କବିତା

ମୂଳ ରଚନା : ସୁଭାଷ ମୁଖୋପାଧ୍ୟାୟ  ପଶ୍ଚିମର ଆକାଶରେ ରକ୍ତ ଗଙ୍ଗା ବୁହାଇ ଦେଇ କୌଣସି ଦୁର୍ଦ୍ଧଶ ଡକାୟତ ପରି ରାସ୍ତାରେ ଯାଉଥିବା ମଣିଷମାନଙ୍କୁ ନାଲି ଆଖି ଦେଖାଇ ଦେଖାଇ ନିଜ ବସାକୁ ଫେରିଗଲା ସୂର୍ଯ୍ୟ । ତାର କିଛି ସମୟ ପରେ ସର ଜମିନ୍ ତଦନ୍ତ କରି ସାରି ଦିନକୁ ରାତି…

ସବିତା ତ୍ରିପାଠୀ  ନିଜର ପରିଚୟ ସନ୍ଧାନେ ମୁଁ ଆଜି ବ୍ୟସ୍ତ ବିବ୍ରତ, ଘନ ଅନ୍ଧାରେ, ପ୍ରଶ୍ନର ପାହାଡ଼େ ହଜେଇ ଦେଇଛି ମୋ ଚିତ୍ତ ନିଜ ପାଖେ ନିଜେ ଅପରିତ........ ନୂତନ ସକାଳ ନବୀନ କିରଣେ ଖୋଜି ବୁଲୁଛି ସମ୍ପର୍କର ବାସ୍ତବତା ମରୁଭୁମିରେ ତୃଷ୍ନା ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ ମୁଁ ଆଜି…

ରମାକାନ୍ତ ନାୟକ ମୁଁ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଏବେ, ଏଠି ସେଠି ସବୁଠି ମୋ ସଂସାର ଭିତରେ ଅବା ବାହାରେ ସାଇପଡ଼ିଶାଙ୍କ ଟୁପ୍ ଟାପ୍ ଟାହି ଟାପୁରାରେ ଏବେ ତୁମ ଯିବା ଆସିବାକୁ କେହି ନିଘା କରୁନାହିଁ ମୋ ଭଉଣୀ କୁଟିଳା କିମ୍ଵା ମୋ ମାଆ ଜଟିଳା ନୀରବି ଗଲେଣି ମୋ ପରି ସେ ଜାଣିତ ଗଲେଣି ତୁମେ…

ରଜୀତ ଦାସ କାଲି ହୁଏତ ମୁଁ ନ ଥିବି ତମେ ଥିବ, କିମ୍ବା ତମ ପରେ ଥିବ ଆଉ କିଏ ତା ସହ ଥିବ ଏଇ ସମୁଦ୍ର ଗର୍ଜନ ପକ୍ଷୀଙ୍କର ମଧୁର କୁଜନ। ବହୁ ଥିବ ନଈ ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ପୋଖରୀରେ ଫୁଟୁଥିବ କଇଁ ଗଛ ସାରା ଫୁଟୁଥିବ ଫୁଲ ପବନ ରେ ଖେଳୁଥିବ ତଳମୁଣ୍ଡ ଗାଁ ଧାନ ବିଲ। ମୁଁ ଯେବେ ପିଲା…

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ ଶ୍ରୀମୁଖକୁ ସତେ ଚାହିଁ ଯେ ପାରୁନି ଲାଜେ ହେଉଅଛି ଘାରି ପତିତ ହୋଇଣ କେତେ ପାପ କରେ ଧୋଇ ଦିଅ ବଂଶୀଧାରୀ। ତୁମେ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ସର୍ବ ବିଦ୍ୟମାନ ତୁମେ ଦୟାର ସାଗର ପାତକ ମନରେ ଢାଳୁଥାଅ ସଦା ପିୟୁଷର ଦିବ୍ୟଝର। କ୍ରୋଧକୁ ହୃଦୟେ ସ୍ଥାପନ କରିଲେ…

