ଭାଷା ଭାଗବତ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ କୁକର୍ମ କରିବାକୁ ଡର କୁକଥା କହିବାକୁ ଡର ମୋ ନାମ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର କହିଲେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲକୁ ମାର ବଦଳଯିବ ଅର୍ଥ ତା'ର ଲୋକେ ବୁଝିବା ଦରକାର କୁ ଏକାକ୍ଷରୀ ଶବ୍ଦ ନୁହେ ଶବ୍ଦ ସହିତ ଲାଖିରହେ କୁ ଯଦି ଏକୁଟିଆ ରହେ ସର୍ବଦା…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ବ୍ୟକ୍ତି ହୁଅଇ ଯେବେ ବକ୍ତା ବନି ଗାୟକ, ଅଭିନେତା ସ୍ବରର ଉତ୍‌ଥାନ, ପତନ ଦ୍ବାରା ତୋଷଇ ମନ, କାନ କରିଲେ ମଂଚ ଆରୋହଣ ବଦଳେ ଅଂଗ ସଂଚାଳନ ମୁହଁରେ ସଂଭାଳି ଗାଂଭୀର୍ଯ କରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସବୁ କାର୍ଯ ବକ୍ତା କହିଲେ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ' ପାଠକ ' ଯେହେତୁ ସ୍ବାଧୀନ ତାକୁ ତ ମିଳେନି ବେତନ ସ୍ବେଚ୍ଛାରେ ସେ କରେ ପଠନ କେବେ କେମିତି ହେଲେ ମନ ' ପାଠକ ' ନାମରେ ନିଯୁକ୍ତି ପାଇ ନ ଥାଏ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ତେଣୁ ସେ ପଢ଼ିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ନୁହେ, ଏତିକି ହେଉ ବୋଧ୍ୟ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଦରମା-ଖିଆ ବାପା, ମାଆଁ ଖୋଜିଲେ ଏ ସାରା ଦୁନିଆଁ କେଉଁଠି ବି ମିଳିବେନାହିଁ ଏ ସତ୍ୟ ବୁଝୁନୁ କିପାଇଁ ? ସାନ ପୁଅ, ଝିଅଂକ ଯତ୍ନ ଆଡ଼କୁ ଦେଲେ ଟିକେ ମନ ଏବର ମାତା ଆଉ ପିତା ହୋଇପାରଂତେ ଶିକ୍ଷାଦାତା ଅଂତତଃ ପାଂଚ ବର୍ଷ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଆତ୍ମସଂଦେହକାରୀ ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇପାରେନି ସୁଖ, ଶାଂତି ସଂଦେହ ବର୍ଜିଲେ ତତ୍‌କ୍ଷଣେ ବିଶ୍ବକୁ ସ୍ବର୍ଗ ବୋଲି ଜାଣେ ରହିଲେ ହୋଇ କର୍ମରତ ମନକୁ ନ କରି ଆହତ କଳ୍ପିତ ସବୁ ପୀଡ଼ା, କଷ୍ଟ ସମୟ କ୍ରମେ ହୁଏ ନଷ୍ଟ ମନକୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ମୋ ମନେ ଥାଏ ଯେଉଁ ଚିଂତା ମୁଁ କରେଁ ତାହାକୁ କବିତା ସେ କରେ ଗପ କିଂବା ଗାଥା ସୁଧୁରେ ଭାଷାର ଅବସ୍ଥା ଚିଂତାକୁ କରିଦେଲେ କଥା ଶୁଣିବା ଲୋକ ପାଏ ବ୍ୟଥା ଭଦ୍ରତା ରଖି ସିନା ଶୁଣେ କିଛି ରଖିପାରେନି ମନେ ଚିଂତାକୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଲିଖିତ ପାଠ ସଂପାଦନ ପୂର୍ବରୁ କରିଲେ ମୁଦ୍ରଣ ତହିଁର ବହୁବିଧ ତ୍ରୁଟି ପୃଷ୍ଠାରେ ଦିଶଇ ଉକୁଟି ତ୍ରୁଟି-ପୂରିତ ଛାପା ପାଠ ପହଂଚେ ପାଠକ ନିକଟ ଏପରି ତ୍ରୁଟିର ପ୍ରସାର ଭାଷା ପାଇଁ ଅହିତକର କରିଲେ ଆତ୍ମସଂଶୋଧନ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ବୋଲି ସୁଦ୍ଧା ଜାଣି ସେ କଥା କିଆଁ କହୁଁ ପୁଣି ଥରଟେ ନିଜକୁ ପଚାରୁଁ କ'ଣ କହିବା ସ୍ଥିର କରୁଁ ଅଯଥା ଶବ୍ଦ ଅପଚୟ କରିଲେ ଭାବ ହୁଏ କ୍ଷୟ ମାପିଚୁପି କହିଲେ କଥା ଧ୍ବନିରେ ରହେ ସାରବତ୍ତା ବକ୍ତବ୍ୟ କଲେ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଲିଖିତ ପାଠ ସଂପାଦନ ପୂର୍ବରୁ କରିଲେ ମୁଦ୍ରଣ ତହିଁର ବହୁବିଧ ତ୍ରୁଟି ପୃଷ୍ଠାରେ ଦିଶଇ ଉକୁଟି ତ୍ରୁଟି-ପୂରିତ ଛାପା ପାଠ ପହଂଚେ ପାଠକ ନିକଟ ଏପରି ତ୍ରୁଟିର ପ୍ରସାର ଭାଷା ପାଇଁ ଅହିତକର କରିଲେ ଆତ୍ମସଂଶୋଧନ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ‘ଭାଷା ଭାଗବତ’ ଭାଷା ସହିତ ଲାଖିଥାଏଁ ଶବ୍ଦ ଅକ୍ଷର ଦେଖାଯାଏ କ୍ଷଣ କ୍ଷଣକେ ନୂଆ ରୂପ ଅଗଣନୀୟ ବର୍ଣସ୍ତୂପ ମନରେ ହୋଇ ଆତଯାତ କରଂତି ସର୍ବଦା ଚକିତ ଏତେ ସମୃଦ୍ଧିଶାଳୀ ହୋଇ କିପାଁ ନିଷ୍କ୍ରିୟ ହେବି ମୁହିଁ ? ଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ବାରଂବାର…