Odia Poem

ରାମକୃଷ୍ଣ  ବାମନ ମୁଁ ହାତ ପାଏନାହିଁ ଚନ୍ଦ୍ରକୁ । ମୋର ସିନା ହାତ ପାଏନାହିଁ କାହାକୁ ଜଳଘଟ ପରି ବସି ରହିଥାଏ ସମସ୍ତେ ଆସି ମୁହଁ ମାରି ଯାଆନ୍ତି ମୋର ଦ୍ବାରରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ, ଚନ୍ଦ୍ର ଏପରିକି ବହୁଦୂର ଗ୍ରହ ନକ୍ଷତ୍ରମାନେ ବି ମୁଁ ଠିକ୍ ଜାଣେ ଯେ ଚନ୍ଦ୍ରର କ୍ଷୟ ବୃଦ୍ଧି…

ସଞ୍ଜିତା ପ୍ରଧାନ ରାଗି ପୁଅ ଯେବେ ରାଗେ ମରୁଭୂମିଟେ ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ସରୁ ନଥିବା ନିର୍ଜନତା ମାଡ଼ି ବସେ ଭୂଇଁରୁ ଆକାଶ ତାତି ବ୍ୟାପେ କିଛି ଜଳେ କୁହୁଳେ ଭୁସ୍ ଭୁସ୍ ଧୂଆଁ ବାହାରେ ସବୁଆଡେ ଧୂଆଁ ! ତେବେବି; ଚେହେରା ସଫା ଦିଶେ । ଫୁଲିଲା ନାକ ଶୁଖିଲା ମୁହଁ ଲୁହ ଭରା ଲାଲ ଆଖି…

ସବିତା ତ୍ରିପାଠୀ କିଛି ସମ୍ପର୍କ ସାଉଁଟି ଥାଏ ସ୍ମୃତି ସବୁ ଜୀବନର, କିଛି ସମ୍ପର୍କ ଭେଟିଦିଏ ମୂଲ୍ୟହୀନ ସମୟ ଆମ ଜୀବନର,,,,, ସମ୍ପର୍କ ତ ଗଢିଉଠେ ଅନେକ କିନ୍ତୁ ମନ ଖୋଲି କଥା ହେବାକୁ ଦିପଦ, ଓଠ ପାଲଟିଥାଏ ମୁକ କିଛି ସମ୍ପର୍କ ଆଗେ ହାରିଯାଏ ଆମ ନିର୍ମଳ ହୃଦୟ, ମନଟା ଖଳ…

ରମେଶ ରଥ ପ୍ରବାସରେ ଥାଇ ମାଆର ଚିଠିରେ ପୁଅ ତା ଉତ୍ତର ଲେଖୁଛି କେମିତି ଅଛି ମୁଁ କାଇଁ ମା ପଚାରୁ ହୃଦୟ ମୋ ଫାଟି ଜାଉଛି।। ପରିବାର ସାଙ୍ଗ ସାଥି ଦେଖିବାକୁ ସବୁବେଳେ ସିନା ହସୁଛି ସେ ହସରେ କେତେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରହିଛି ସେକଥା ମୁଁ ଏକା ଜାଣିଛି।। କୋର୍ଟ ସୁଟ ପିନ୍ଧି ବଡ଼ କାର…

ଚୈତନ୍ୟ ବାଗ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ପଥରେ ଅନତୀ ଦୂରେ ରହିଅଛି ଏକ ନିଧି ଚକ୍ଷୁ ପାଏନା କଳନା କରି ହୁଏନା ଅଗାଧ ତାର ବାରିଧି । ନୀଳାମ୍ବୁରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଲରାଶି ଆହା କେଡେ ମନ ଲୋଭା ପ୍ରାଚୀର ଦିଗରେ ଭାସ୍କର କିରଣ ପଡ଼ି ବଢ଼ାଉଛି ଶୋଭା । ଉତ୍କଳ ର ସେହି ଚାରୁ ଅଳଙ୍କାର ହେମ…

