translated odia poem

ମୂଳ ରଚନା : ବିଷ୍ଣୁ ଦେ ମୁଁ ନୁହେଁ ପୁରୁରବା ହେ ଉର୍ବଶୀ ଜାଣିଛ କି ତୁମେ କ୍ଷଣିକର ଏଇ ଭଙ୍ଗୁର ଦୁନିଆର ଅଳକାପୁରୀରେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟର ଆନନ୍ଦ ପାଇଁ ମୁଁ ରଚିଛି ମୋ ନିଜ ଭୁବନ? ଆସ ତୁମେ ସେଇ ଜଗତକୁ କଦମ୍ବର ରୋମାଞ୍ଚ ବିତରି ରହିଯାଅ କିଛି କ୍ଷଣ ପାଇଁ ତୁମ ଦେହର ହାୟ ଅନ୍ତହୀନ…

ମୂଳ ରଚନା : ଉଆନ୍ ରମୋନ ହିମେନେଜ  ହେ ଆକାଶ ମୁଁ ପ୍ରାୟ ତୁମକୁ ଭୁଲିଯାଇଥିଲି ଏବଂ ତୁମେ ଥିଲ ଆଲୋକରୁ ସୃଷ୍ଟ କେବଳ ଏକ ଅନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ସ୍ଥିତି । ମୁଁ ଚିନ୍ତାଶୂନ୍ୟ ଭାବେ ତୁମକୁ କେବଳ ଦେଖିଥିଲି କ୍ଳାନ୍ତ ଓ ନିରର୍ଥକ ନୟନରେ । ତା'ପରେ ତୁମେ ପୁଣି ରୂପ ନେଲ କେଉଁ ଏକ…

ମୂଳ ରଚନା : ଗ୍ରାବିଏଲା ମିସ୍ତ୍ରାଲ  ଏଇ ରାତି ପରିତ୍ୟକ୍ତ ପାହାଡ଼ଠୁ ସମୁଦ୍ର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯେ ତୁମକୁ ଦୋଳି କରି ଝୁଲାଉଛି, ମୁଁ ଏକା ନୁହେଁ! ଆକାଶ,ସେ ବି ପରିତ୍ୟକ୍ତ କାରଣ ଜହ୍ନ ଯାଇ ସମୁଦ୍ରରେ ପଡ଼ିଛି। କିନ୍ତୁ ମୁଁ, ଯେ ତୁମକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଛି, ମୁଁ…

ମୂଳ ରଚନା : ସେମୁସ୍ ହିନି ଘରକୁ ଲାଗିଥିବା ତିନିକୋଣିଆ ଜାଗାଟିରେ, ଯେଉଁଠି ଆମେ ଯାବତୀୟ ଅଳିଆ ଓ ଖାଲି ବୋତଲ ଜମା କରୁଥିଲୁ, ମେଞ୍ଚାଏ ଅରମା ଘାସ ଭଳି ଛୋଟ ଛୋଟ ଧୂଳି ଧୂସରିତ ବିଛୁଆତି ଚାରାଗୁଡ଼ିକ ଆମ ନଜର ଏଡାଇ ଅସବୁଜ ଆବର୍ଜନା ପରି ଅତି ବିରକ୍ତିକର ଭାବରେ ମୁଣ୍ଡ…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା : ରୁଦ୍ର ମୁହମ୍ମଦ ଶହି ଦୁଲ୍ଲାହ ନିର୍ବାସିତା, ନିର୍ବାସିତା ମୁଁ ତୁମକୁ ଡାକିଚାଲେ ବାରମ୍ବାର ସହରର ଘୁମନ୍ତ ରାତିରେ କେହି ହେଲେ ନାହିଁ ଉଜାଗର ରାତ୍ରି ବି ତ ଅଚେତନ ନିଦର ନିଶାରେ ମୋହାଛନ୍ନ ଅନିଦ୍ରାରେ ଚଷମାରେ ଆଖି ଢାଙ୍କି ମୁଁ ଖାଲି ଡାକି ଚାଲେ ନିର୍ବାସିତା,…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା : ରବୀନ୍ଦ୍ରନାଥ ଠାକୁର  ତୁମକୁ ଯେମିତି ପାଇଛି ମୁଁ ଭଲ ଶତ ରୂପେ ଶତବାରେ ଜନମେ ଜନମେ , ଯୁଗେ ଯୁଗେ, ସବୁ କାଳେ। ଚିରଦିନ ଏଇ ବିଭୋର ହ୍ରଦୟ ଗୁନ୍ଥିଛି ଯେ ଫୁଲହାର କେତେ ଭାବେ ତୁମେ ପିନ୍ଧିଛ ଗଳାରେ ନେଇ ସେଇ ଉପହାର ଜନମେ ଜନମେ, ଯୁଗେ ଯୁଗେ ବହୁବାର। ଯେତେ…

