Odia Poem

ସୁବ୍ରତ କୁମାର ଜେନା  ମଲ୍ଲିକା କାହା ପାଇଁ କଣ ମୁଁ ଜାଣେନା, ତଥାପି କାହିଁକି କେଜାଣି ଆଜିବି ମୁଁ ତା ବାଟକୁ ଜଗି ବସୁଛି, ସେ ଆସେ ବେଳେ ବେଳେ ଜହ୍ନରାତିର ଝାପ୍ସାୟିତ ଆଲୋକ ରୋଷଣୀରେ କେବେ ପୁଣି ଅମବାସ୍ୟାର କିଟି ମିଟି ତନ୍ଦ୍ରାରେ ମଲ୍ଲିକାର ଗଜରାର ବାସ୍ନା ବିମୋହିତ କରେ…

ନିରୁପମା ପତି ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି ମୁଁ ଧାଇଁଗଲି ସିଂହଦ୍ବାର ଭାବର ପଣତ ବଢାଇଲି ଅତୀତର କେବେ ଦିନେ ନେଇଯାଇଥିଲ ଦାସିଆ ଵାଉରୀର ଶ୍ରୀଫଳ, ଭାବିଥିଲି, ତୁମେ ଅଛ ବୋଲି ହରଣ କରିନେବ, ମୋ ଦୁଃଖ ଓ ଯାତନାର ମହଣ ମହଣ ଆର୍ତ୍ତ ଚିତ୍କାର । ତୁମେ କୃପା ସିନ୍ଧୁ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲି…

ଡମ୍ବରୁଧର ବେହେରା ଚୈତାଳି..... ତୁମେ ଆସ ଫାଲଗୁନୀର ଅବିର ଭରା ପଣତ କାନିର ପଛେ ପଛେ ଝଡ଼ା ପତ୍ରର ଲଣ୍ଡା ମୁଣ୍ଡରେ ଠେଙ୍ଗା ପହାର କଲା ଭଳି କାଣ୍ଡ,ମୂଳ,ଶାଖା ପ୍ରଶାଖାରେ ଛପି ଛପି ମୃଦୁ ମଳୟର ହାୱାରେ ଝାଞ୍ଜି ଖରାର ମୁଲାୟମ ଦେହେ......! ବୈଶାଖୀ.... ତୁମେ ଆସ କାଳ…

ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଶେଖର ମାହୁନ୍ତ ଏଇ ଦେଖ ଏବେ ମୁଁ ମୋ ମନକୁ କରି ଦେଇଛି ଆକଟ, ତୁମ ଭାବନାରେ ମୁଁ ଆଉ ହେଉ ନାହିଁ ଆଉ ମୁଁ ଛଟପଟ । କଟୁ ନାହିଁ ମୋର ବିନିଦ୍ର ରଜନୀ ଉଦାସୀପଣରେ, , ସ୍ମୃତିସବୁକୁ ଧୋଇ ଦେଇଛି କେଉଁ ଏକ ବିଷର୍ଣ୍ଣ ଗୋଧୂଳିବେଳାରେ । ମିଛ ସମ୍ପର୍କର ଦୁର୍ବଳ…

ସଫଳା ଦାସ  ତୁମେ ମନ ପଡ ନିଶବ୍ଧ ରାତ୍ରିରେ ନିରବତା ନୟନରେ ପୁଣି ମନେ ପଡ ଅଦିନ ବର୍ଷାରେ ବିଜୁଳି ଚମକେ ଦେହେ । ତୁମ ଗୁମସୁମ୍ ସତେକି ରାଗ ଅଭିମାନରେ ଦିଏ କିଛି କଷ୍ଟରେ ପୁଣି ବେଶୀ ମନେ ପଡ ତୁମ ଚାହାଣୀରେ ଆଖି ଥାଉ । ଶୀତ ଅନୁଭବେ ଉଷ୍ଣ ଶିହରଣେ ତୁମ ମିଠା କଥା…