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର କିଛି ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ନେଇ ଆସିଥାଏ ପ୍ରାପ୍ତି ଆଉ ଅପ୍ରାପ୍ତିର ହିସାବ ନିକାଶ.., ଅନେକ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୋଇ ଯାଇଥିବା ସ୍ବପ୍ନ ..ସାଉଁଟି ଆଣି ଥିବା ଅନ୍ତରଙ୍ଗ କିଛି ସୁଖ.. ହଜିଲା ପାଦ ଚିହ୍ନର ଛାପ.. ଝରି ଝାଉଁଳି ଯାଇଥିବା ମୁହୂର୍ତ୍ତର ଅନୁଭୂତି... ଲୋଟି…

ଗଦାଧର ସାହୁ ଶୁଭେଛାର ସୁଅ ସବୁଠି ଛୁଟୁଛି କିଏ ସେ ଆସୁଛି ବୋଲି, ତୁମ ଘରେ ଯିଏ ଆଜିର କୁଣିଆଁ ଆମ ଘରେ ଆଜି କାଲି । ସଭିଙ୍କ ବିଶ୍ବାସ ସେ ନୂଆ ବରଷ ଆଣିବ ସୁଖ ସମୃଦ୍ଧି, ପରଷ୍ପର ପାଇଁ କାମନା କରନ୍ତି ଇଶ୍ବରେ କରି ବିନତୀ। କରୁଛୁ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶାନ୍ତିର କାମନା ସକଳ…

ରୂପାଲୀ ପ୍ରିୟଦର୍ଶିନୀ ସାମନ୍ତରାୟ ମୁଁ ଜାନୁଆରୀ ଆଉ ତୁମେ ଡିସେମ୍ବର ଖୁବ୍ ପାଖା ପାଖି ଭଳି ଲାଗୁଛି । ହେଲେ ଆମର ଦୂରତା କେତେ ଏ ସମୟ ହିସାବ କରି ରଖିଛି ।। ଥରେ ଦେଖା ହେଲେ ପୁଣି ବରଷେ ଜାନୁଆରୀ ମିଳନ ଆଶାରେ ସେମିତି ଚାହିଁ ବସେ । ସମୟ ଗଡି ଯାଏ ବୟସ ବଢ଼ି ଯାଏ ଜାନୁଆରୀ…

ଦୀପକ ନାୟକ ଦୂର ଆକାଶ ଧବଳ ମୟ ଭାସି ବୁଲୁଥାଏ କେଡେ ସୁନ୍ଦର ମୁକ୍ତ ପଥର ପଥିକ ହୋଇ ଧରାକୁ ଚାହିଁ ରହିଥାଏ । ମେଘ ଖଣ୍ଡ ସାଥେ ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ମୟୂର ନାଚେ ଦେଖି ତା ରୂପ ଜୀବନ ମୋର ଭଷା ବାଦଲ କେତେବେଳେ ଯିବି ଲୁଚି। ଭାଷୀ ଭାଷୀ ଯିବି ହଜି କେହି ପାରିବେନି ଜାଣି ଦୂର…

ଉମାକାନ୍ତ ଦାସ ଜୀବନ ଉଦ୍ଯାନେ ଫୁଟେ କେତେ ଫୁଲ ଫୁଟେ ପୁଣି କେତେ କଢି, କେ ବାସ ଚହଟେ ନ ଦେଖି କିରଣ ଗଛୁ ଯାଏ କିଏ ଝଡି।। ଜନନୀ ଜଠରୁ ଆସିଥିଲା ଯେବେ ଦେଇଥିଲା ରାଆ ରଡି, ରାମ ନାମ ନେଇ ସମାଜ କଲ୍ଯାଣେ ଉଠିବ ସେ ପୁଣି ଭିଡି ।। ଶୈଶବୁ କିଶୋର ହେଲା ପରେ ତାକୁ ଯୌବନ…