Odia Poem

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର  ସମୁଦ୍ରକୁ ଶୋଷି ନେଇପାରେ ନାରୀର ତୃଷ୍ଣା .... ଫଗୁଣର ପିଆଲାରେ ମନମତାଣିଆ ଫୁଲ.. ଆଉ ଆମ୍ବକଷିର ସ୍ଵାଦ ଭରିଦେଇ ପାରେ ନାରୀତ୍ଵର ମହମହ ବାସ୍ନା ! ସମଗ୍ର ଆକାଶକୁ ମେଘର ଓଢଣୀରେ ଢାଙ୍କି ଦେଇପାରେ ନାରୀର ଲଜ୍ଜା ....., ଅଥଚ ପ୍ରିୟ ମଣିଷର ଛୋଟ ଭୁଲ୍ ଟିଏ…

ଦେବଜ୍ଯୋତି ଅବିନାଶ ଇଛା ହୁଏ ବେଳେ ବେଳେ ଭାରି, ଉଆଁସୀ ରାତିର ଗହନ ଅନ୍ଧାରରେ, ଏ ଦୁର୍ଦ୍ଦାନ୍ତ ସହରର ଦୁର୍ବିସହ ଶବ୍ଦଠାରୁ, ନିଜକୁ ନିଜେ ମୋହର ବନ୍ଧନୀରେ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିବା ମଣିଷ ମାନଙ୍କର ଆର୍ତ୍ତ-ଚିତ୍କାରରୁ, ଅନ୍ଧାର ସହ ଅନବରତ ଲଢି଼ ଚାଲିଥିବା ଝିଲମିଲ ବିଜୁଳିବତୀ…

ପ୍ରବୀଣ କୁମାର କବି ଏଇ କିଛି ବର୍ଷ ହେଲା ଗାଢ୍ ରୁ ଆହୁରି ଗାଢ୍ ହେଲାଣି ମାଟିର ମଉନପଣ କ୍ଷେତର କ୍ଷତ, ସ୍ଵେଦର ସ୍ଵାଦ ଆଉ ଚାଷୀର ଫମ୍ପା ଉଦର ! ଆହୁରି ନିର୍ଯ୍ୟାତିତ - ନିଷ୍ପେସିତ ହେଲାଣି ତା ସ୍ବପ୍ନ, ତା ସ୍ୱର, ତା ସିଦ୍ଧି ଓ ସମୟ । ଏଇ କିଛି ବର୍ଷ ହେଲା ତା ପାଇଁ…

ଅନନ୍ତାଂଶୁ ଜେନା  ରାତିର ବାସି ସୂର୍ଯ୍ୟ ରକ୍ତିମ ହେଲାଣି ଖରାବେଳ ନଈ ପଠା ଗାଁ ହାଟ ବେସୁରା ବେସୁରା ସତେକି ଆକାଶଟା ଛିଣ୍ଡି ପଡିଛି ! ବୀଣାର ମଧୁରତା କେଡ଼େ କର୍କଶ ତୁମେ ଫେରିଗଲା ପରେ ଏ କ’ଣ କାଳର ଅଟ୍ଟାହାସ୍ୟ ! ସତରେ, ଛୁଇଁଦେଲ ମୃତ୍ୟୁକୁ ! କାଳାନ୍ତକ ର ବାର୍ତ୍ତା…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ କେଉଁ ଏକ ଆବେଗିକ ମୁହୂର୍ତ୍ତର ଅଜଣା ସମ୍ମୋହନଟିଏ କି ପ୍ରେମ ! ଅବୁଝା ସ୍ପନ୍ଦନର  ତାନରେ ପୁଲକିତ ମନଟେ ହିଁ ପ୍ରେମ ଅବ୍ଯକ୍ତ, ହେଲେ ଅନୁଭବରେ ପର୍ଯ୍ଯାପ୍ତ , ଆଦ୍ଯ ଶିହରଣ ଟିଏ କି ପ୍ରେମ ? ନିରାସକ୍ତ, ନିନିରୁଦ୍ଦିଷ୍ଟି  ନିର୍ମଳ ଚେତନାର…

