କବିତା

ମୂଳ ରଚନା : ଜୀବନାନନ୍ଦ ଦାଶ ଶେଷଥର ଦେଖା ଯେବେ ହୋଇଥିଲା ସେଇ ପ୍ରାନ୍ତରରେ କହିଥିଲି " ଆଉ ଦିନେ ଏଇ ସମୟରେ, ନିଶ୍ଚୟ ଆସିବ ତୁମେ ଆସିବାର ଇଚ୍ଛା ଯଦି ଥାଏ ପଚିଶ ବରଷ ପରେ ।" ଏଇ କଥାକୁ କହି, ଘରକୁ ମୁଁ ଫେରି ଆସିଥିଲି ତା'ପରେ ଅନେକ ଥର ଜହ୍ନ ଓ ତାରାମାନେ ଫେରିଗଲେ ସେଇ…

ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ ଟିକେ ଅପେକ୍ଷା କର ! ଏଇ ସାଥେ ସାଥେ ପଥଶ୍ରାଦ୍ଧର ରୋଷଣିରେ କେହି ଆସିଛି କୋକେଇର ମାୟାଜାଲରେ, ବାଷ୍ପରୁଦ୍ଧ କଣ୍ଠ ରାମ ନାମ ସତ୍ୟ ହେ' ର ମନ୍ତ୍ରରେ କିଏ ଚିର କାଳ ପାଇଁ ବିଶ୍ରାମ ନେଉଛି । ଏଇ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଦାହ କରାହୋଇଛି ମୁରବୀ ପଣିଆର ମୁକୁଟ…

ସ୍ନେହଲତା ଦାସ ଲେଙ୍କା ଖୁବ୍ ଆକ୍ତାମାକ୍ତା ଲାଗେ ଦି'ପହରର ଏ ଖରାବେଳଟା ଲଟ୍କିଯାଏ ଛାତି ଭିତରେ ଭାକୁର କଣ୍ଟାଭଳି କିଛି ଗୋଟେ ଲକ୍ଷ୍ମଣର ଗାର ପରି ଏରୁଣ୍ଡି ଡେଇଁବାକୁ ସାହସ ପାଏନା ମୁଁ ଯେ ନାରୀ... ମୋତେ ଗାର ଡେଇଁବା ମନା ॥ ଶିରାପ୍ରଶିରାରେ ବହିଯାଉଛି ମନତଳର…

ବିନ୍ଦୁ ନିବେଦିତା  ଆମେ ଜାଣିଛୁ...ତମେ ମିଛ କୁହ, ତଥାପି ଶୁଣିବାକୁ ଯାଉ ଆମେ ଜାଣିଛୁ,..ମିଥ୍ୟା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିରେ ପୋତି ପକାଅ; ତଥାପି ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଉ ଆମେ ଜାଣିଛୁ, ଦିନକେତେ ଭାସିବ ଆମ ଘରେ ଲୋଭର ଘିଅ ଆଉ ମହୁ; ଆମେ ବି ସେ ମିଛି ମିଛିକା ଖୁସିରେ ଭାସୁ ।…

ମୂଳ ରଚନା : ରୁଦ୍ର ମୁହମ୍ମଦ ଶହିଦୁଲ୍ଲାହା ସମସ୍ତେ ଯେଉଁ ପଥ ଦେଇ ଫେରୁଛନ୍ତି ମୁଁ ସେଇ ରାସ୍ତା ଦେଇ ଫେରିବିନି ପତନର କରୁଣ ସଙ୍ଗୀତ ଶୁଣି ଶୁଣି ବରଷାରେ ଗୋଟାପଣେ ଭିଜି ଭିଜି ମୋର ଏଇ ଭଙ୍ଗା ନୌକା ଫେରିଯିବ ଜନ୍ମର ବିଶ୍ୱାସେ। କଣ ନେବି ମୁଁ ସାଙ୍ଗରେ ? ବିଳାସୀ ନଗରୀରୁ ଉଗ୍ର…

