ଅନୁବାଦ କବିତା : ଏଥର କବିତା ଲେଖି

ମୂଳ ରଚନା : ସୁନୀଲ ଗଙ୍ଗୋପାଧ୍ୟାୟ 

ଏଥର କବିତା ଲେଖି
ମୁଁ ଏକ ରାଜ ପ୍ରସାଦ ବନେଇବି,
ମୋର ଇଚ୍ଛା ଏଥର କବିତା ଲେଖି
ମୁଁ ଏକ ପୋଣ୍ଟିୟାକ କାର ଚଢ଼ିବି
ମୁଁ ଠିକ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ନହେଲେ ବି
ତିନି ପାଦ ଭୂମି ପାଇଁ
ପାଦ ଟେକି ରଖିବି।

ମେଷ ପାଳକର ଗୀତରେ
ଏ ପୃଥିବୀ ଋଣୀ ବହୁଦିନ
ମୁଁ କବିତା ଲେଖିଛି
ତେଣୁ ମୋର ଲୋଡ଼ା
ସ୍କଚ, ଧଳା ଘୋଡ଼ା
ଅସଲି ଦେଶୀ ଘିଅରେ ରନ୍ଧା
କୁକୁଡ଼ାର ଦୁଇଟି ଲେଗପିସ
ବାକି ମାଂସ ମୋର ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ।

କବିତା ଲେଖିଛି ତେଣୁ
ମତେ ଦିଅ ସହସ୍ର କ୍ରୀତଦାସୀ
ଅଥବା ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦରୀ ନାରୀ
ଗୋପନରେ ନୁହେଁ
ପ୍ରକାଶ୍ୟରେ , ରାଜରାସ୍ତା ପରେ
ମୁଁ ତାର ଜଙ୍ଘ ଧରି ଦୟା ଚାହିଁପାରେ।

ବୁଲା କୁକୁର ପରି ମୁଁ ଅନ୍ୟର
ପାଦ ଧୂଳିରେ ଗଡ଼ି ଗଡ଼ି ଆସିଛି
ହାଡ଼ରୁ ରକ୍ତ ନିଗାଡ଼ି
ଏବେ ବି ଠିଆ ହୋଇଛି
ଭିକ୍ଷା ମାଗି ମଣିଷର ମାନବତା ଖୋଲି
କପାଳରେ ଜ୍ଵର, ଛେପ ଥୁକା , ଶ୍ଵାସ କଷ୍ଟରୁ
ଉଠି ଆସିଛି କବିତା ପାଇଁ।
ମାତାଲ , ଚଣ୍ଡାଳ ହୋଇ
ନିଜକୁ ଜଳାଇ ପାଉଁଶ କରି
ନିଜର ନିଃସଙ୍ଗ ଘରର ଅସହାୟତାର
ହାହାକାର ଭିତରୁ ମୁଁ ଜାଗି ଉଠିଛି
କବିତା ଲେଖାର ସବୁ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବାକୁ
ମୁଁ ଅଣ୍ଟା ସଲଖି ଛିଡ଼ା ହୋଇଛି।

ଅନୁବାଦ : ମନୋରଞ୍ଜନ ହୋତା