ମୂଳ ରଚନା : ମହାଦେବ ସାହା  ତୁମେ ଯାହାବି କୁହ ମୁଁ ଆଜି ବି ଶୈଶବର ସେଇ ନିର୍ଜନ ଛାଇ ଭିତରେ ବୁଡ଼ି ରହିଛି ସେଇ ସକାଳ ସ୍କୁଲ, ବର୍ଷାଦିନ ଛୁଟି, ପୋଖରୀ ତୁଠ ଆଜି ବି ମୁଁ ଧାନର ଗନ୍ଧରେ ଭିଜାଇ ରଖିଛି ସାରା ଶରୀର କାନ ପାତିଲେ ସବୁବେଳେ ଶୁଣିପାରେ ଟୁପଟାପ ଶବ୍ଦ ଶିଶିରର।…

ମୂଳ ରଚନା : ଆନ୍ନା ଆଖମାତୋଭା  କେତେ ଅଧିକାର ଦାବି କରିପାରେ ଜଣେ ପ୍ରେମିକା କିଛି ବି ନୁହେଁ ଯଦି ସେ ମହିଳାଟି ପରିତ୍ୟକ୍ତା ମୁଁ ଖୁବ୍ ଖୁସି ଯେ ଆଜି ରଙ୍ଗ ହୀନ ବରଫ ତଳର ପାଣି କେତେ ନିଶ୍ଚଳ କେତେ ଗତିଶୂନ୍ୟ ଏବଂ ମୁଁ ସିଧା ଓ ଅଟଳ ହୋଇ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ପ୍ରଭୁ ମତେ…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା : ସୁକାନ୍ତ ଭଟ୍ଟାଚାର୍ଯ୍ୟ  ପରିଶେଷେ ଆଜି ନିଃସ୍ଵ ଏଇ ଧରା କ୍ଷୁଧାତୁର କାନ୍ଦେ ବିଶ୍ୱ ସାରା ଚାରି ଦିଗେ ଝରିପଡ଼େ ରକ୍ତ ଜୀବନ ତ ଆଜି ସତରେ ଉତ୍ୟକ୍ତ। ନୁହେଁ ଆଜି ସମୟ କାବ୍ୟର।ପରିଣାମ ବା ସମ୍ଭାବନାର ପ୍ରତିଦିନ କଟୁଛି ଭୟରେ ଧୂର୍ତ୍ତ ଆଉ ଲୁଚାଛପା ଏଇ…

ମୂଳ ରଚନା : ଚେଜଲୋ ମିଲସ୍  ଗୀତ ଗାଇବା ହିଁ ଗତିର ପ୍ରଥମ ଚିହ୍ନ ଯେଉଁ ମୁକ୍ତ କଣ୍ଠ ପାହାଡ଼ ଓ ଉପତ୍ୟକା ଭରିଦିଏ, ଆନନ୍ଦ ଓ ଉଲ୍ଲାସ ହିଁ ପ୍ରଥମ ସ୍ପନ୍ଦନ କିନ୍ତୁ, ତାହା ଅକସ୍ମାତ କାଢ଼ି ନିଆ ହୁଏ। ଏବେ କିନ୍ତୁ ଏତେ ବର୍ଷ ପରେ ରୂପାନ୍ତର ହୋଇ ସାରିଛି ରକ୍ତରେ ମୋର ଶତ ସହସ୍ର…