Odia Poem

ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ ପଚାରନା ମୋ ଘର ଠିକଣା ଏଇ ସେ ସରହଦ୍ ବାହାରେ କୁଆଡେ ଏବେ ଏବେ ଶବ ମୁହଁରେ ଗୁଞ୍ଜି ଦେଇଆସିଛି ବଳକା ଆୟୁଷ ମାନଙ୍କ ପଞ୍ଜୀକରଣ ବୀମା ଆଗାମୀ ଲୋଭ ମାନଙ୍କ ଦାୟାଦ ଆଗରେ, କହିପାର ତୁମେ ଦେଶ ପାଇଁ ଜୀବନର ଗାଥା ଗାଉଥିବା ଗୋଟିଏ ପରିବ୍ରାଜକର ଅସଜଡ଼ା କବିତାର…

ସଞ୍ଜୀବ ନାୟକ ଶରୀରଟା ସିନା ବଳି ପଡିଯାଏ ଛଳନାର ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲରେ ଆତ୍ମାପରା ବନ୍ଧା ବିଗତ ପ୍ରିୟାର ସ୍ମୃତିଭିଜା ପ୍ରୀତି ସ୍ପର୍ଶରେ !! ବିଧୁରା କାହାଣୀ କେତେ ମୁଁ ଲେଖିବି ମନ ତଳ ଅମା ଅନ୍ଧାରେ ଆଜି ମଧ୍ୟ ତୃଷ୍ଣା ବତୁରି ରହିଛି ପାଟଳି ପଣତ ତାରାରେ !! ଜହ୍ନର…

ଶୈଳବାଳା ମହାପାତ୍ର ଏବେ ବୁହାଟେ କାନ୍ଦିବାକୁ ହେବ ଶୀଲୁକୁ ଲୁହମାନେ ଅନେକ ବେଳୁ ଅପେକ୍ଷା କଲେଣି ଆଖି କୋଣରେ ଠସ୍ ଠସ୍ ଖସି ପଡ଼ିବ ବରକୋଳିଆ ଟୋପା ପତା ଟିକେ ହଲ୍ ଚଲ୍ ହେଇଗଲେ l ଶୀଲୁ ମୁହଁ ଢାଙ୍କି ଦେଲା ପାପୁଲିରେ ପରାଜିତ ପୃଥ୍ବୀ ଟିକକୁ ଆଣ୍ଠୁ ଉପରେ ଆଶ୍ଵାସିଲା…

ଚର୍ଚ୍ଚିଲ ମହାକୁଳ ସମ୍ପର୍କ ଯେ ତ୍ରିଅକ୍ଷର କେତେ ଯେ ମହତ୍ତ୍ୱ ମୁଲ୍ୟ ତାର ବୁଝେ ନାହିଁ ଧନ୍ୟ ଏ ଜଗତ । ଭିଡ ବଢୁଥାଏ ସିନା ଦୁନିଆ ବୁକୁରେ ତଥାପି ବି ନିଛାଟିଆ ଲାଗେ ଏ ସଂସାରେ । ଗର୍ବ ଅହଙ୍କାର ଏଠି ରୁହେ ଯେ ସର୍ବାଗ୍ରେ ସମ୍ପର୍କ ଯେ ବଳି ପଡେ କ୍ରୋଧ ଦ୍ୱେଷ ଆଗେ ।…

ମାନଗୋବିନ୍ଦ ବାରିକ ତୁମେ ମୋ' ପ୍ରାଣର ମୁଗ୍ଧ-ମଧୁଶାଳା ପ୍ରଣୟର ମୁଖବନ୍ଧ, ତୁମେ ମୋ' ମନର ସୁନେଲି ସପନ ରୋମାଞ୍ଚର ପ୍ରିତୀଛନ୍ଦ। ସ୍ନେହ ମମତାର ଅମୀୟ ଆହ୍ଲାଦ ରେଶମୀ ରଜ୍ଜୁରେ ବନ୍ଧା, ଶ୍ରଦ୍ଧା ସମ୍ପ୍ରୀତିର ନୀରବ ପ୍ରବାହ ପବିତ୍ର ଅଳକାନନ୍ଦା। ନିସ୍ତବ୍ଧ ନିଶିର ଅମା…

