Odia Poem

ମିଥୁନ୍ ନାଏକ  ଫୁଲକୁ ଦେଖିକି ଭଅଁର କହଇ ଶୁଣ ଶୁଣ ପ୍ରିୟତମା, ତୁମେତ ନଥିଲେ ମୋହର କି କାର୍ଯ୍ୟ ନାହିଁ ମୋର ବି ଗଣନା । ତୁମେ ମୋ ଜୀବନ ତୁମେ ମୋ ସପନ ତୁମେ ମୋ ଜୀବର ଧନ, ତୁମ ବିନା କିବା ବଞ୍ଚି ମୁଁ ପାରିବି କୁହ ଆହେ ପ୍ରାଣଧନ । ଶୟନ ସପନେ ଅବା ଜାଗରଣେ ତୁମ କଥା…

ରବି ପଣ୍ଡା  ପ୍ରିୟ ମୋର ଭାରି ମୋ' ବାଡି ପୋଖରୀ, ତୁଠରେ ତା' ବସି ଖୋଜେ ହଜିଲା ବୟସ, ଅଭୁଲା ଅତୀତ, ଦେଖେ ତା'ପାଣିରେ ମୁହଁ ହତଶିରୀ ଆଜି ହତାଦର ଯୋଗୁଁ, କେମିତି ଦିଶୁଚି ସେ'ଯେ ! କାହାକୁ କୋଉଠି ପହଞ୍ଚାଇ ଦିଏ, ନିର୍ମମ ସମୟ ସୁଅ। ଦିନଥିଲା ଯେବେ, ତା'ଭରା ଛାତିରେ ଛୁଇଁ ଏକୂଳ…

ପ୍ରଦୀପ କୁମାର ମହାପାତ୍ର  ଅତିକ୍ରାନ୍ତ ମୁହୂର୍ତ୍ତମାନଙ୍କର ଭିଡ଼ ଭିତରେ ବିଚରଣ କରୁ କରୁ ଜାଣି ମୁଁ ପାରୁଛି ଏବେ କେବେହେଲେ କାହା ଆଢୁଆଳେ, ଲୁଚି ପାରିଲିନି ବୋଲି, ଦୁନିଆଁ ଦୁଆରେ ଜୀବନର ଲୁଚକାଳି ଖେଳରେ ମୁଁ ଏକ ବିଫଳ ଖେଳାଳୀ ପ୍ରଘଟିତ ସଦା, ଘଟ ପରେ ଘଟ ଢାଙ୍କି ମୁଁ…

ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ  ଜହ୍ନ ରାଇଜ କଥା ପିଲାବେଳୁ ଶୁଣିଛି । ଶୁଣିଛି ବି ଅୟୁତ ଯନ୍ତ୍ରଣାର କାରାଗାରରୁ ଶିଶୁହନ୍ତା ରାକ୍ଷସର ନୀଳଜହରରୁ ଦେବୀଟିଏ କେମିତି ମୁକୁଳେଇପାରେ ଆଉ ଜଣଙ୍କ ଦେବୀତ୍ୱ । ମୁଁ ତ କେବେଠୁ ସମର୍ପି ଦେଇଛି ଦେହ ମନ ସବୁ ତୋ' ଆଡେ । ତୋ' ଗାଢ଼…

ଗଦାଧର ସାହୁ ଦିନେ ଥିଲା ଆମ ସମୃଦ୍ଧ ସାମାଜିକ ପରମ୍ପରାର ଶାଳୀନତା ପରଦା । କିଏ କହୁ ବା ନକହୁ ଜେଜେ ମା, ଆଈ ମା ଗୁରୁ ଗୁରୁଜନ ହେଉ କି ମାନ୍ୟଜନଙ୍କୁ ଦେଖୁ ନଦେଖୁ ମୁଣ୍ଡରେ ଦେଉଥିଲେ ନାକେ ସରିକି ହାତେ ଓଢଣା , ଏବେ ଯାହା ଅଟକିଛି ମୋ ବୋଉର ମଥାରେ । ମୋ ପାଠ ପଢୁଆ…