ଶୁଭନାରାୟଣ ଶତପଥୀ  ଆସିଛି ଏବେ ଦୋଳପୁନେଇଁ ତା ପଛେପଛେ ହୋଲି ଆଲୋକ ମାଳେ ଦାଣ୍ଡ ମନ୍ଦିର ଦିଶଇ ନେଳି ନାଲି । ଅଜା ଓ ଆଈ ଯାଆନ୍ତି ଦେଖ ସାଥୀରେ ଡଲି ମିଲି ମେଲି ଦେଇଛି ଦୋକାନୀ ତାର ଖଇ ଶାକର ଥାଳି । ଦୋଳ ବିମାନେ ରାଧା ଓ କୃଷ୍ଣ ଆସନ୍ତି ଝୁଲି ଝୁଲି ବିଜେ ହୁଅନ୍ତି…

ଚନ୍ଦ୍ରକଳା ଦେବୀ ହେ ନନ୍ଦ-ନନ୍ଦନ ଯଶୋଦାର ଧନ ପ୍ରକୃତି ପୁରୁଷ ଅନନ୍ତ ଫଗୁଣ ଶୁକୁଳ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ତିଥିରେ ଦୋଳ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଯେ ପାଳିତ ରାଧା ମାଧବ ଦୋଳରେ ତୁ ଦୋଳଗୋବିନ୍ଦ ଦୋଳ ବିମାନରେ ବସି ରାଧାକୃଷ୍ଣ ଯୁଗଳ ମୂରତି ଆନନ୍ଦ। ବସୁଦେବ ସୁତ ଦେବକୀ ଧନତ ପରମ ପୁରୁଷ ଶ୍ରୀପତି…

ରାଜ କିଶୋର ଦାସ ସବୁଥର ବାଇଶି ପାହାଚରୁ ହିଁ ହାତ ଛାଡିଦିଅ, ପାରମାଣିକ ଡରରେ ତ ଡରାଇ ଥାଅ ତା’ଠୁ ଅଧିକ ପରା, ପରଆପଣାର ହିସାବ ତମର! ଗୋଟି ପହଣ୍ଡିରେ ଖୁବ୍ ହଲିଦୋହଲି ବାହାର ଧାଡ଼ି ପହଣ୍ଡିରେ ଫେର, ହୃଦୟହୀନ, କେବେ ଫେରିକି ଚାହିଁଛ? ଥରେ ଦେଖିଛ! ଉଠିଆସୁଥିବା ଦୀର୍ଘଶ୍ୱାସକୁ…

ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଶେଖର ମାହୁନ୍ତ  ବନ ଉପବନ ପୁଲକିତ ଆଜି ଫଗୁଣ ଆସିଛି ବୋଲି , ଆମ୍ବଡାଳେ ବସି ପଞ୍ଚମ ତାନରେ ଗୀତ ଯେ ଗାଏ କୋଇଲି । କାକରଭିଜା ଏ ଫଗୁଣ ସକାଳେ ଶିହରିତ ହୁଏ ମନ , ଚମ୍ପକ ବନର ମଧୁର ମହକ କରୁଛି ସତେ ଉଛନ୍ନ । ପହିଲି ବସନ୍ତ ନିଆରା ମଳୟ ଆଣୁଛି ଚୋରା ଚଇତି ,…

ଗଦାଧର ମିଶ୍ର  ମର୍ଷିତ ମାୟାଦର ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲରେ ତଥାପି ଶୁନ୍ୟତା ର ଆତ୍ମ ପ୍ରବଞ୍ଚନା , ମମତ୍ୱର ସୁରବର୍ଣ୍ଣରେ ଆଲୁଅ ଓ ଅନ୍ଧାରର ପ୍ରତିହତ ଅଜସ୍ର କାମନା ।। ଆଖିରେ ଆଖିରେ ସନ୍ଧ୍ୟାରଉନ୍ନିଦ୍ର ଇଙ୍ଗିତ, ଜୈବାତୃକ ଅଭିମାନେ ବିରହିଣୀ କନ୍ଦୋତର ନିର୍ଜୀବ ଉଛ୍ୱାସ ତପ୍ତ ହେଇ…