Odia Poem

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର  ମରୁଭୂମିରେ ଅପରାହ୍ନର ଖରା ମଉଳି ଯାଏ... ବାଲୁକା ଶେଯରେ ଲମ୍ବି ଲମ୍ବି ଯାଏ ଓଟର ଛାଇ ..., ମାଇଲ୍ ମାଇଲ୍ ଧରି ବାଲିର ବିସ୍ତୃତିକୁ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ ଲୋହିତ ରଙ୍ଗରେ ସଜେଇ.. ବାରୁଣୀ ଗଗନ ତଳେ ନୀରବରେ କ୍ଳାନ୍ତ ଅପରାହ୍ନର ମ୍ଲାନ ଚିହ୍ନ ଯାଏ ତ ଉଭେଇ.., ଫୁଲ…

ତେଜସ୍ଵିନୀ ପଣ୍ଡା  କେମିତି ଲେଖିହୁଏ ପ୍ରେମ ? ଆଶ୍ୱିନର କାଶତଣ୍ଡୀରେ ନା ପୁରୁଣା ଡାଇରୀ ପୃଷ୍ଠାରେ ! ପ୍ରେମ ଆସେ ରୂପସୀ ନାରୀର ଖିଆଲି ସ୍ୱପ୍ନରେ ପ୍ରେମ ଆସେ ସଦ୍ୟଜନ୍ମ ବଉଳର ମହମହ ବାସ୍ନାରେ। ଲେଖିହୁଏ ପ୍ରେମ ବନ୍ଦୀ ନାୟକର ବିରହ ଯାତ୍ରାରେ ଲେଖିହୁଏ ପ୍ରେମ…

ଅନନ୍ତାଂଶୁ ଜେନା  କୁହ ତ ! ଚୁପ ରହିବା ଭଲ, ନା ଅନର୍ଗଳ ଗପିବା କିଛି ତ ଫରକ ଥିବ ! ନ ହେଲେ ଅନର୍ଗଳ ଗପୁଥିବା ଲୋକ ବି ବେଳେବେଳେ ଚୁପ ହୁଏତ ସୀମାବଦ୍ଧ ପୁଣିଥରେ, ଆଉ କାହା ପାଇଁ କିମ୍ବା, ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ଘଟିଥିବା ଘଟଣାର କିଛି କୋହ ସାଇତା ଅଙ୍ଗାର ସହି ହୁଏ ସବୁବେଳେ…

ସସ୍ମିତା ପ୍ରଧାନ କେହିଜଣେ ଆସିଥିଲା ମୋ ଜୀବନରେ ଅତର୍କିତ ଭାବେ ଅତି ନିଜର ହୋଇ ଆପଣା ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ଅଧିକ ଭଲ ପାଇ...। ଅନାବନା ଭାବନାରେ ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ରହୁଥିଲି ଅଳପ କହି ବେଶି ହସୁଥିଲି ଅଗଣାରେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡି ଆକାଶରେ ଉଡୁଥିଲି ଅଳ୍ପ ଦିନେ ତାର ହୋଇଗଲି....। ଅଳସୀ…

ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଶେଖର ମାହୁନ୍ତ ଓଠରେ ହସ ନ ଥାଇ ବି ହସିବାର ନିଖୁଣ ଅଭିନୟ କରୁଛି ମୁଁ ହୃଦୟରେ ଅସୁମାରି କୋହ ଭରି, ଇଛା ନ ଥାଇ ବି ହସୁଛି ମୁଁ ବିବଶ ଦେହ ଓ ମନକୁ ଅନିଚ୍ଛାରେ ଘୋଷାରି ଘୋଷାରି । ତୁମ କଥା ଭାଳି ଭାଳି ଅସରନ୍ତି ସ୍ବପ୍ନସବୁ ଯାଉଅଛି ମରି ମରି, ମୃଗତୃଷ୍ଣାର…