ମୂଳ ରଚନା : ଫେଡେରିକା ଗାର୍ସିଆ ଲୋରକା ୧. ସହର ଏଇ ନଗ୍ନ ପାହାଡ଼ର ଶୀର୍ଷରେ ଏକ କାଲଭାରି ସ୍ୱଚ୍ଛ ଜଳଧାରା ଏବଂ ଶହ ଶହ ବର୍ଷର ପୁରୁଣା ଅଲିଭ ଗଛମାନ ଅଣଓସାରିଆ ରାସ୍ତାରେ ମଫଲରରେ ମୁହଁ ଢାଙ୍କିଥିବା ଲୋକ ଏବଂ ମିନାର ଉପରେ ଥିବା ପବନର ଦିଗ ପ୍ରଦର୍ଶକ ନିଶାଣରେ ଘୁରି…

ସସ୍ମିତା ନାୟକ ଦୀପ ସିନା କୋଳେ ଧରେ ସଳିତା ତେଲକୁ ଅଗ୍ନି ସଂଯୋଗରେ ଜାଳେ ଆପଣା ଜିହାକୁ ।। ସଳିତା ଜାଣିଛି ଆପଣା ଛନ୍ଦରେ ଜଳିବାର କେତେ ସୁଖ ସଳିତା ଜାଣିଛି ଅଧେ ଜଳି ପୁଣି ଅଧାରୁ ଲିଭିବା କେତେ ଯେ ଦୁଃଖ ।। ଦୀପ ବିନା ଏଠି ତେଲ ଯେ ଅଧୁରା ତେଲ ବିନା ନାହିଁ ଦୀପର…

ସତ୍ୟରଞ୍ଜନ ପ୍ରହରାଜ ସବୁଠୁ ବେଶି ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ହୁଏ ସେ ଛୁଏଁ ବେକ ଓଠ ଆଖି ଓ କପାଳ ଓଦା କରେ ନିଜକୁ ସାଉଁଟିନିଏ କିଛି ସ୍ୱେଦ ପରି ରକ୍ତ କିଛି ରକ୍ତ ପରି ଲୁହ ଶୁଖିଲା ଓଠ କୋଣେ ଲାଗିଥିବା ଏକ ବଜାରୀ ପ୍ରେମର କିଛି ଲିପଷ୍ଟିକ୍ ଦାଗ !! ସେ ସାଇତେ ସବୁକିଛି ଯାହା ସବୁ…

ଦୟାନିଧି ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ବିଶେଷ ଉପସ୍ଥାପନା ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ, ଓଁ ନମୋ ଭଗବତେ ବାସୁଦେବାୟ। ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କ ବିଜେ ସ୍ଥଳି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରର ଭିତର ବେଢାର ପାର୍ଶ୍ଵଦେବତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବ ପ୍ରଥମେ ବେଢାବୁଲା କ୍ରମରେ ଆମେ ଭେଟିଛେ ପ୍ରଭୂ ଶ୍ରୀ ସତ୍ୟନାରାୟଣଙ୍କୁ । ପ୍ରଭୁଙ୍କର…

ବିଳାସିନୀ ପୃଷ୍ଟି ଜନନୀ ଜଠରେ ଦଶମାସ ଧରି ଭୂମିରେ ଦେଲେ ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଥମେ ବସୁଧା ଛୁଇଁଲୁ ଯେବେତୁ ମା' ଭୁଲିଲା ମାତୃତ୍ଵ କଷ୍ଟ। କେତେ କଷ୍ଟ ସହି ତୁମ ଓଠେ ହସ ପିତା ତୁମ ବାଣ୍ଟି ଦେଲେ ନିତି ଅଳି ଅର୍ଦ୍ଦଳି ସହ୍ୟ କରିଣ ସେ ଛୋଟରୁ ବଡ଼ କରିଲେ । ବାଲ୍ୟାବସ୍ଥା ଗଲା ଶୈଶବ…