ସାହିତ୍ୟ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ପୁନର୍ଲିଖନ କରି କରି ଦେବା କି ସବୁ ବେଳ ସାରି? ଭାଷାରେ ହେଲେ ନବାୟନ କ୍ରମଶଃ ଘଟଇ ଉତ୍‌ଥାନ ଥିଲେ ବି ଅନେକ ପ୍ରମାଣ ଲୋକଂକ ପୂର୍ବାଗ୍ରହୀ ମନ ସେ ସବୁ ନ କଲେ ସ୍ବୀକାର ହୁଏ ଭାଷାର ଅପକାର ଲୋକେ ନ ହେଲେ ଅଗ୍ରଗାମୀ ଦୁର୍ଦଶା…

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତରେ ନିଜ ପାଇଁ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସ୍ଥାନଟିଏ ସଂରକ୍ଷିତ କରିସାରିଥିବା ସିନ୍ଧୁ ନନ୍ଦିନୀ ଜଣେ ଅନନ୍ୟ ପ୍ରତିଭା । ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି…

ଦୀପକ କୁମାର ନାୟକ କୋଳାହଳ ଶୂନ୍ୟ ଧରଣୀ ବୁକୁରେ ପଳାଶର ଖିଆଲି ହସ ନିର୍ମଳ ଧବଳ ଆକାଶ ତଳେ ପଳାଶ ଲାଗେ ତୋରଣ । ଦାରୁଣ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପ୍ରବାହ ଧାରେ ଲାଗେ ଶୂନ୍ ଶାନ୍ ମୟl ଆଦର ନଥାଇ ଜୀବନେ ସେ ସଦା ଆକୃଷ୍ଟ କରେ । ରୂପ ଲାବଣ୍ୟ ପ୍ରୀତି ଭରା ପଳାଶ ଫୁଲର ହସ । ଫାଲଗୁନ ଆସେ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ଶୁଣାକଥାକୁ ଦେଇ ଧ୍ୟାନ ବିଚଳିତ ନ କଲେ ମନ ଆମର ଯେତେ ଗ୍ରାମବାସୀ ଉତ୍ପାଦନ କରଂତି ଖୁସି ନାହିଁ ଯଦି ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଜ୍ଞାନ ମୁଁ କରେଁନାହିଁ ଅନୁମାନ ଗାଆଁର ସହିତ ସଂପର୍କ ରଖେ ମୋ ବିଶ୍ବାସର ଟେକ ଯିଏ ଆମର ଅନ୍ନଦାତା ତାକୁ…

ରଞ୍ଜିତା ହୋତା  ପ୍ରଖର ସ୍ରୋତରେ ଭାଗୀରଥୀ ଯହିଁ ଫେନାୟିତ ଓଠ ଖୋଲି, ଜୀବିକାର୍ଜନ ଆଶେ ମୁଁ ଧୀବର,ତରୀ ତହିଁ ଥିଲି ମେଲି। ତୁମେ ଆସିଥିଲ ଶ୍ୟାମଳବରଣ,ଅନୁଜର ହାତ ଧରି, ଶ୍ୟାମଳ ସୋହାଗେ ମୋତେ ଡାକିଥିଲ,"ପାରି କରିଦିଅ ବୋଲି।" ତରୀ ମୋ ଜୀବନତରଣି,ଯେ ଆଣେ ଆଲୋକ ମୋ ପରିବାରେ,…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ଯେ ହୁଏ ଆମ ପ୍ରତିନିଧି ଲୋଡ଼େ ସର୍ବଦା ବେଶି ନିଧି ନ ଜାଣି ନିୟମ ଓ ବିଧି ମାପଇ ନ୍ୟାୟର ପରିଧି ନ ଥାଏ ଟିକିଏ କର୍ତୃତ୍ୱ ନେଇ ପାରେ ସେ ନେତୃତ୍ବ ତେବେ ବି ଛାଡ଼େନି କ୍ଷମତା ତେଣୁ ଦିଶଇ ଅବ୍ୟବସ୍ଥା ନିଯୁକ୍ତ କର୍ମଚାରୀଗଣ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ' କିଏ କ'ଣ ଭାବିବ? ' ଚିଂତା ଯୋଗୁଁ ବଢ଼ିଚାଲେ ସ୍ଥାଣୁତା ଗ୍ରାସ କରିଲେ ଅସ୍ଥିରତା ଦୋଳି ଖେଳେ ବ୍ୟକ୍ତିର ସତ୍ତା ଲେଖକେ ରହଂତି ନିରବ ମୌନତା ବୋଲାଏ ଗୌରବ ହସ ଟିକିଏ ଲେସି ମୁଖେ ଲେଖକେ ଚଳୁଥାଂତି ସୁଖେ ନାହିଁ ପ୍ରଶ୍ନ କି…

ଲଳିତ ମୋହନ ମିଶ୍ରଙ୍କ ବିଶେଷ ସ୍ତମ୍ଭ ‘ଚେତନାର ଚୌହଦୀ’ ମନୁଷ୍ୟ ସମ୍ପର୍କର ଶଗଡିକୁ ଛାଡି ଟଙ୍କାର ଇଞ୍ଜିନି ପଛରେ ରେ ଆଜି ଦୌଡୁଛି । ଟଙ୍କା ନରମ ଶେଯ ଦେଇପାରେ କିନ୍ତୁ ନିଦ ଦେଇପାରେନା । ଟଙ୍କା ଭୋଜନ ଦେଇପାରେ କିନ୍ତୁ ଭୋକ ଦେଇପାରେନା । ଟଙ୍କା ସୁନ୍ଦର ପୋଷାକ ଦେଇପାରେ କିନ୍ତୁ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ଭୁଲ୍‌, ତ୍ରୁଟି ଆଉ ପ୍ରମାଦ ଦିଶିଲେ ନ କରୁଁ ବିବାଦ ଯେହେତୁ ସ୍ବାୟତ୍ତ ଏ ଦେଶ ଉତ୍ପାତ ହେବନାହିଁ ଶେଷ ସବୁ ବିଚାର ଆଉ ମତ ଉଚିତ ଅବା ଅନୁଚିତ ହେଲେ ବି ନେବା ଯଦି ସହି ଏଠି ପାରିବା ସୁଖେ ରହି ସଂଶୋଧନ ଭଳିଆ କାମ ଯୋଗୁଁ…

ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା ସପନ ବିଭୋର ମାନବ ହୁଅଇ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାକୁ ନେଇ କେତେକ ସପନ ପୂରଣ ହୁଅଇ ଅଧା କେତେ ରହୁଥାଇ। ସପନ ଦେଖିବା ମନୁଷ୍ୟ ସ୍ଵଭାବ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ପାଇଁ ଯାହା ମନେ ସ୍ବପ୍ନ ଉଦ୍ରେକ ନହୁଏ ନିରର୍ଥ ଜୀବନ ସେହି। ଜନ୍ମରୁ ମରଣ ଯେତେ କାଳ ଥାଏ ବହୁ କର୍ମରେ ଜଡିତ…