Odia Poem

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ  ଅସ୍ତମିତ ଯେବେ ହୁଅଇ ଭାସ୍କର ବୁଣି ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣିମ ରଙ୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣମୟ ଦିଶେ ଗଗନ ମଣ୍ଡଳ ରାତ୍ରିରାଣୀ ଦିଏ ସଙ୍ଗ। ଚନ୍ଦ୍ରମାଠାରୁ ଶୀତଳତା ନେଇଣ ହସୁଥାନ୍ତି ଦିବ୍ୟ ପୁଷ୍ପ ସୁଗନ୍ଧରେ ଭରା ହୃଦ ଚିତ୍ତଚୋରା ରାତ୍ରି ଶୋଭା ଅପରୂପ। ଭୁରୁ ଭୁରୁ ବାସ୍ନା ପରସି…

ଅଜୟ କୁମାର ମହାନ୍ତି କ୍ଷତ ଶୁଖି ଗଲାଣି ବ୍ୟଥା ସବୁ ଭୁଲି ଆସିଲଣି ଏବେ ସବୁ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ସକାଳ ଚା ର ବାସ୍ନା ଜୀବନ ଜିଇଁଵାର ନିଶା ସ୍ବଛନ୍ଦରେ ଟହଲମାରେ ମଲ୍ଲୀ ଫୁଟା ଅଗଣାରେ।। ହସନ୍ତ ଫୁଲ ବେଣୀ ଝୁଲାଏ ପଵନକୁ ଆଖି ମାରେ ମୌସୁମୀ ଲୋଉଟୁଥାଏ ରିମ୍ ଝିମ୍ ଶବ୍ଦର ବର୍ଷାର ।…

ରାମକୃଷ୍ଣ  ରଥ ନିର୍ମାଣ ସରିବା ଉପରେ ପୁନଶ୍ଚ ମହା ଶୋଭାଯାତ୍ରାର ବେଳ ଆଖର ଗାଧେଇ ପାଧେଇ ସଜବାଜ ହେବାକଥା କୋଳାହଳଠୁ ଦୂରରେ ଟିକେ ବିଶ୍ରାମ ନେବାକଥା କିଛିବେଳ ସାରା ଜୀବନ ମୂର୍ତ୍ତି ପରି ବସି ବସି ଜନତାର ହାରିଗୁହାରି ଶୁଣିବାର ଲୋକ ଆଜି ହଠାତ୍ ଚଟାଣରେ ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗ ହୁରି…

ଗଦାଧର ସାହୁ ମଢ ପେଟେ ଖାଇଲେ ଆମେ ବଞ୍ଚିବୁ , ତମ ପରିବେଷ ଦିଶିବ ସ୍ଵଚ୍ଛ, ସୁନ୍ଦର । କେବେ ମିଳିମିଶି ଚିନ୍ତାକରିଛ ଏବେ ଆମ ବଂଶ ଧ୍ଵଂସ ମୁଖରେ ! ତମ ପରିବେଷର ବି ସମାନ ଅବସ୍ଥା ଆମ ପରି , ଆମ ପରେ ପରେ ! କି ଚିନ୍ତା କରୁଛ ତମ ବିଜ୍ଞାନ ଯୁଗରେ ବିକାଶ ଚର୍ଚ୍ଚା…

ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ  ତା'କୁ ମାଜିବୁନି କେବେ କିଶୋରୀ ଛନ୍ଦର ତାଳେ ତାଳେ ସରି ସରି ଯିବ ଭାବ ସରୁଥିବ ଗୋଟିଏ ରାତିର ଅସ୍ଥିର ତୁଳୀ ସରି ଆସୁଥିବ କବିତା, ମୋଗଲ ମୀନାରର କାନଭାଷ ତଳେ ପଡୁଥିବ ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ ଆଇକୋଉ ରାଜା କାନ୍ଧରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଥିବ ସମ୍ମୋହନର ପହିଲି ବାରତା…

