କବିତା

(୧) ଆରଥର ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗୀନି ଏଥରକ ନିଜେ ଯେବେ ଜିତନ୍ତି; ତାହାକୁ ଅସଲରେ ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ବିକାଶ ବୋଲି କହନ୍ତି! (୨) ଆରଥର ମାଛ ଚିହ୍ନ ପାଇ ମାଛ ବାଣ୍ଟି ଜିତିଥିଲେ ; ତା ପୂର୍ବଥର ଛତା ବାଣ୍ଟିବାରୁ ଲୋକେ ସେ ଚିହ୍ନରେ ଭୋଟଦେଲେ! ହେଲେ ଏଥରକ ଭାଗରେ ପଡିଛି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଚିହ୍ନ;…

ଶୈଳବାଳା ରାମ  ଶୋଇଛିକି କେହି ଭଙ୍ଗା କୁଡିଆରେ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ପଉଷ ପକ୍ଷେ କୋରଡିଆ ଆଖି କେଇଖଣ୍ଡି କାଠି ବକ୍କଳ ବିହୀନ ବକ୍ଷେ । କା' ମଥାନ ଛୁଇଁ ଫେରିନି କେବେଠୁ ଚହଲା ଚଇତି ବାଆ ଅରପିଦେ ଅର୍ଥ ଅମୃତ ଆୟୁଷେ ଆଜନ୍ମ ମହାର୍ଘ୍ୟ ମୋକ୍ଷେ ।। ବାଣ୍ଟିଦେ ଚେନାଏ ସୁଖ ସନ୍ତକକୁ ଚିବୁକେ…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା : ଜୟ ଗୋସ୍ୱାମୀ  ତୁମେ ଦିନେ ମେଘକୁ ଡାକିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଯେଉଁ ବହିଟି ଦେଇଥିଲ ଆଜି ଖୋଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ତା ମଝିରେ ଆଣ୍ଠୁଏ ପାଣି, ପର ପୃଷ୍ଠା ଖୋଲି ଦେଖିଲି ସେ ଏକ ନଦୀର ଅଂଶ ପାଲଟି ଦୂରକୁ ଯାଉଛି ବହି ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ହୋଇ। ମୋତେ ଗଛଲତା ଭରା ଯେଉଁ ବହିଟା…

ମିନାକ୍ଷୀ ଦ୍ବିବେଦୀ  ଘର ଭିତରେ ଶୂନ୍ଯତା ହିଁ ଶୂନ୍ଯତା କାହାର ସୋର ଶଦ୍ଦ ଟିକେ ବୋଲି ନାହିଁ ଏମିତିକି ଘର ଚଟିଆ ସବୁ ଚୁପଚାପ ।। ଶୁଭୁଛି ଘଡିର ଖାଲି ଟିକ୍ ଟିକ୍ ଶବ୍ଦ । ପରିବ୍ୟାପ୍ତ ମୋ ଛାଇ ସତେ ଯେମିତି ଅନୁସରଣ କରୁଛି ... ହସୁଛି, କାନ୍ଦୁଛି, ନାଚୁଛି.... ପୁଣି....…

କୈଳାସ ଚନ୍ଦ୍ର ସାହାଣୀ  କାଲି ପରି ଲାଗୁଥିଲା ଏ ସ୍ବର, କଲ୍ୟାଣମୟୀ ମାଆର ଥରଥର ହାତ ବାଟଭୁଲା ପକ୍ଷୀକୁ ଦେଖାଉଥିଲା ଦିଶା ଭରୁଥିଲା ମନତଳେ କେତେ ଅୟୁତ ଆଶା ! ଅଚାନକ ଶବ୍ଦ ସ୍ତବ୍ଧ ସ୍ବର ନିରବ ଚକ୍ଷୁ ନିବୁଜ ....! ଏଇ କ'ଣ ଜୀବନ... ଶେଷ ବିଦାୟ ନେବାର ? କ୍ୟାଲେଣ୍ଡର…

