ଫକୀର ମୋହନ ନାହାକଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ
ମଣିଷ ଜୀବନରେ ସୁଖ, ଆନନ୍ଦ ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟର ମହତ୍ତ୍ୱକୁ ଅନୁଭବ କରିବା ଏବଂ ଏହା ଉପରେ ରୀତିମତ ଆଲୋକପାତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦ ରେ ପାଳନ କରାଯାଏ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଖୁସି ଦିବସ ବା ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସ। ଏମିତି ଏକ ଦିନର ପରିକଳ୍ପନା ପରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଏହାକୁ ୨୦୧୩ ରେ ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା । ମିଳିତ ଜାତିସଂଘର ସାଧାରଣ ସଭା ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦କୁ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସ ଭାବରେ ଘୋଷଣା କରିଥିଲା। ତେବେ ଏହା ପଛରେ କାରଣ କଣ ଥିଲା । ହଁ, ଏହା ପଛର ମୂଳ କାରଣଟି ହେଉଛି, ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସ ଜରିଆରେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ସୂଚିତ ଏବଂ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ଯେ, ଆନନ୍ଦ ରହିବା ବା ଆନନ୍ଦିତ ହେବା ଏକ ମୌଳିକ ଅଧିକାର ଏବଂ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଏକ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ତଥା ସମୃଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ ଯାହାର ସମସ୍ତ ସତ୍ତା ଆନନ୍ଦ କୈନ୍ଦ୍ରିକ। ଆନନ୍ଦ ବା ସୁଖର ଧାରଣା ହଜାର ହଜାର ବର୍ଷ ଧରି ରହିଆସିଛି ଏବଂ ଦାର୍ଶନିକମାନେ ଏହାର ପରିଭାଷା ଏବଂ ଅର୍ଥ ବିଷୟରେ ଶତାଧିକ ବର୍ଷ ଧରି ବିତର୍କ କରିଛନ୍ତି। ସୁଖ ପ୍ରାୟତଃ ସୁନ୍ଦର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଏବଂ ସନ୍ତୁଷ୍ଟିର ଏକ ସମାହାର ଭାବେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରାଯାଇଥାଏ । ଯେଉଁଥିରେ ଆନନ୍ଦ, ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷ ଏବଂ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ଭଳି ସକରାତ୍ମକ ଭାବନାକୁ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଏ। ଆନନ୍ଦମୟ ଜୀବନ ଏମିତି ଏକ ରାଜ୍ୟ ଯାହାକୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ହାସଲ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ, ଏବଂ ଏହା ଏମିତି ଏକ ସାମଗ୍ରୀ ଯାହାକୁ ପାଇବା ପାଇଁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଯୋଗ୍ୟ ଏବଂ ହକଦାର। ଆମ ଜୀବନରେ ଆନନ୍ଦର ମହତ୍ତ୍ୱ ଏବଂ ଆମ ଆଖପାଖରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନରେ ଆନନ୍ଦ ଭରିଦେବା ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦିତ ରହିବାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ସହ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ମଣିଷ ଏକ ସାମାଜିକ ପ୍ରାଣୀ। କିନ୍ତୁ ନିତିଦିନିଆ ଧାଁ ଦଉଡ଼ ଏବଂ ସଂଘର୍ଷମୟ ଜୀବନ ଭିତରେ ଆମେ ସେହି ସାମାଜିକ ସମ୍ପର୍କକୁ ଭୁଲିଯାଉ। ତେବେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ମିଳିତ ଜାତିସଂଘ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିଛନ୍ତି, ତାହା ହେଉଛି, ଆମେ ସାମାଜିକ ହେବା ଏବଂ ସାମାଜିକ ସମ୍ପର୍କକୁ ସମୃଦ୍ଧ କରିବା। ଆନନ୍ଦ, ସୁଖ ଏବଂ ଖୁସିର ସନ୍ଧାନ ଆଜିକାର ନୁହେଁ। କାହିଁ କେଉଁ ଆବହମାନ କାଳରୁ ଆମ ଦେଶର ପରମ୍ପରାରେ ଏହା ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇଛି। ତା ନହୋଇଥିଲେ ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଗୀତୋପଦେଶ ଦେଲାବେଳେ ଏହି ଆନନ୍ଦମୟ ଜୀବନ ବିଷୟରେ କାହିଁକି କହିଥାନ୍ତେ। କେବଳ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନୁହନ୍ତି, ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଗବେଷକ, ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀ ଏବଂ ନୀତି-ନିର୍ଦ୍ଧାରକ ଆନନ୍ଦ ବା ସୁଖକୁ ଆମ ଜୀବନର ଏକ ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ଅଙ୍ଗ ରୂପରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି। ଗୀତାରେ କୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଭିତରର ଶାନ୍ତି ଏବଂ ତୃପ୍ତି ପାଇବା ଦ୍ୱାରା ପ୍ରକୃତ ସୁଖ ଆସିଥାଏ। ସେ କୁହନ୍ତି, ଯିଏ ଭିତରେ ଖୁସି, ଯିଏ ଭିତରେ ଆନନ୍ଦ କରେ ଏବଂ ଭିତରେ ଆଲୋକିତ ହୁଏ, ସେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ୱାଧୀନତା ଏବଂ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ କରେ।
ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ହିତୋପଦେଶରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ, ସୁଖସ୍ୟ ମୂଳଂ ଧର୍ମଂ ସ୍ୟାଦ୍ ଧର୍ମସ୍ୟ ମୂଳଂ ଅର୍ଥଃ ।ଅର୍ଥସ୍ୟ ମୂଳଂ ରାଜ୍ୟଂ ସ୍ୟାଦ୍ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ମୂଳଂ ଇନ୍ଦ୍ରିୟାଜୟଃ । ଅର୍ଥାତ୍, ସୁଖ ଧାର୍ମିକତାରୁ ଆସିଥାଏ, ଧନ ଧର୍ମର ଅନୁସରଣରୁ ଆସିଥାଏ, ଶକ୍ତି ଧନରୁ ଆସିଥାଏ ଏବଂ ଇନ୍ଦ୍ରିୟଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଶକ୍ତିରୁ ଆସିଥାଏ। ଯୋଗାଚାର୍ଯ୍ୟ ମହର୍ଷି ପତଞ୍ଜଳିଙ୍କ ଯୋଗସୂତ୍ରରେ କୁହାଯାଇଛି ଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ମଣିଷ ସମାଧିସ୍ଥ ହୁଏ ଏବଂ ସେହି ସମାଧି ଅବସ୍ଥା ହିଁ ଚରମ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ। ସେହିଭଳି ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ଜାତକ ଗଳ୍ପରେ ବି ଅନେକ କାହାଣୀରେ ସୁଖ ଓ ଆନନ୍ଦ ପ୍ରାପ୍ତି ସମ୍ପର୍କରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି। ଏ ସମସ୍ତ ଭାରତୀୟ ଶାସ୍ତ୍ର ନିରନ୍ତର ଭାବରେ ଏକ ଉତ୍ତମ ଜୀବନ ଧାରଣ କରିବା, ଆତ୍ମ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବା, ଏବଂ ଏହାକୁ ଆନନ୍ଦର ଆଧାର ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ତ୍ୱାରୋପ କରିଛନ୍ତି।
ଆମ ଜୀବନ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଜୀବନକୁ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦମୟ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଅନେକକିଛି କରିପାରିବା। ଏମିତି ହିଁ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ହେଉଛି ଏକ ସକରାତ୍ମକ ମନୋଭାବ ଅବଲମ୍ବନ କରିବା ଏବଂ ଜୀବନରେ ଘଟୁଥିବା ସବୁ ଭଲକଥା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା। କୃତଜ୍ଞତା, ସକରାତ୍ମକ ମନୋବୃତ୍ତି ଏବଂ ଧ୍ୟାନ ଭଳି ଅଭ୍ୟାସ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମର ସୁଖ ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି କରିପାରିବା । ଦୁନିଆକୁ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦମୟ କରିବାର ଆଉ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଉପାୟ ହେଉଛି ଦୟା ଏବଂ କରୁଣା । ଯଦି କାହାକୁ ସାମାନ୍ୟତମ ସହଯୋଗ, ଶ୍ରଦ୍ଧା ଏବଂ ସହାନୁଭୂତି ପ୍ରଦାନ କରାଯାଏ, ତାହେଲେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ଆନନ୍ଦିତ ହୋଇଯାଏ। ଆଉ ଏହା ଉଭୟ ପକ୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଆନନ୍ଦପ୍ରାପ୍ତିର ମାଧ୍ୟମ ପାଲଟିଯାଏ। କାହାକୁ ଟିକିଏ ହସାଇଦେଲେ, କାହା ପାଇଁ ରାସ୍ତା ପ୍ରଶସ୍ତ କରିଦେଲେ କିମ୍ବା କାହାର ପ୍ରଶଂସା କରିଦେଲେ ଆମର କିଛି କ୍ଷତି ହୋଇଯାଏନି ବରଂ ଏହା ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଯେତିକି ଆନନ୍ଦ ଦିଏ, ତାଠାରୁ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ ଆମକୁ ପ୍ରଦାନ କରେ। ଆଉ ଏଭଳି ଅଭ୍ୟାସ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଭିତରେ ଏକ ସକରାତ୍ମକତା ସୃଷ୍ଟି କରେ।
ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ସାମାଜିକ ସଂଯୋଗ ଏବଂ ସମ୍ପର୍କର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ଅନୁଭବ କରିବା। ବସ୍ତୁବାଦୀ ଦୁନିଆର ପ୍ରଭାବରେ ମଣିଷ ଧୀରେ ଧୀରେ ଆତ୍ମକୈନ୍ଦ୍ରିକ ହୋଇଯାଉଛି। ଯାହାଫଳରେ ଆମେ ଆମ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଏବଂ ସମାଜଠାରୁ କ୍ରମଶଃ ଦୂରେଇ ଯାଉଛନ୍ତି। ଫଳସ୍ୱରୂପ ଏମିତି ଏକ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି ଯେ, ଆମେ ଅବସାଦ ଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ ଆଉ କାହା ସହିତ ଆମ ଦୁଃଖକୁ ବାଣ୍ଟିବା ଅବସ୍ଥାରେ ବି ନଥାନ୍ତି। ଚକ୍ରବତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ୍ତେ ସୁଖାନି ଚ ଦୁଃଖାନି ଚ । ତେଣୁ ଆମ ସୁଖ ଦୁଃଖ ତ ଜୀବନ ଚକ୍ରର ଏକ ଅଙ୍ଗ। କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ବା ଖାସ୍ କରି ଆମ ସାମାଜିକ ସମ୍ପର୍କ ଯେମିତିକି ପରିବାର, ସହକର୍ମୀ, ବନ୍ଧୁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯଦି ଆମେ ବାଣ୍ଟି ପାରିବା, ତାହେଲେ ଆମ ପାଇଁ ଏ ଦୁନିଆଟା ଆନନ୍ଦମୟ ହୋଇପାରିବ।
ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସର ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ସାମାଜିକ ସଂଯୋଗ ଏବଂ ସମ୍ପର୍କର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ଅନୁଭବ କରିବା। ବସ୍ତୁବାଦୀ ଦୁନିଆର ପ୍ରଭାବରେ ମଣିଷ ଧୀରେ ଧୀରେ ଆତ୍ମକୈନ୍ଦ୍ରିକ ହୋଇଯାଉଛି। ଯାହାଫଳରେ ଆମେ ଆମ ସମ୍ପର୍କୀୟ ଏବଂ ସମାଜଠାରୁ କ୍ରମଶଃ ଦୂରେଇ ଯାଉଛନ୍ତି। ଫଳସ୍ୱରୂପ ଏମିତି ଏକ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି ଯେ, ଆମେ ଅବସାଦ ଗ୍ରସ୍ତ ହେଲେ ଆଉ କାହା ସହିତ ଆମ ଦୁଃଖକୁ ବାଣ୍ଟିବା ଅବସ୍ଥାରେ ବି ନଥାନ୍ତି। ଚକ୍ରବତ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ୍ତେ ସୁଖାନି ଚ ଦୁଃଖାନି ଚ । ତେଣୁ ଆମ ସୁଖ ଦୁଃଖ ତ ଜୀବନ ଚକ୍ରର ଏକ ଅଙ୍ଗ। କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ବା ଖାସ୍ କରି ଆମ ସାମାଜିକ ସମ୍ପର୍କ ଯେମିତିକି ପରିବାର, ସହକର୍ମୀ, ବନ୍ଧୁଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯଦି ଆମେ ବାଣ୍ଟି ପାରିବା, ତାହେଲେ ଆମ ପାଇଁ ଏ ଦୁନିଆଟା ଆନନ୍ଦମୟ ହୋଇପାରିବ।