ପବିତ୍ର ବେହେରା ଶାଣିତ ସ୍ପଷ୍ଟ ଶବ୍ଦରେ, ଗ୍ରୀଷ୍ମର ଉତ୍ତପ୍ତ ରାସ୍ତାରେ ଚୈତ୍ର ର ଡହ ଡହ ତାତିରେ,ନିରୋଳା ଶୂନଶାନ୍ ପଥରେ।। ଶୁଣିଥିଲି ଆପଣା କାନ୍ଧରେ ନିଜ ଶବ ବୋହି ହୁଏନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଏଠି ଏକାପଣ ସମ ନିଜ ଶବକୁ ନିଜେ ବୋହି ଚାଲିଛି।। ଜୀବନର ନିଷ୍ଠୁର ବାସ୍ତବତା ମଧ୍ୟରେ…

ଚନ୍ଦ୍ରକଳା ଦେବୀ ଆଜିଠାରୁ ପରବେଶ ଏ ଜଗତେ ଧର୍ମମାସ କାରିତିକ, ପାହାନ୍ତ|ରୁ ସ୍ନାନ କରି ନରନାରୀ ମନ୍ଦିର ମୁଖେ ଗମନ । କାର୍ତ୍ତିକ ମାସରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନ୍ଦିର ରାତ୍ରି ଥାଉ ଥାଉ ଖୋଲେ, ମନ୍ଦିରରେ ଘଣ୍ଟ ଘଣ୍ଟି ବାଜିଉଠେ ମୁଖୁରିତ ହୁଳହୁଳେ । କାର୍ତ୍ତିକ ମାହାତ୍ମ୍ୟ କହନ୍ତି…

ପ୍ରମୋଦ ପ୍ରଧାନ ସ୍ୱାଭିମାନର ଡଅଁର ତଳେ ଡେଉଁଥାଏ ଯେଉଁ ଦମ୍ଭ ବେଇଜ୍ଜତରେ ନୁହେଁ ଇଜ୍ଜତରେ ମାପୁଥାଏ ନିଜର କ୍ଷୀପ୍ର ବେଗ ଗଣୁଥାଏ ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ! ଅଧିକାର,କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଭିତରେ ହଜେଇଦେଇ ନିଜର ଅହଙ୍କାର ବାହୁକୁ ପ୍ରସାରୁଥାଏ ଇଜ୍ଜତ ଆଉ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରୁଥାଏ ବର୍ତ୍ତମାନର…

ଶୈଳବାଳା ରାମ  କେମିତି ଯେ ମାଲିକାନା ଲଦିଚାଲୁ ମୋ' ସପନରେ, ଉଡାଣରେ, ଜାତକରେ ମୁଁ ଯେତେ ଝାଡୁଥାଏ ଧୂଳି ସରସର ସେଇ ଚନ୍ଦନ ଚର୍ଚ୍ଚିତା ଦିଶେ କାଇଁ ଦାଉଦାଉ ତୋ ଭଳି ପାଶୋରି ଯିବି ବୋଲି ପିଠି କଲି ଭୂଲିଲି ବାଡ଼ି ଅଗଣା ଫିଙ୍ଗିଲି ଚାଉଳ ଆଞ୍ଜୁଳି ଡାହାଣ ପଟ ଚଉରାହେଲୁ…

ମୂଳ ରଚନା : ଶାମସୁର ରାହମାନ ପେନ୍ଥା ପେନ୍ଥା ରକ୍ତ କରବୀ ପରି ଅବା ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ମେଘ ଭଳି ପବନର ନିଳିମାରେ ଆସାଦର ସାର୍ଟ ଉଡ଼େ ଫର ଫର। ଭଉଣୀ ତାର କେବେ ସେଇ ସଫା ସାର୍ଟରେ ତାରା ପରି କିଛି ବୋତାମ ହୃଦୟର ସୁନେଲି ସୁତାରେ ସିଲେଇ କରି ଲଗାଇ ଦେଇଥିଲା ତା'ର…