Sabu dina Sahitya

ରଞ୍ଜିତା ରାଣୀ ହୋତା ତୁମେ ପଦ୍ମିନୀ ସୂର୍ଯ୍ୟମୁଖୀ ମୁଁ ପ୍ରଣୟର ଦୁଇଧାର, ତୁମେ ଛଳ ଛଳ ପୁଣ୍ୟତୋୟା ଗୋ ଫଲଗୁଟିଏ ମୁଁ ଛାର। ତନୁସିନା ମୋର କନକ ବରଣା , କନକ କପାଳ ତବ ହୃଦତନ୍ତ୍ରୀର ସ୍ନିଗ୍ଧ ସୁର ମୁଁ ତୁମେ ଅଭିନବ ସ୍ତବ। ନିଶିଶେଷେ ଯେବେ ପ୍ରାଚୀଦେଶେ ନବାରୁଣ ତନ୍ଦ୍ରାରୁ ଜାଗେ,…

ପ୍ରସେନଜିତ ସେଠୀ ଫେବୃୟାରୀ ମାସ ଚଉଦ ତାରିଖେ ଠିକ୍ ତିନି ବର୍ଷ ତଳେ ପୁଲୱାମାଠାରେ ଯାଉଥିଲେ ମିଶି ସେନାର ଯବାନ ଦଳେ। ଆସିଥିଲେ ସବୁ ଘରଦ୍ବାର ଛାଡ଼ି ସୁଖ ଓ ସ୍ୱାଚ୍ଛନ୍ଦ୍ୟ ଭୁଲି ଏକ ମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଦେଶ ଅସ୍ମିତାର ସୁରକ୍ଷା କରିବେ ବୋଲି। ଘରେ ଥିଲେ କାର ବୃଦ୍ଧ…

ଆଶୁତୋଷ ସ୍ୱାଇଁ  ଯେତେ ନିଜର ଥିଲେ ସବୁ ପର ଥିଲେ। ମୁଁ ବୋଧେ ପବନକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରିଥିଲି ଯେତେ ରାଣଥିଲା ସବୁ ନିନ୍ଦିତ ଥିଲା ଯେତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ସବୁ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଇଥିଲା । ଯେତେ ଲୁହ ଥିଲା ସବୁ ମୂଲ୍ୟହୀନ ଥିଲା । ଯେତେ ଆସିଥିଲେ ସବୁ ଅତିଥି ଥିଲେ। ସବୁ ଯେମିତି ବହିରୁ ପଢିଥିଲି…

ସ୍ୱାଧୀନତାର ସ୍ୱାଦ ଓ ବିଭାଜନର ସ୍ମୃତି : ଗଳ୍ପ ୨୩  ମୂଳ ହିନ୍ଦୀ : ଭୀଷ୍ମ ସାହାନୀ  ଜୀବନର ସୁଅ ଗଡ଼ି ଚାଲିଥାଏ ଯେ ଚାଲିଥାଏ । ତା’ର ଅନ୍ତ କେଉଁଠି ସେକଥା କାହାକୁ ଜଣା ନ ଥାଏ । ନିତିଦିନିଆ ସଂସାର ଜଞ୍ଜାଳ ଭିତରେ ହେଉ ଅବା କବି ଲେଖକଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନାରେ ହେଉ । ଆମେ ଖାଲି ଯାହା…

ଗଦାଧର ସାହୁ ମୋତେ ଯିଏ ଭଲ ପାଉଥିଲେ ସେ କାଲି ଚାଲିଗଲେ , ଯିଏ ଘୃଣା କରୁଥିଲେ ସେ ଆଜି ଚାଲିଗଲେ । ହେଲେ ଏଇଠି ଏତିକିରେ ସରିଲାନି ଘୃଣା କରିବା ଭଲ ପାଇବା । ଅତଏବ ମୁଁ ଖୋଜି ଚାଲିଲି ମୁଁ ଘୃଣାରେ ଦାୟୀ ନା’ ଭଲ ପାଇବାରେ ?