ଆମେ ଖୁସିରେ ରହିଲେ, ସଂସାର ଖୁସି ହେବ। ଶାନ୍ତି, ନ୍ୟାୟ ଏବଂ ସମାନତାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେଇ ଏହା କରାଯାଇପାରିବ। ବିଶ୍ୱରେ ସାମାଜିକ ନ୍ୟାୟ ସାଙ୍ଗକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଉପଯୋଗୀ ଏବଂ ଅନୁକୂଳ ଏକ ଦୁନିଆ ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ଏକ ମୁଖ୍ୟ ଉପାୟ ହେଉଛି ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଏବଂ ଅସମାନତାର ମୂଳ କାରଣକୁ ମୂଳୋତ୍ପାଟନ କରିବା । ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟସେବା ଏବଂ ବିଶୁଦ୍ଧ ପାନୀୟ ଜଳର ସୁବିଧା, ସମସ୍ତଙ୍କ ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶ ଆଦିକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେବା ଭଳି ପଦକ୍ଷେପ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହା କରାଯାଇପାରିବ। ଯାହାକି ଏକ ଆନନ୍ଦମୟ ବିଶ୍ୱ ସୃଷ୍ଟିରେ ସହାୟକ ହୋଇପାରିବ।
ଏ ଦିଗରେ ଆଉ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଉପାୟ ହେଉଛି ପରିବେଶ ସ୍ଥିରତାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା। ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଏବଂ ପରିବେଶର ଅବକ୍ଷୟ ଆମର କଲ୍ୟାଣ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ିର କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ଏକ ମୁଖ୍ୟ ସଙ୍କଟ। ପରିବେଶର ସୁରକ୍ଷା ସହିତ ପ୍ରାକୃତିକ ଶକ୍ତିର ବ୍ୟବହାର ଦ୍ୱାରା ଆମେ ଅଧିକ ସ୍ଥାୟୀ ଏବଂ ସମୃଦ୍ଧ ବିଶ୍ୱ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରିବା ଯାହା ସୁଖ ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପାଇଁ ଅନୁକୂଳ ହେବ। ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସ ହେଉଛି ଏମିତି ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଦିନ ଯାହା ଆମ ଜୀବନରେ ଏବଂ ଆମ ଚାରିପାଖରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନରେ ସୁଖ ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟର ମହତ୍ତ୍ୱକୁ ମନେ ପକାଇଥାଏ। ଆମକୁ ଖୁସି କରୁଥିବା ଏବଂ ଆମ ଜୀବନର ସକରାତ୍ମକ ଦିଗ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ପାଇଁ ଏହି ଦିନ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରେ। ଦୁନିଆକୁ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦମୟ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଯାହା କରିପାରିବା ତାହା ଉପରେ ପ୍ରତିଫଳିତ କରିବାର ଦିନ ଏହି ଆନନ୍ଦ ଦିବସ। ବ୍ୟକ୍ତିଗତ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ଆନନ୍ଦ କେବଳ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ, ଦୃଢ଼ ଏବଂ ସୁସ୍ଥ ସମାଜ ଗଠନ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଏହା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ସୁଖୀ ଲୋକମାନେ ସମାଜରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ସୁଖମୟ ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ସହଯୋଗ କରନ୍ତି। କାରଣ ଜଣେ ଯଦି ନିଜେ ଖୁସି ନଥିବ, ସେ ଅନ୍ୟକୁ ଆନନ୍ଦିତ ଦେଖିବାକୁ କେବେ ଚାହିଁବ ନାହିଁ। ତେଣୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଆନନ୍ଦ ଅନେକ ଗୁରୁତ୍ୱବହନ କରେ। ଖୁସିରେ ଥିବା ମଣିଷଟେ ସାମାଜିକ ପାରସ୍ପରିକ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ। ତେଣୁ ନୀତି ନିର୍ଦ୍ଧାରକମାନେ ଜନନୀତି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ବେଳେ ଏହି ଦିଗଟି ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଜରୁରୀ। ସୁଖ ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରୁଥିବା ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ସରକାର ଏବଂ ନୀତି ନିର୍ଣ୍ଣୟକାରୀମାନେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି। ଏହାର ଏକ ଉଦାହରଣ ହେଉଛି ଅର୍ଥନୈତିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଅପେକ୍ଷା ନାଗରିକଙ୍କ କଲ୍ୟାଣକୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଇଥିବା ଭୂଟାନ ସରକାର। କେଉଁଠି ମୋଟ ଘରୋଇ ଉତ୍ପାଦ ବା ଜିଡିପି ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଆଯାଉଥିବା ବେଳେ ସେଇଠି ଗ୍ରସ୍ ନ୍ୟାସନାଲ ହାପିନେସ୍ ଇଣ୍ଡେକ୍ସ ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଆଯାଏ। ଦେଶର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ସେ ଦେଶର ସମ୍ପତ୍ତି ନୁହେଁ ବରଂ ସେଠାକାର ଲୋକଙ୍କ ସ୍ଥିତି ଏବଂ ସେମାନେ କେତେ ଆନନ୍ଦିତ, ତାକୁ ଆଧାର କରି ହେବା ଦରକାର। ସେହିଭଳି ସଂଯୁକ୍ତ ଆରବ ଏମିରେଟ୍ସ (ୟୁଏଇ) ଦେଶରେ ସୁଖ ଏବଂ ସକରାତ୍ମକତାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ସୁଖ ଏବଂ କଲ୍ୟାଣ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଛି। ଏହି ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀଙ୍କୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା, କାର୍ଯ୍ୟ-ଜୀବନ ସନ୍ତୁଳନ ବୃଦ୍ଧି, ଏବଂ ସୁଖ ଏବଂ ସକରାତ୍ମକ ଅଭିଯାନ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଦିଗରେ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥାଏ। କିନ୍ତୁ ଏ ସବୁ ବ୍ୟକ୍ତିରେକ ଆମ ପରମ୍ପରାରେ ଆମେ କାହିଁ କେଉଁକାଳରୁ କହି ଆସୁଛନ୍ତି- ସଂସାର ସୁଖୀ ହେଉ- ବୋଲ ଆନନ୍ଦେ ଏକବାର ହରିବୋଲ। ଏହା ପଛରେ ରହିଥିବା ଗୁଢ଼ ରହସ୍ୟଟି ହେଉଛି ସମସ୍ତଙ୍କ ମଙ୍ଗଳକାମନା କରିବା ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଆନନ୍ଦମୟ ଜୀବନର କଳ୍ପନା କରିବା। ତେଣୁ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସ ହୁଏତ ଏବେକାର ପରିକଳ୍ପନା। କିନ୍ତୁ ପାରମ୍ପରିକ ଭାବେ ଏହି ଦର୍ଶନକୁ ଆମେ ଆମ ଜୀବନର ଏକ ଅଂଶ କରିସାରିଛନ୍ତି। ଏବେ କେବଳ ଏହାକୁ ପୁନରୁଦ୍ଧାର କରି, ବ୍ୟକ୍ତି କଲ୍ୟାଣ, ସମାଜ କଲ୍ୟାଣ, ରାଷ୍ଟ୍ର କଲ୍ୟାଣ ଏବଂ ବିଶ୍ୱ କଲ୍ୟାଣ ଦିଗରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି। ଏହି ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଆନନ୍ଦ ଦିବସରେ, ଆସନ୍ତୁ ସମସ୍ତେ ନିଜ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନରେ ଏବଂ ଆମ ଆଖପାଖରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନରେ ସୁଖ ଏବଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତିବଦ୍ଧ ହେବା। ପୃଥିବୀକୁ ଏକ ଆନନ୍ଦମୟ ବିଶ୍ୱରେ ପରିଣତ କରିବା ଦିଗରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା।
ମିଡିଆ ଷ୍ଟଡିଜ
ବିଭାଗୀୟ ମୁଖ୍ୟ
ୟୁନିଭରସିଟି ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟ୍ ଅଫ୍ ମିଡିଆ ଷ୍ଟଡିଜ୍
ଚଣ୍ଡୀଗଡ଼ ୟୁନିଭରସିଟି, ମୋହାଲି, ପଞ୍ଜାବ
ପିନ୍-୧୪୦୪୧୩
ଫୋନ୍- ୯୯୩୭୨୫୨୪୬୪