ରାଜ କିଶୋର ଦାସ  ନୀଳ ଜହ୍ନ, ନୀଳ ଆକର୍ଷଣ ନୀଳ କ୍ଷତ, ନୀଳ ନୀଳ ଆଘାତ ନୀଳ ନୀଶା ଘନ ନୀଳ ରାତ୍ର ବିବସରୁ ବିବସ, ହାତ ପାଆନ୍ତାରୁ ଦୂର, ବହୁଦୂର ନୀଳଜହ୍ନ । ଅନ୍ତ ହୀନ, ଅନନ୍ତ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଶତବର୍ଷ ମୃଦୁ ମୃଦୁ ଆଗମନ, ପାଦ ଥାପୁ ନ’ ଥାପୁଣୁ ଝରକା ଖୋଲି…

ଶମ୍ଭୁନାଥ ଦାସ ଯେଉଁ ରାଇଜରେ ସଦା ଭରପୁର ଖଣିଜ ସମ୍ପଦ-ମାନ, ସେ ରାଜ୍ୟ କିମ୍ପାଇ ଦରିଦ୍ରରେ ଗଣା କଥା ବଡ଼ ହୀନିମାନ । ରହିଛ କି ଶୋଇ ହେ ଉତ୍କଳ ଭାଇ କିବା ଅଳସୁଆ ପଣ, ଆଳସ୍ୟ ତ ନୁହେଁ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର କର୍ମ-ଧର୍ମର ଲକ୍ଷଣ । ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟରେ କେତେ ଯେ ସମ୍ପଦ ନାହିଁ ତ…

ଜ୍ଞାନ ରଞ୍ଜନ ଦାଶ  ବିଶ୍ରବା ଆତ୍ମଜ ଦନୁଜଙ୍କ ରାଜ ଲଙ୍କପତି ଦଶାନନ ନିଧନର ଲକ୍ଷ୍ୟେ ଚୈତ୍ର ଶୁକ୍ଲ ପକ୍ଷେ ଜନ୍ମିତ ରଘୁ ନନ୍ଦନ । ପୁତ୍ରେଷ୍ଠି ଯାଗର କରି ଆୟୋଜନ ଋଷ୍ୟଶୃଙ୍ଗ ପୌରୋହିତ୍ୟେ ଦଶରଥ ଲାଭ କଲେ ଚତୁସ୍ପୁତ୍ର ଜଗତ ଜନଙ୍କ ହିତେ । କୌଶଲ୍ୟା ଉଦରୁ ଉଦେ ନିଶାକର…

ରାମକୃଷ୍ଣ ସମାଧିରେ ସୁରକ୍ଷିତ ମୁଁ ଶୂନ୍ୟତାର ସୀମାହୀନତାରେ, ପାଦେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିଲେ ତଳକୁ ଘେରି ପକାଏ ପଞ୍ଚଭୂତରେ ନିର୍ମିତ ଅନ୍ନମୟ ଗୋଟେ ମାଂସାଶୀ ଶରୀର। ଅମୃତବୃକ୍ଷ ପରି ଶୂନ୍ୟରେ ଚେରାଏ ପାଦରେ ପୃଥିବୀ ବାନ୍ଧେ ଅଣ୍ଟାରେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଆଉ ମଥାରେ କେରା କେରା ଆକାଶ ଡାଳେ…

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ ଏ ଜୀବନ ଅବିରତ ଯଜ୍ଞବେଦୀ ସାଧନା ପଥେ ଧାବିତ କର୍ମର ଘୃତରେ ଆହୁତି ଦେଇଣ ସର୍ବଦା ଉଦଜୀବିତ। ତ୍ୟାଗ ସହିଷ୍ଣୁତା ଜୀବନ ଗୀତିକା ସନ୍ତୋଷ ଶାନ୍ତିର ପଥ ସ୍ଵାର୍ଥକୁ ସାରଥି ନକରି ଆହୁତି ଜୀବନ ହୁଏ ସୁଖଦ। କର୍ତ୍ତବ୍ୟ କର୍ମରେ ସଫଳତା ଆଣେ ଯୋଜନା ଅଟଇ ସାର…