ସୁବ୍ରତ କୁମାର ଜେନା  ଏ ବାବୁ , ତୁମେ ବି ନା ଏମିତି ! ତୁମକୁ କ'ଣ ଅଧିକ ମାଗିଥିଲୁଯେ ! ଖାଲି ଯାହା ଟିକେ ଭୋକରୁ ନିର୍ଯ୍ୟାସ, ଖାଲି ଯାହା ଟିକେ ଭେକର ମାଧ୍ୟମ, ତୁମେ କିନ୍ତୁ କ'ଣ କଲ ? ଏମିତି ଆଙ୍କିଲ ଚିତ୍ର ଆମ ନଗ୍ନତାର, ଏମିତି କ'ଣ କିଏ ଆଙ୍କେ ବାସ୍ତବରେ, ସାରା…

ମୂଳ ପାଲିର ସମ୍ପାଦନା – ପ୍ରହ୍ଲାଦ ପ୍ରଧାନ ଅନୁବାଦ – ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ ମନରୁ କଷାୟ ଦୋଷ କରି ଦୂରୀଭୂତ, ଯେଉଁ ନର ଶୀଳରେ ଅଟେ ସୁସମାହିତ । ସଞ୍ଜମ କରୁ ସେ ଥାଇ ସତ୍ୟଗୁଣେ ଯୁକ୍ତ, କଷାୟେ ସେହୁ ଅଧିକାରୀ ଅଟଇ ଉଚିତ ।୧୦। ଅସାର ବସ୍ତୁକୁ ଯିଏ ମଣେ ସାର ବୋଲି, ସାର ବସ୍ତୁକୁ…

ସତ୍ୟନାରାୟଣ ଗନ୍ତାୟତ  ଭଲ ଲାଗୁଚି ଘରେ ବି ସବୁ ଭଲ ! ତ' କ'ଣ ଭାବୁଚ ନିଜ ଭିତରେ ଇ ହଜାଇ ଦେଇଥିବ ନିଜକୁ ? ନା ଥରୁଟେ ନିଘା କରିବ ତମ ଚଉପାଶର ନାଇଁ ନଥିବା 'ନାଇଁ ନାଇଁ'ର ଘେରକୁ ? କାଇଁ କିଛି କହୁନା ଯେ ! ସୁହାସିତମ୍",କସ୍ତୁରୀ ନଗର, ରାୟଗଡା: ୭୬୫୦୦୧.…

ସ୍ୱାଧୀନତାର ସ୍ୱାଦ ଓ ବିଭାଜନର ସ୍ମୃତି : ଗଳ୍ପ ୨୨ ମୂଳ ଉର୍ଦ୍ଦୁ : କୃଷନ୍‍ ଚନ୍ଦର ପେଶାୱର ରେଳଷ୍ଟେସନ ଛାଡ଼ିଲା ପରେ ମୁଁ ଆଶ୍ୱସ୍ତିର ଏକ ଦୀର୍ଘଶ୍ୱାସ ପକେଇଲି । ମୋର ସବୁ ଡବାରେ ଲୋକ ଖୁନ୍ଦାଖୁନ୍ଦି ହୋଇ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ପ୍ରାୟ ହିନ୍ଦୁ । ସେମାନେ ସବୁ ପେଶାୱର, ହୋତି…

ଶୈଳବାଳା ରାମ  ଶୋଇଛିକି କେହି ଭଙ୍ଗା କୁଡିଆରେ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ପଉଷ ପକ୍ଷେ କୋରଡିଆ ଆଖି କେଇଖଣ୍ଡି କାଠି ବକ୍କଳ ବିହୀନ ବକ୍ଷେ । କା' ମଥାନ ଛୁଇଁ ଫେରିନି କେବେଠୁ ଚହଲା ଚଇତି ବାଆ ଅରପିଦେ ଅର୍ଥ ଅମୃତ ଆୟୁଷେ ଆଜନ୍ମ ମହାର୍ଘ୍ୟ ମୋକ୍ଷେ ।। ବାଣ୍ଟିଦେ ଚେନାଏ ସୁଖ ସନ୍ତକକୁ ଚିବୁକେ…