Odia Poem

ନିବେଦିତା ନନ୍ଦ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବ । ଆଖି ଖୋଲିବତ ବିଛେଇ ହୋଇ ଯାଇଥିବ କୃଷ୍ଣଚୂଡା଼ର ମୁରୁଜ । ସବୁଜ ଗାଲିଚା ପାଦ କଢେଇ ନେଉଥିବ ଅଜଣା ଚଉହଦୀକୁ । ସେଇଠି ଘୁମନ୍ତ ଆକାଶ ଅଳସୀ ଜହ୍ନର କାନେ କାନେ ଫୁଙ୍କି ଚାଲିଥିବେ ଗତିର ମନ୍ତ୍ର । ତୁମେଟାଣି ହେବ ନିଶ୍ଚେ ଦୋୖଡ଼ନ୍ତା…

ସୁବ୍ରତ କୁମାର ଜେନା ସ୍ଥିର ଏଇ କ୍ଷଣ, ହେଲେ ପ୍ରକୃତି ନିଏ ଲେଉଟାଣି, ଅଡ଼ୁଆ ତାଡୁଆ ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନଗୁଛ, କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟଯେ ବାଆଁରା ପକ୍ଷୀ, କେବେ ଉର୍ଦ୍ଧଗାମୀ କେବେ ରସାତଳ , ପ୍ରୟାସ କିନ୍ତୁ ଲାଗି ରହିଛି ନିରନ୍ତର, ହୁଏତ ବାନ୍ଧିପାରେ ଜହ୍ନକୁ ହାତ ପାପୁଲିରେ । ବାଲି…

ସାଧନା ପଣ୍ଡା  ତୁମ ଆରାଧନା କରନ୍ତି ଭକତେ ପୂଜା ପାଉଅଛ ଏ ମହି ମରତେ 'ମୁଁ ‘କାର’ ବରଜି ‘ଓଁ’ କାରକୁ ହେଜି ଜାଗର ପାଳିବୁ ଆଜି ଭକ୍ତି ଚିତ୍ତେ । ପ୍ରତି ରାତ୍ରି ଜାଳି ନୟନ ଦୀପାଳି ହୃଦ କପିଳାସ ଭକ୍ତି ରସେ ବାହି ପ୍ରୀତି ଝର ଆନନ୍ଦ ଅଶ୍ରୁର ସ୍ୱୟଂ ସ୍ୱୟମ୍ଭୁଙ୍କୁ ଜପେ ହରଷେ…

ପ୍ରସେନଜିତ୍ ସେଠୀ ସେ ତ ସାଜେ କେବେ ରାଣୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀବାଈ ରଣହୁଙ୍କାର ଦେଇ, କେବେ ନିଃସହାୟ ପ୍ରସ୍ତର ଅହଲ୍ୟା ସ୍ବାମୀ ଅଭିଶାପ ପାଇ। ସେ ମାତା ଜାନକୀ କାନନେ ବୁଲଇ ପତିବ୍ରତା ଧର୍ମ ପାଇଁ, କେବେ ପୁଣି ସାଜେ ମହିଷା ମର୍ଦିନୀ ସଂସାରକୁ ମୁକ୍ତି ଦେଇ। ସେ ମାତା ଧରିତ୍ରୀ କୋଳେ ଧରି…

ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ  ଆଜ ହୁତାଶନ ରଚେ ପ୍ରହସନ ତାଣ୍ଡବଲୀଳା ରଚୁଛି ସପ୍ତାହଟେ ଧରି ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦରି ଶିମିଳିପାଳ ଜଳୁଛି ଶିମିଳିପାଳ ଜଳୁଛି ।। ଶାଳ ବୃକ୍ଷରାଜି କଙ୍କାଳଟେ ସାଜି ଆର୍ତ୍ତନାଦ କରୁଅଛି ପକ୍ଷୀ ବି ବାହୁନେ ଶାବକ ବିହୁନେ ସଂସାର ତା ଉଜୁଡିଛି ଶିମିଳିପାଳ ଜଳୁଛି ।।…