ଆଲୋକ ପ୍ରଧାନ  କିଏ କହେ ମେଘ ଦେହର ଦରଜ ରାତିର ବାସି ମହକ। କିଏ କହେ ମେଘ ଜରୁଆ ଦେହରେ ପାଣିପଟି ପରି ସୁଖ।l କିଏ କହେ ମେଘ ଆଉଜା ଦୁଆରେ ଅଧାଲୁଚା ହଳେ ଆଖି। କିଏ କହେ ମେଘ ବାଡି ଧାନଖଳା ଉଜିଆଁ ପ୍ରେମର ସାକ୍ଷୀ।l କିଏ କହେ ମେଘ ସାନକୁହା ମାନି ଅଧା ବରଷିଲା ଲୁହ। କିଏ କହେ ମେଘ…

ପ୍ରିୟମ୍ୱଦା ସାମଲ  ଶେଷ ଆଶ୍ବିନରେ ଆଦ୍ଯ କାର୍ତ୍ତିକରେ ଆସଇ କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣିମା କୁଆଁରୀକନ୍ଯାର ଭାରି ମନଖୁସି ପୂଜିବ ଆଜ ସେ ଚନ୍ଦ୍ରମା। ପ୍ରାତଃ ସ୍ନାନସାରି ନବବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ପୂଜଇ ଦେବୀ ବ୍ରୁନ୍ଦାବତୀ ସାଇ ସାଇ ବୁଲି ଫୁଲ ହାର ଗୁନ୍ଥି ଗୀତଗାଇ ମନ ହରନ୍ତି। ପ୍ରଦୋଷ…

ବନ୍ଦନା ପଣ୍ଡା  ମୁଁ ଆଉ ତୁମେ ମୁଁ ଯେ ଅସଜଡା ପ୍ରୀତି ପରଶ ତୁମେ ମଧୁର ବଂଶୀର ଧ୍ବନି ମୁଁ ଯେ ରାତି ଉଜାଗର ସାରସ ତୁମେ ଲୋହିତ ପଦ୍ମର ଗ୍ଲାନି..... ମୁଁ ଯେ ଅସରା ମମତା ଲୋତକ ତୁମେ ନବବଧୂ ମଥାମଣି ମୁଁ ଯେ ମିଳନ ବିରହ ପଲକ ତୁମେ ଆଶୀର୍ବାଦ ନାଗଫଣି.... ମୁଁ ଯେ ଉଜ୍ଜଳ…

ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ  ବାଟରେ ଭେଟିଥିବା ମୁସାଫିର ମୋତେ ପଚାରନା କବି ବୋଲାଇବାକୁ ମୁଁ ବିକଳ କାହିଁକି । ତା’ ସତ । ହେଲେ ମୁଁ ତା’ ଠାରୁ ଆହୁରି ବିକଳ ପଚି ସଢ଼ି, କବିତା ବହିଟିଏ ହେବାକୁ ଥିବା ଜିଅନ୍ତା, ବଢ଼ନ୍ତା ଗଛଟିଏର ଖତ ପାଲଟିବା ପାଇଁ ।୧। ହାଟରେ ବସିଥିବା ସଉଦାଗର ମୋତେ…

ମମତା ବିଶ୍ୱାଳ ପୁହାଣ  ଅସରନ୍ତି ବିଶ୍ୱାସର ସମ୍ମୋହନକୁ ଛୁଇଁ ଦେବୀଟିଏର ଆଜି ବାହୁଡ଼ିବାର ବେଳା। ନିଃଶେଷ ହେଇ ଆସୁଛି ଦେବୀପକ୍ଷର ସ୍ୱପ୍ନ। ଅନ୍ତିମ ଦୃଶ୍ୟପଟକୁ ଘେରି ରହିଛି ଅନ୍ଧାରର ପ୍ରଗାଢ କୋହ, ଅସୁମାରି ଆସ୍ଥାର ସ୍ପନ୍ଦନକୁ ସାଥିରେ ନେଇ ଫେରି ଯାଉଛି ମୃଣ୍ମୟୀ।।…