କବିତା : ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି
ଆରତୀ ପଟ୍ଟଯୋଷୀ
( ରଘୁନାଥ ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ସ୍ମରଣେ )
ପାଷାଣେ ଜୀବନ
ଦେଉ ଦେଉ ଶିଳ୍ପୀ
ତୁମେ ହୋଇଲ ପଥର,
ସନ୍ତାନ ସହିତ
ସରଗେ ରହିଲ
ଛିଣ୍ଡାଇ ସମ୍ପର୍କ ଡୋର।
ଗୁମୁରୀ କାନ୍ଦୁଛି
କୋଣାରକ ଏଠି
ତୁମ ହାତ ଛୁଆଁ ପାଇଁ,
ଆଉ ସେ ସାହାସ
କିଏ ବା କରିବ
କାନ୍ଦେ ଶିଳା କଇଁ କଇଁ।…