କାମଦେବ ମହାରଣା ଗୋବର ଲିପା କାନ୍ଥ ଉପରେ ଢାଉରେ ଲେଖା ଓଲଟ ଶୁଆ - ଶାରୀ କୁଞ୍ଜ ଲତାରେ ପ୍ରଜାପତି,କାନ୍ଥ - ଦେବତୀ ଲିଭି ଗଲାଣି। ଶୁଣା ଯାଉନି ତ କାଇଁ ପାଣି କାଚ ରୁଣୁଝୁଣୁ ,ଖଣ୍ଡିକାଶ ଦଦରା ଦୀର୍ଘଶ୍ୱାସ, ଭାଡିରୁ ଓହ୍ଲେଇ ବାଙ୍କଛୁରୀ, ବାଘପଞ୍ଝା, ତେଣ୍ଟା,କୁନ୍ତ,ଦେବୀ…

ରତ୍ନମୟ ତ୍ରିପାଠୀ ଶୁଷ୍କ ମାଟିରେ ମଞ୍ଜି ଟିଏ ପୋତି ପାଣିଦେଇ, ବାଡ଼ ଭିତରେ ଯତ୍ନକଲେ ମୁଁ ବଞ୍ଚେ ବୋଲି ଭାବୁଛ ଯଦି ଏ ଧାରଣା ତୁମର ଭୁଲ ଦେଖ.... ! ପାହାଡ଼ର ଛାତିଚିରି ଉପରକୁ ଉଠିବା ମୁଁ ଶିଖିଛି l ସମାଲୋଚନା, ତିରସ୍କାର ଏ ସବୁ ମୋର ଗ୍ରହଣୀୟ ନୁହେଁ ବରଂ ଫେରେଇଛି…

ଶିବ ସୁନ୍ଦର କର୍ଣ୍ଣ ମୋ ହାତରେ ଥିଲା ବିଜୟ କିନ୍ତୁ ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ପରାଜୟ ଲେଖି ସାରିଥିଲା ଭାଗ୍ୟ ଗୁରୁଙ୍କ ସୂଚୀରେ ଅଜାତି ତ ଆଜନ୍ମ ଅଯୋଗ୍ୟ ସାଧିବାକୁ ଲକ୍ଷ.. ଧରିନେଲି ଅଧର୍ମର ମାର୍ଗ ସେଇଠି ହିଁ ବରିଥିଲି ଶ୍ରାପ ଆଉ ବିଦ୍ୟା ଭୁଲିବାର ଯୋଗ ଚାହିଁଥିଲେ କଣ ପାଇନଥାନ୍ତି…

ଅଶ୍ବିନୀ ତ୍ରିପାଠୀ ସରିଆସେ ଶୀତ ଆସିଲେ ବସନ୍ତ ଗୁଞ୍ଜରି ଉଠଇ ଧରା ମୃଦୁ ମଳୟରେ ଆସ ତୁମେ ବାରେ ପହିଲି ଫଗୁଣ ଖରା ।। ପ୍ରକ୍ରୁତିର ରାଣୀ ସୁନ୍ଦର ଧରଣୀ ଅସରନ୍ତି ଆଶା ନେଇ ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ହେ ଚିର ବସନ୍ତ କେତେ କଥା ଯାଅ କହି ।। ଫଗୁଣ ସକାଳ କେତେ ଯେ ସ୍ବପ୍ନିଳ ଅନୁଭବ…

ଜ୍ଞାନ ରଞ୍ଜନ କର ତୁମେ ହେଇଥାଅ ବାର ମାସେ ବାର ପୁନେଇଁ ରାତିର ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜହ୍ନ, ହେଲେ ମୋତେ ତୁମେ ଜାଣିନ, ମୁଁ ଅଗିରା ପୁନେଇଁର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ନିଆଁ । ମୁଁ ଅଗିରା ପୁନେଇଁର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ନିଆଁ... ତୁମକୁ ଆକାଶରେ ଆଜି କେହି ଦେଖିବେନି, କାରଣ ମୁଁ ମାଟିରେ ଜଳିଲେ ତୁମ ଆକାଶ ଝାଉଁଳି ପଡେ,…