ବଳରାମ ପୂଜାରୀ ଦେହରୁ ଓହ୍ଲାଇଯାଉଥିଲେ ସବୁତକ ଛାଇ କାଳେ କିଏ ଦେଖିନେବ ? ଛାଇଗୁଡା ସବୁ ନିଜର ନ ଥିଲେ , କିଛି କିଛି ଅର୍ଜିତ ,କିଛି ଏଇମିତି କୋଉକାଳୁ ବସାବାନ୍ଧିଥିବା ସୁଖବାସୀ ,ଭୂମୀହୀନ ଛାଇ ? କିଛି ତ କୋରି କୋରି ସଫା କରୁଥିଲେ ସବୁତକ ମୋ ସହ ସମ୍ପର୍କର ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ?…

ରଶ୍ମିତା ଦାସ ଆଜି ବି ମୋ ମନେ ପଡେ ସେ ଦିନର କଥା ଗାଆଁର ଜୀବନ ସିନା ଉଚ୍ଚ ଥିଲା ମଥା । ବାରମାସେ ତେର ପର୍ବ ଛମାସେ ନ' ଯାତ ଉତ୍କଳର ଅଭିମାନ କଳିଆ ସାଆନ୍ତ । ଆଷାଢ଼ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଆସେ ବରଷରେ ଥରେ ତିନି ଦିନ କଟିଯାଏ ହସ ଖୁସି ଭରେ । ମାଟି ରଜସ୍ବଳା ହୁଏ ଏଇ ଦିନ ପୁଣି…

ରାଜକିଶୋର ନାୟକ ଯେଉଁଠି ପ୍ରିୟା ମୋ ରହେ ନିଇତି ମଳୟ ଫୁଲର ମହକ ପ୍ରିୟା ଦେହ ଛୁଇଁ ଯାଏ ଫୁଲ ଫଗୁଣର ଘରଟିଏ ।୦। ଶୁଣିଛି ସେ ଘରେ ସୁନା ଝୁଲଣାରେ ପ୍ରିୟା ମୋର ଝୁଲୁ ଥାଏ ରୂପା ପଲଙ୍କରେ ଦୁଗ୍ଧ ଫେନ ଶେଜେ ଗହମ ନିଦରେ ଶୁଏ, ଡାକି ନାହିଁ କେବେ ତା ଫୁଲ ଘରକୁ ସତେ କେମିତିକା…

ରୀତା ପଟ୍ଟନାୟକ ତୋର ମନେଅଛି ?? ସେଇ ପିତଳ ପଟିଦିଆ ପୁରୁଣା ବେତପେଡି !!! ସେ ପେଡିରେ ସାଇତା କିଛି ଅଧାଫୁଟା ଗୋଲାପ କଢି !!! ଫର୍ଦ୍ଦ ଫର୍ଦ୍ଦ ଅଧାଲେଖା ଗପ ସାଥେ -- ନାଲି ମଖମଲି କନାରେ ବନ୍ଧା କେତୋଟି କଉଡ଼ି । ଆଜି କାହିଁକି କେଜାଣି ମନରୁ ସେଇ ଛବିଟି ଅବିକଳ ଉତୁରି ଆସିଲା…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ମହାପାତ୍ର ଥିଲି ନାଳ କଡ଼ରେ ଏବେ ତିନି ମହଲା କୋଠାରେ ଯେ ନାଳ ମଝିରେ ଭଲ ଥିଲି,ଏକା ଥିଲି ଏବେ ପରିବାରରେ,ଅଥଚ ଏକା ଏକା ସହବାସରେ ପହଞ୍ଚିଗଲି ପର୍ବତ ଚୂଡାରେ ତ ଏବେ ମାଟିରେ ମାଟିମଗ୍ନ ହେଇ ବଞ୍ଚି ପାରନ୍ତି ହେଲେ ଗଲା ଦିନର ସ୍ମୃତି ଚଉକି ଓ ଛାତ…