ସସ୍ମିତା ମହାପାତ୍ର ଅଗଣିତ ମୁଖା ତଳେ ଅନେକ ଚେହେରା ଖେଳେ, ଅନେକ ରୂପରେ ଭାସେ ନୁହେଁ ପରଖି । ଅତି ଆପଣାର କେବେ ଅଝଟିଆ ମନୋଭାବେ, ଅତି ଆଦର ଚଦର ଢାଙ୍କଇ କଷି । ଅଳପ ଦେଖାଏ ଢଙ୍ଗ ଅଳପ ଅଳପ ଅଙ୍ଗ, ଅଳପରେ ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଭାବ ପ୍ରକାଶି । ଅତନୁରୁ ତନୁଧାରୀ ଅଳ୍ପ ତୋଷାମଦ…

ବନଜା ପ୍ରଧାନ ବୀର ପ୍ରସବିନୀ ଏଇ ମାଟି ଆଉ ତା ମହକ ପ୍ରାଣେ ପ୍ରାଣେ ଭରିଛ ସେ ଅଜଣା ପୁଲକ। ବୀର ସନ୍ତାନର କୀର୍ତ୍ତିରାଜି କୋଣେ ଅନୁକୋଣେ ହିଂସାରେ ଅହିଂସାର ସନ୍ଥ ପ୍ରାଣବଳି ଦିଏ କଣ୍ଠୁ ତାର 'ହେ ରାମ' ଝରୁଥାଏ। ପ୍ରତି କଣିକାରେ ଅଜଣା ପୁଲକ। ଧର୍ମ ତରାଜୁର ଭାରି ପାଇଁ…

ରାମକୃଷ୍ଣ  ଆଉ କାନ୍ଦନା କନ୍ଦାନା ଆଉ କାହାକୁ ଧୋଇ ହୋଇଯିବ ଲୁହରେ ଶବ୍ଦମାନଙ୍କର ସୁନେଲି ସକାଳ l ଆମେ ପାରିହେଇ ଆସିଲେ ସହସ୍ର ଶତାବ୍ଦୀର ଗୋଟେ କାଳରାତି ଭୋକ ଘୋଳି ହୋଇଥିଲା ଅନ୍ଧାରରେ ପରସ୍ପରକୁ ମାରି ଖାଇବାରେ କୁଣ୍ଠା ନଥିଲା ଆମର ପ୍ରାୟ ଭେଟ ହେଉଥିଲା ଯୁଦ୍ଧରେ ବାକି…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ ବୟସର ଅପରାହ୍ନରେ ଅତୀତର ମଧ୍ୟାହ୍ନ ସ୍ମୃତିରେ ବିଭୋର ଲାଜକୁଳି ଆଖିର ଇସାରା ସତେକି ସୁନ୍ଦର ! ଅପରିପକ୍ବ ଜୀବନରେ ସତେ ଅବା ପ୍ରେମର ରାଗିଣୀ ମଲ୍ହାର ଦଶନ୍ଧି ଦଶନ୍ଧି ପରେ ଏବେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ଏକ ଆବେଗିକ ସମ୍ଭାର । ଚପଳ ମନରେ ଆଲୋଡିତ କେଉଁ ଏକ ଅସ୍ପଷ୍ଟ…

ଦୀପକ କୁମାର ନାୟକ ଧର୍ମଶାଳା ଯାଜପୁର ହସ ଟିକେ ତୋର କାହାକୁ ଦେବାର ନାହିଁ ଲୁହ ଟୋପେ ତୋର ଗଙ୍ଗାକୂଳକୁ ଯିବାର ନାହିଁ ବନ୍ଧୁଟିଏ ତୋର ଚଲା ବାଟେ ହେବି ଫୁଲ l ଦୁଃଖ ଆସିଲେ ଥିବି ପାଖେ ସୁଖ ଦେବି ନେବିନାହିଁ ଭାଗ ତୋ ସୁଖର l ଆସୁ ଯେତେ ଭିଡ ମୋଡ ଜୀବନ ଚଲା ପଥେ…