Odia Poem

ରାଜ କିଶୋର ଦାସ ଫେରେଇ ଦେବାର କଳା ଜାଣି ହୋଇନି ବୋଲିତ ଯେତେ ନିବୁଜ କରି ଆଖି ବନ୍ଦ କଲେ ବି ଭରିଯାଏ ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସ୍ୱପ୍ନ । ଘର କେଉଁଠି ତା’ର ଯେ ବେଧଡ଼କ ଚାଲି ଆସେ ନିଦ, ଅଧାନିଦ, ବେ ନିଦ ଦି ନିଦ ଫରକ ପଡ଼େନି। ରାତି ପାହାନ୍ତା ସକାଳ ଯେତେବେଳେ , ସେତେବେଳେ ରାଜ…

ଗଦାଧର ସାହୁ ଆସ ଗୋ ।। ସାଙ୍ଗ ଆସ ଗୋ ଆସ ରଙ୍ଗ ଖେଳିବା ।। ନାନା ରଙ୍ଗ ଆସ ମିଶି କିଣିବା ରଙ୍ଗର ପସରା ଧରି ଖେଳିବା ଯେତେଯେତେ ରଙ୍ଗ ଦାଣ୍ଡୁ କିଣିବା ପିଣ୍ଡେ ସେହି ରଙ୍ଗ ଆସ ଦେଖିବା |୧| ରାଗି ଗଲେ ମୁହଁ ନାଲି ପଡଇ ଏହା ନାଲି ରଙ୍ଗ ଚିହ୍ନିଥା ତୁହି, ଯଦି ଦରକାର ମନେ…

ସବିତା ତ୍ରିପାଠୀ କବିତା ଗୋ ତୁମେ ମୋ ଚିନ୍ତା ଚେତନେ ହୃଦୟଟା କିଣି ଦେଲଣି, ମନ ଉପଵନେ ଗୋଲାପି ସ୍ପନ୍ଦନେ ହୃଦୟଟା ଚୋରି ହେଲାଣି......। ନିର୍ଜନ ବେଳାରେ ସାଥି ହୋଇ ତୁମେ ଯେବେ ଆସିଥାଅ ଚିନ୍ତା ଚେତନେ, ହୃଦୟ ବିଚରା ସ୍ତବ୍ଧ ହେଇଥାଏ ତମ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ କୁହୁକ ତାନେ....।…

ଡମ୍ବରୁଧର ବେହେରା ଅପେକ୍ଷା କି ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ କଟା ଘା ' ପରେ ଚୂନ ଆଉ ବ୍ଲିଚିଂର ସଫେଦ ମଲମ ନା ସୁଖିବାର ନାଆ ନେଉଛି ନା ଜଳନର ନିଆଁ ଦିଶୁଛି ଖାଲି ଅନୁଭବ ହେଉଛି ରସଗୋଲା ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଗିଳୁଛି..... ହେଲେ ପାଟିକୁ ତ ମିଠା ଲାଗୁଛି ରସଗୋଲା ଦେହରେ…

ଶ୍ୱେତପଦ୍ମା ପାଢ଼ୀ କେବେ ଲକ୍ଷ୍ମୀ, ସରସ୍ଵତୀ, କାମିନୀ ତ କେବେ ଦୁର୍ଗା ଶତାବ୍ଦୀ ପରେ ଶତାବ୍ଦୀ ବିତିଗଲାଣି ପ୍ରଶଂସାରେ ଅଥଚ, ନାରୀର ଗୁଣ ଓ ସୈାନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବର୍ଣ୍ଣନା ତୁମ ଭାଷାକୋଷ ବର୍ହିଭୁତ ! ଭୟ ଦେଖେଇ ମୋତେ ନୀରବ କରିଦିଏ ସମାଜ ସ୍ବପ୍ନ ଭାଙ୍ଗିଗଲେ ସଜେଇ ଦିଏ ମୋତେ ଚିର…

ଡଃ.କୁଳାଙ୍ଗାର ବିଶ୍ବର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଦେଶ ଅଟଇ ଉତ୍କଳ, ଜଗତର ଶ୍ରେଷ୍ଠଖାଦ୍ୟ ଅଟଇ ପଖାଳ ! ବିଦେଶୀଏ ମଦପିଇ କରନ୍ତି ବାନ୍ତି, ଓଡ଼ିଆଏ ପଖାଳ ଖାଇଦେଲେ ଶାନ୍ତି! ମଦ ସହ ପଖାଳର ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ଅଛି, ସେଥିପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ତା ନିଶାରେ ପଡିଛି! ପେଗ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଯେଵେ ମଦରେ ପାଣିଢାଳ,…

ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଶେଖର ମାହୁନ୍ତ ଏଇ ଫଗୁଣରେ .... ଆଖିଯୋଡିକ ମୋର ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ଅତି ନିକଟରେ, ତୁମ ଉପେକ୍ଷlରେ.... ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ସବୁ ମଉଳିଯାଇଛି ଅବଶିଷ୍ଟ ଅବସୋସରେ ....! ଭାଙ୍ଗିଯାଉ ତୁମ ପାହାଡ଼ର ନୀରବତା ମୋ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦରେ , ହସର ଫୁଆରା ଖେଳିଯାଉ ମୋ ଓଠରେ ତୁମ…

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ  ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡ ଶେଷ ପୋଖରୀ କୂଳରେ କିଅବା ନଦୀ କୂଳରେ ତୁଠ ପଥରଟି ପଡ଼ି ରହିଥାଏ ନୀରବ ନିର୍ବିକାରରେ। ରୁଣୁଝୁଣୁ ଧ୍ଵନି ପାଦର ନୂପୁର ଯେତେବଳେ ଛୁଇଁ ଦିଏ ଏକଲା ପଣରେ ଜିଇଁ ଉଠେ ସତେ ମନ ତାର ଗୀତ ଗାଏ। ସୁକୁମାରୀ ବାଳା ପାଦର ପରଶେ ଲଭେ ସ୍ବର୍ଗ ସୁଖ…

ମୈତ୍ରୀମୟୀ ନାୟକ  ଦର୍ପଣର ସେପଟେ ଥିବା “ମୁଁ” କୁ ଖୋଜିବାକୁ ଚାହେଁ, ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଅଜ୍ଞାତ । ଜୀବନର ମହାନ ମଞ୍ଚରେ ଏକ ସନ୍ଧାନ ଆରମ୍ଭ କରୁଛି, ଅନାବୃତ ରହିଥିବା କିଛି ରହସ୍ୟମୟ ପୃଷ୍ଠା ଖୋଲିବାକୁ । ପବନରେ ଉଡ଼ୁଥିବା କିଛି ଅସ୍ପଷ୍ଟ କଣିକାରେ, ମୋର ପରିଚୟ ଅଦୃଶ୍ୟ…

ବନଶ୍ରୀ ଦାଶ ଭାବର ଠାକୁର ଆହେ ଭାବ ମନେ ଭରିଦିଅ ଅଭାବ ପଛକେ ଥାଉ ନିତି ହୃଦୟେ ରହୁ ତୁମ ମୂରତି।। ସଂସାର ଶିଙ୍କୁଳି ବାନ୍ଧିଚି ପାଦରେ ଲେଖୁଛି କାହାଣୀ ଜୀବନ ଫର୍ଦ୍ଦରେ ଯେତିକି ଢାଳିଛ ତେଲ ମୋ ଦୀପରେ ଜଳିବି ସେତିକି ନିସ୍ଵାର୍ଥ ସେବାରେ।। ଆହେ ଦୟାମୟ ବିଶ୍ୱବିହାରୀ…