ଭବାନୀ ଭୂୟାଁ 
ଏ ମାଟି ତୋର
ଏ ଆକାଶ ତୋର
ପାଣି ତୋର
ପବନ ବି ତୋର ।
ଏ ଜଙ୍ଗଲ ତୋର
ଏ ପାହାଡ଼ ବି ତୋର ।
କିଏ କହିଲା ତୋର ଦେଶ ନାହିଁ ?
ଦେଶ ଖଣ୍ଡେ ମାଟି ନୁହେଁ
କି , ନାଲି ନେଳି ଗାରଟଣା
ସୀମାରେଖା ନୁହେଁ ।
ଯିଏ ଯେତେବେଳେ ପାରିବ
ତୋତେ ଉତଖାତ କରିବ ।
ତୋ ରକ୍ତରେ ହୋରି ଖେଳିବ ।
ତୋ ଭୋକ ହିଁ ତ ତୋର ଦେଶ ।
ତୋ ହାତ ହିଁ ତ ତୋର ଦେଶ ।
ତୋ ପାଦ ହିଁ ତ ତୋର ଦେଶ ।
ତୋ ସାମର୍ଥ୍ୟ ହିଁ ତ ତୋର ଦେଶ ।
ତୋ ଅଧିକାର ହିଁ ଦେଶ ଗଢ଼ିଛି ।
ତୋ ପ୍ରେମ ହିଁ ଦେଶକୁ
ସଂଜୀବିତ କରିଛି ।
ତୋ ବିଦ୍ରୋହୀ ପାଦ
ଯେଉଁଠି ପଡିବ
ସିଏ ତୋର ଦେଶ ।
ତୁ ଏ ଦେଶ ଗଢିଛୁ
ଏ ତୋର ଦେଶ ।
ତୁ ହିଁ ତ ନିଜେ ଗୋଟେ ଦେଶ ।।
ସ୍ୱର୍ଗଦ୍ୱାର , ପୁରୀ
