ବନ୍ଦିତା ଦାଶ

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୨୫ ବିକାଶ,  ପାଠ ପଢିବାକୁ  ବସ, କେହି କହୁନଥିଲେ ଆଉ। ସ୍ବର , ଶବ୍ଦ  ହଜିଯାଇଥିଲା  ଆମଘରୁ । ଖେଳିବାକୁ  ମନ ମୋ'ର ନଥିଲା। କାଦୁଅ ମେଞ୍ଚାଭଳି ଜୀବନଟା ପଡିରହିଥିଲା। ଦିଦି ସର୍ବସ୍ଵ ପୃଥିବୀରେ ଆଉ କାହାରି ପ୍ରବେଶ…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୨୪ ସାଙ୍ଗମାନେ ଏତେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ! ନିଜର ଭାବିବା ଦୂରେଥାଉ ଶାଗୁଣା ମଢ ଖାଇଲାଭଳି  ବେଢିଯାଆନ୍ତି ଚାରିପାଖ। ଫୁରସତ  ପାଇଲେ ପଳେପଳେ ଖାଇଯାଆନ୍ତି, ଶୋଷି ନିଅନ୍ତି ରକ୍ତ।  'ପୁଅପିଲା ହୋଇ ସେ ଝିଅମାନଙ୍କଭଳି କାହିଁକି…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୨୩ ରୂପାନ୍ତରିତ ହେଉଥିଲା  ମଣିଷ।  ପୋଷାକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ନା ଖୋଳପାର ବିବର୍ତ୍ତନ । ଦ୍ବିଧା ବିଭକ୍ତ ସତ୍ତା ସେବେଳରେ ।    ପାଦତଳେ ଥିଲା ମାଟି,  ଆକାଶରେ ରହୁଥିଲା  ମନ। ମନରେ ମନରେ ଝିଅର ସ୍ବପ୍ନ ,କିନ୍ତୁ,  ଦେହରେ…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୨୨ ମାଆ ଆଜି କି ସୁନ୍ଦର ଟେବୁଲ କ୍ଲଥ ବନେଇଚି। ସତରେ ସେ ମନହେଲେ ହାତ ଏମ୍ବ୍ରୟୋଡରି କରେ  ନିଖୁଣଭାବରେ।  ନହଲେ ପଡିଥିବ କନା,ଛୁଞ୍ଚିସୂତା  ସେମିତି ଧୂଳିସରସର ହୋଇ। ହାତକାମ ବହୁତ ବଢିଆ ତା'ର। ମେସିନ୍ କିଣିଦବାକୁ…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୨୧ ସ୍ମୃତିର ପଦ୍ମରୁ ପାଖୁଡା ସହ ସୁବାସ ଛିଟିକି ପଡୁଥିଲା। ଗଣି ହେଉନଥିଲା ସେସବୁ। ରାଶିରାଶି କୁଢେଇ ଯାଉଥିଲା ଗୋଟିକ ଉପରେ ଗୋଟିଏ । କେତେବେଳେ କେଉଁ ଭାବରେ, କେଉଁ ବାଗରେ ରୂପନାରାୟଣରେ କି ବୁଢାବଳଙ୍ଗରେ  ପହଁରି…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୨୦ ରୂପନାରାୟଣର ରୂପ ସତରେ ଅପୂର୍ବ। ଗାଁ ମୁଣ୍ଡରେ ସେ ଘୂରିଘୂରି ଆଙ୍କିବାଙ୍କି ଏକ ମିଠା ଛନ୍ଦରେ ବହୁଥାଏ। ବଡ ଗଣ୍ଡଟିଏ ପୁଣି ଅଛି। ନାଉରୀଆ ଡଙ୍ଗା ମେଲିଦିଏ ମନ ଖୁସିରେ, ଅକାତକାତ ପାଣିରେ । ଆଉ ଗିରି ଅଜା ଗାଆନ୍ତି …

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୧୯ କଥାକଥାକେ ଭର୍ତ୍ସନା କଲେ ବିରକ୍ତ ଲାଗେ। ମାଆ ଶୁଣି ଅଶୁଣା ହୁଏ।  କୋଉଠୁ ଯାଇକଥା ସେଇ ମାମୁଁଘରେ ଛିଡେ। ଚନ୍ଦ୍ରା ଆଜିକାଲି ରାଗିଲେ ଲୁଚେଇକିରଖୁନି ଆଉ , ପ୍ରକାଶ କରିଦେଉଛି, କାମରେ  କି କଥାରେ ବା …

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୧୮ ସ୍ମୃତି  ଓ ବାସ୍ତବତାକୁ ନେଇ ବଞ୍ଚିବାରେ ମଜା ଅଛି। ଖରାଛାଇର ଖେଳରେ  ମଜ୍ଜି  ଜୀଇଁବାକୁ  ପଡୁଛି । ଜୀବନ ଆଉ କ'ଣ କି ?ହଜିହଜି  ଖୋଜିବା, ପାଇ ହଜାଇବା ପୁଣି  ଖୋଜିବା, ଏସବୁର ଏକ ସୁଶୃଙ୍ଖଳ ସମାହାର ବୋଲି କାହିଁକି…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୧୭ କୁଟୁମ୍ବ  କହିଲେ କେହି ନାହିଁ।  ବାପା, ଜେଜେବାପାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ପୁଅ। ଆଉ କେହି  ନଥିଲେ ଆଗକୁ , ପଛକୁ।  ଅମୃତା ବି ଏକା ସେମିତି।  ଏଇଠୁ ସେଇଠୁ ଶୁଣେ ବାପା କୁଆଡେ  ଆଶ୍ରମକୁ ପଳାନ୍ତି। ଗାଁ ଲୋକଙ୍କ କଥା ବିଶ୍ୱାସ…

ବନ୍ଦିତା ଦାଶଙ୍କ ଧାରାବାହିକ ଉପନ୍ୟାସ ‘ତଥାପି ଅପେକ୍ଷା’ : ଭାଗ ୧୬ କାମ ସରିସରି ଆସୁଥିଲା। ପାହିପାହି ଯାଉଥିଲା ରାତି। ଲିଭିଲିଭି ଯାଉଥିଲା ସ୍ବପ୍ନ। ଗତକାଲି ଥାକଥାକ ହୋଇ ସାଇତା ଯାଉଥିଲା  ମନରେ ହୃଦରେ। ପ୍ରତିଦିନ ସେଇ ଏକାପରି କାମର ଲହରୀ। ଅମୃତା ଭାବେ ଗୋଟିକ ପରେ ଗୋଟିଏ କାମ ,…