ପଦ୍ମଜା ଶରଣ  ଏଠି ପ୍ରଜାପତି ନାହିଁ ନଥାଉ ଏଠି ଫୁଲ ନାହିଁ ନଥାଉ ନଥାଉ ମହୁ,ମହକ,ମହଲତ ନଥାଉ ରଂଗ,ରସ, ରାହାସ କିଛି ନଥାଉ ନଥାଉ ପ୍ରେମ, ପରାଗ,ପରମ ନଥାଉ କିଛି ସବୁ ସରିଗଲା ପରେ ପ୍ରଳୟଙ୍କରୀ ପ୍ରଳୟ ତିନି ଭାଗ ସମୁଦ୍ର ମାଡିଆସୁ ଲୁଚେଇ ଦେଉ ମାଟି କେହି ଜଣେ ଭାସୁଥିବା…

ଅଭିଜିତ ଦେବର୍ଷି  ତୁମେ ଅଳସ ନଦୀର କନ୍ୟା ସତେ ଶ୍ରାବଣର ସେହି ବନ୍ୟା ।। ତୁମେ ହୃଦୟର ସେହି ସ୍ବପ୍ନ ଆଦରେ, କରିଛି ଯାହାର ଯତ୍ନ ।। ତୁମେ ମାତା ,ଭଗିନୀର ଛାୟା ପୁଣି ପ୍ରେୟସୀ ସ୍ପର୍ଶର ମାୟା ।। ତୁମ ପାଖେ ଗଚ୍ଛିତ ଅସୀମ ପ୍ରେମ ଓ ସ୍ନେହ ରହି କେ ପାରିବ, ତୁମ୍ଭ…

ବିଜୟିନୀ ଜେନା ସଖା ମୋର, ମୋ ଦୁଃଖ ବାନ୍ଧବ ବୋଲାଇଲ କହି ପାରିବ କାହିଁକି ମତେ ବସ୍ତ୍ରହୀନା କରିବାର ସବୁ ବନ୍ଦୋବସ୍ତ କରି ପୁଣି ଅଜସ୍ର ବସ୍ତ୍ରରେ ପୋତିପକାଇଲ ? ସବୁ ଫନ୍ଦିଫିକରକୁ ଜାଣି ବି ଅଜଣା ହେଲ ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲୁହ ଛାତିରେ ଛାତିଏ କୋହ ଦେଇ... ଅପମାନର ବିଷ ପିଆଇ....…

ରୂପାଲୀ ପ୍ରିୟଦର୍ଶିନୀ ସାମନ୍ତରାୟ  ମରିଗଲା ପରେ ମଶାଣିରେ ଜଳି ଯଦି ମୁଁ ପାଉଁଶ ହୁଏ ପବନରେ ଉଡ଼ି ତଥାପି କହିବି ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଏ ।। ଜଳି ଜଳି ଦେହ ପାଉଁଶ ହୋଇବ ମିଶିଯିବ ଯେବେ ଭୂଇଁରେ ତଥାପି ଏ ମନ ଝୁରିବ ତୁମକୁ ପାଇବାକୁ ତା ପାଖରେ ।। ଦେହ କି ଜଳିଲେ ପ୍ରେମ ସରି…

ନିରୂପମା ପତି ସରଗ ଠୁଁ ଵଡ ଏହି ଆମ ଘର ଘର ନୁହେଁ ସେହି ଭାଵର ମନ୍ଦିର ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ପ୍ରୀତି ଥାଏ ନିରନ୍ତର ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ର ସେ ଏକାନ୍ତ ନିର୍ଝର ସେଘରେ ଜନମ ମୋର ଵାପା,ମା, ଭାଇ, ଭଉଣୀଙ୍କୁ ନେଇ ଏକସୂତ୍ରେ ପରିବାର । ଆକାଶ ଠୁଁ ଵଡ ପୂଜ୍ୟ ପିତା ମୋର ଧର୍ମ,…