ବିଜୟ କୁମାର ପାତ୍ର  କିଛି ମୁହୂର୍ତ୍ତ ପାଇଁ, ହେଉ ପଛେ, ଲୁଚି ଯିବା ଚାଲ... ଅର୍ଜିଥିବା ସମ୍ପର୍କକୁ ବନ୍ଦୀକରି; ହଳେ ଆଖି ଭିତରେ, ପରେ ବରଂ...... ଦୁଇ ବୁନ୍ଦା ଶ୍ରାବଣରେ ନିଗାଡ଼ି ଦେବା, ତୋ ମୋ ଭିତରେ ଥିବା ପାର୍ଥକ୍ୟକୁ, ଅନ୍ତତଃ.. ସ୍ବପ୍ନ ଗୁଡାକୁ ଅଦଳ ବଦଳ କରି…

ମୂଳ ରଚନା : ବୋରିସ ପାସ୍ତରନାକ  କଲରବ ଥମିଯିବା ପରେ ମୁଁ ପ୍ରବେଶ କରେ ମଞ୍ଚରେ ଦ୍ୱାରଦେଶରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ଦୂରରୁ ଭାସି ଆସୁଥିବା ପ୍ରତିଧ୍ଵନିମାନଙ୍କରୁ ଆବିଷ୍କାର କରିବାର ଚେଷ୍ଟାକରେ ମୋର ଭବିଷ୍ୟତରେ କ'ଣ ଲେଖା ଅଛି । ରାତିର ଘନ ଅନ୍ଧକାର ସହସ୍ର ଦୂରବିକ୍ଷଣର ଶାଣିତ ଦୃଷ୍ଟି…

ପାରମିତା ଷଡଙ୍ଗୀ  ସେ ଥିଲା ଗୋଟେ ଜରା ଜର୍ଜରିତ ଘରର ଉପେକ୍ଷିତ ବଖରାଟିଏ ଇତିହାସର କେଉଁ ଏକ ଗର୍ବିତ ଦୁର୍ଗର ଭ୍ରମ ଥିଲା ତାର ସବୁଠୁ ଉଚ୍ଚହେବାର ହଲେ ତାକୁ ଜଣା ନ ଥିଲା ସହର ଭିତରେ ଶୁଖିଲା ଘାସର ଗୋଟେ ଜଙ୍ଗଲ ବ୍ୟାପିଲାଣି ଯାହାର ଧାରୁଆ ପତ୍ରସବୁ ନିଜ ନିଜ ଭିତରେ ଘଷି ହୋଇ…

ସମ୍ବିତ୍ ମିଶ୍ର ଅଜଣା ପଥରେ ଚାଲୁଅଛି ମୁହିଁ ମିଳୁନାହିଁ ଲକ୍ଷସ୍ଥଳ, ମରୀଚିକା ଏଠି କର୍ମପଥ ମୋର ଖୋଜୁଛି ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳ । ବାଧାବିଘ୍ନ କେତେ ଚଲାପଥେ ମୋର ଆସୁଛି ଲହଡି ନେଇ, ଝୁଣ୍ଟି ପଡି ଉଠି ପୁଣି ଚାଲୁଥାଏ ଜୀବନ ପଥଟି ଏଇ । ବାଟର କି ଦୋଷ ଚାଲି ନ ଶିଖିଲେ ଚାଲିବା…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା : ରୁଦ୍ର ମୁହମ୍ମଦ ଶହି ଦୁଲ୍ଲାହ ସେଇ ଦିନଠାରୁ ମନେ ଅଛି କପାଳର ଡାହାଣ ପାଖରେ ଜନ୍ମଗତ କାଳିଜାଇ, ବାଳର ବାସ୍ନାସହ ଦେବଦାରୁ ଗଛ ଦେଇ ନଇଁ ଆସୁଥିବା ରାତି କେତେ ବିଭୋର ହୋଇପାରେ ଉଦାସ ଆଙ୍ଗୁଳିର ଗତି ସେଇ ପ୍ରଥମ ଅଭିଜ୍ଞତା ସେଇ ପ୍ରଥମ ଭ୍ରାନ୍ତି । ଅଥବା ଭୁଲ…