତ ୟୁକ୍ରେନ ସମସ୍ତ ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ର ରୁଷକୁ ସମର୍ପଣ କରିଥିଲା । ତାଙ୍କର କୈାଣସି ଆଶଙ୍କା ନଥିଲା ଯେ କିଛି ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ର ନ ରଖିବାର ଏହି ଭୁଲ ତାଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ଭାବରେ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବ ଏବଂ ଦିନେ ରୁଷ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଏତେ ବଡ ଆକ୍ରମଣ କରିବ ଯେ ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ ହେବାପରେ ନାଟୋରୁ କୈାଣସି ସୁରକ୍ଷା ମିଳିବ ନାହିଁ । ଏହାକୁ ପାଇବା ପରେ, ୟୁକ୍ରେନ ଏହା ମଧ୍ୟ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛି ଯେ ଯଦି ଆଜି ପରମାଣୁ ବୋମା ଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ଆଜି ଏହାର ପ୍ରତିରୋଧକାରୀ ଶକ୍ତି ଭାବରେ ଏହା ରୁଷର ଆକ୍ରମଣକୁ ବନ୍ଦ କରି ଦେଇଥାନ୍ତା । ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବାର ଅବକାଶ ନଥାନ୍ତା ।
ଅବଶ୍ୟ, ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଆଲୋଚନା ପଛରେ ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ହେଉଛି ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଉପରେ ରୁଷର ଆକ୍ରମଣ ଏବଂ ତା’ପରେ ଏହା ଉପରେ ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରର ଧମକ । ଏହା କେବଳ ବିପଦ ନୁହେଁ । ରୁଷ ମଧ୍ୟ ଆଣବିକ ଆକ୍ରମଣ ୟୁନିଟ୍କୁ ସକ୍ରିୟ କରିଛି । ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ବହନ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ୟୁକ୍ରେନ ଉପରେ ରୁଷ ମଧ୍ୟ ହାଇପରସୋନିକ୍ କ୍ଷେପଣାସ୍ତ୍ର ନିକ୍ଷେପ କରିଛି । ଏକ ଅଣ-ପରମାଣୁ ରାଷ୍ଟ୍ର ଉପରେ ପରମାଣୁ ଆକ୍ରମଣର ଲକ୍ଷଣ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ନୀତି ନିର୍ମାତା ଏବଂ ନେତାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଆକ୍ରୋଶମୂଳକ ଏବଂ ପରମାଣୁ ସଶସ୍ତ୍ର ପଡୋଶୀଙ୍କଠାରୁ କିପରି ଆକ୍ରମଣର ମୁକାବିଲା କରାଯାଇପାରିବ ସେ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇଛି । ଜାପାନ, ଯେଉଁଠାରେ ଏହି ଆଲୋଚନା ଉଠିଛି, ତଥାପି ସୁରକ୍ଷା ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ଚୁକ୍ତିନାମା ଅନୁଯାୟୀ ଆମେରିକାରୁ ସେହି ଚାଲ ଅଛି, ଯେଉଁଥିରେ ଜାପାନ ଉପରେ ତଥା ଆଣବିକ ଆକ୍ରମଣର ସମାନ ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ଆମେରିକା ବାଧ୍ୟ । କିନ୍ତୁ ନାଟୋ କିମ୍ବା ଆମେରିକା ସମେତ ଅନ୍ୟ କୈାଣସି ଆଣବିକ ଚାଳିତ ଦେଶରୁ ଏପରି ସୁରକ୍ଷା ବଡ଼ଗ୍ୟାରେଣ୍ଟି ନଥିବା ଦେଶଗୁଡିକ ବିଷୟରେ କଣ କରିବା ? ଦକ୍ଷିଣ ଏସୀୟ ଅଞ୍ଚଳକୁ ଦେଖୁଛି ।
କେବଳ ପାକିସ୍ତାନ ପରି ଏକ ଛୋଟ ଦେଶ ଭାରତର ଆଖପାଖରେ ପରମାଣୁ ସମୃଦ୍ଧ ନୁହେଁ ବରଂ ପରମାଣୁ ବୋମା ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଧମକ ଦେଇଥାଏ । ଅପରପକ୍ଷେ, ଚାଇନା ପରି ଜଣେ ପଡ଼ୋଶୀ ଅଛନ୍ତି, ଯିଏ ବର୍ତ୍ତମାନ ସାମରିକ ଶକ୍ତି ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଆମେରିକାକୁ ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଦେଉଛନ୍ତି । କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ, ଭାରତ ସହିତ ଏହାର ପୁରୁଣା ସୀମା ବିବାଦ ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଯଦି ଚୀନ୍ ନିଜର ସାମ୍ରାଜ୍ୟବାଦୀ ଯୋଜନା ଅଧୀନରେ ଭାରତ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣରୁ ଦୂରେଇ ରହିଆସିଛି, ତା’ହେଲେ ଏହାର ଏକ ପ୍ରମୁଖ କାରଣ ହେଉଛି ଭାରତର ଆଣବିକ ଶକ୍ତି । ତେବେ ଆଣବିକ ଶକ୍ତି ଉପରେ ଭାରତର ଦୁଇଟି ଆଭିମୁଖ୍ୟ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଛି । ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ପରମାଣୁ ଶକ୍ତିର ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଭାରତ ପ୍ରତିବଦ୍ଧ (ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନ ପାଇଁ) । ଦ୍ୱିତୀୟଟି ହେଉଛି ସେ ଏହି ଅସ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ କେବଳ କାଉଣ୍ଟର ଆଟାକ୍ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରିବେ ଅର୍ଥାତ୍ ସେ ପ୍ରଥମେ ଆକ୍ରମଣ କରିବେ ନାହିଁ । ତେବେ ପ୍ରଥମେ ମାରିବା ନୀତି ଭାରତରେ ମଧ୍ୟ ବିଚାର କରାଯାଇଛି । କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗ ଭାରତ-ପାକିସ୍ଥାନ-ଚୀନ୍ ବାହାରେ । ଉତ୍ତର କୋରିଆ ପରି ଏକ ଛୋଟ ଦେଶ ଦୀର୍ଘ ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଦୀର୍ଘ ଦୂରଗାମୀ କ୍ଷେପଣାସ୍ତ୍ର ଏବଂ ଆଣବିକ ପରୀକ୍ଷଣ କରିଆସୁଛି । ଉତ୍ତର କୋରିଆର ଏକଛତ୍ରବାଦୀ ଶାସକ କିଙ୍ଗ ଜୋଙ୍ଗ ଉନ ଏବଂ ଆମେରିକାର ପୂର୍ବତନ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଡୋନାଲ୍ଡ ଟ୍ରମ୍ପଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୁହାଁମୁହିଁ ପରିସ୍ଥିତି ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ ସନ୍ଦେହରେ ପକାଇ ଦେଇଛି । ଏହି ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରକୃତରେ ପରମାଣୁ ଉତ୍ପାଦନ ଆରମ୍ଭ କରିପାରନ୍ତି କି ? ଉଲ୍ଲେଖଥାଉ କି ସାଂଖ୍ୟିକ ଅନୁପାତ ଅନୁଯାୟୀ ଆଜି ଆମେରିକା ଏବଂ ରୁଷର ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ସର୍ବାଧିକ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ର ରହିଛି, ରୁଷ ଏବଂ ଆମେରିକାରେ ବିଶ୍ୱ ନ୍ୟିୟୁକ୍ଳିୟରର ମୋଟ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ରର ନବେ ନଅ ପ୍ରତିଶତ ରହିଛି ।
ଏହି ଅନୁପାତ ହେତୁ ଭାରତ ସିଟିବିଟି ( CTBT ) (କଂଗ୍ରେସ ଟେଷ୍ଟ ନିଷେଧ ଚୁକ୍ତି) କୁ ପରମାଣୁ ପରୀକ୍ଷଣ ଉପରେ ନିଷେଧାଦେଶ ବୋଲି କହିଛି । ଭାରତ ସର୍ବଦା ଯୁକ୍ତି କରିଆସୁଛି ଯେ ବିକଶିତ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ପରମାଣୁ ଏକଚାଟିଆତା ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ଏହି ଚୁକ୍ତିନାମା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଛନ୍ତି । ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ସିଟିବିଟି ( CTBT) ବ୍ୟତୀତ ଭାରତ ଆଣବିକ ଅଣ ପ୍ରସାରଣ ଚୁକ୍ତି (NPT) ସ୍ୱାକ୍ଷର କରି ନାହିଁ । ଯଦି ଆମେ ତଥ୍ୟକୁ ଦେଖିବା ତେବେ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମେରିକା କେବଳ ପଛରେ ଅଛି । ତଥାପି ଆଜି ତାଙ୍କର ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଭଣ୍ଡାର ବ୍ରିଟେନ୍ ତୁଳନାରେ ଏକତିରିଶ ଗୁଣ ଏବଂ ଚାଇନାର ଛଅ ଗୁଣ ବଡ଼ ଅଟେ । ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଆମେରିକା ଯେତେବେଳେ ଚାହିଁବ ପୃଥିବୀକୁ ଅନେକ ଥର ନଷ୍ଟ କରିପାରେ । ୱାଶିଂଟନ୍ ଭିତ୍ତିକ ସଙ୍ଗଠନ ଆର୍ମସ୍ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ୍ ଆସୋସିଏସନର ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ ରୁଷର ପାଞ୍ଚ ହଜାର ନଅ ଶହ ସତୁରି ସାତୋଟି ଏବଂ ଆମେରିକାର ପାଞ୍ଚ ହଜାର ଦୁଇ ଶହ ଚାଳିଶ ଆଠଟି ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ର ରହିଛି । ଏହି ତାଲିକାରେ ଫ୍ରାନ୍ସ ତୃତୀୟ ସ୍ଥାନରେ ରହିଛି । ତଥାପି, ଆମେରିକା-ରୁଷ ଆଉ ଏହି ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି କରିପାରିବ ନାହିଁ । ୨୦୧୦ ରେ ପ୍ରାଗରରେ ଷ୍ଟ୍ରାଟେଜିକ୍ ଆର୍ମସ୍ ହ୍ରାସ ଚୁକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଏହି ଦୁଇ ଦେଶ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲେ । ଯାହା ଅଧୀନରେ ଉଭୟଙ୍କୁ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସହିତ ସମାନ କରିବାକୁ ପଡିବ । କିନ୍ତୁ ୟୁକ୍ରେନ ଉପରେ ହୋଇଥିବା ଆକ୍ରମଣରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ ଏହି ଦେଶଗୁଡିକ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିପାରିବେ ଏବଂ ଯେ କୈାଣସି ସମୟରେ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବେ । ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ରର ବ୍ୟବହାରର କୁପରିଣାମ ଯଥେଷ୍ଟ ଅଧିକ ରହିଛି । ଯାହା ଶୀତଳ ଯୁଦ୍ଧର ସମାପ୍ତି ପରେ ପରସ୍ପରକୁ ଦୋଷାରୋପ ଦେବାରେ ଏହି ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ରର ଅଧିକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହୋଇପାରିଛି ।
ଭାରତ ଆଣବିକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଦେଖାଇ ପଡୋଶୀ ଦେଶକୁ ଶାନ୍ତ ରଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବାବେଳେ ପାକିସ୍ତାନ ନିଜର ଅହଂକାରକୁ ଦର୍ଶାଉଛି ଯେ ଏହା ମଧ୍ୟ ପରମାଣୁ ସମୃଦ୍ଧ ଦେଶ ବୋଲି ଭାରତ ଭୁଲିଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିଜ ଭିତରେ ଏକ ଦୁଷ୍ଟ ସତ୍ୟ ଲୁଚାନ୍ତି । ଏହା ହେଉଛି ଯେ ଯଦି ଏପରି ପରିସ୍ଥିତି ଆସେ ଯେ କିଛି ଦେଶ ସେହି ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର କୁ କୈାଣସି ସ୍ଥାନରେ ବ୍ୟବହାର କରିଥିବେ । ତେବେ ଆଜିର ଅସ୍ତ୍ର ଏତେ ବିନାଶକାରୀ ହେବ ଯେ କେବଳ ଗୋଟିଏ ପରମାଣୁ ବୋମା କିଛି କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟରେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନକୁ ସମାପ୍ତ କରିପାରିବ ନାହିଁ, ବରଂ ପରିବେଶର ଏକ ବିରାଟ ଧ୍ୱଂସ ମଧ୍ୟ କରିବ । ଯଦିଓ ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ବ୍ୟବହୃତ ନହୁଏ, ପରମାଣୁ ଅସ୍ତ୍ର ଗୁଡ଼ିକ ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବିନାଶକାରୀ ଓ ସେଗୁଡିକର ବ୍ୟବହାରରେ ବିପଦ ମଧ୍ୟ ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ଅନେକ ଗୁଣରେ ଅଧିକ ।
ଅଧ୍ୟକ୍ଷ, ମହାନଦୀବିହାର ମହିଳା ସ୍ନାତକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ,କଟକ -୪
ଦୂରଭାଷ : ୯୦୪୦ ୧୫୧୪ ୭୫
Email: Laxmansahoo9040@gmail.com
