କବିତା : ଦଗ୍ଧ ଧରଣୀ
ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ଶେଖର ମାହୁନ୍ତ
ଆଦ୍ୟ ବୈଶାଖରେ ଦଗ୍ଧ ଧରଣୀ
ଅସହ୍ୟ ନିଦାଘ ତାତି,
ହନ୍ତସନ୍ତ ହୁଏ ଅସହାୟା ହୋଇ
ମନେ ଭରିଥାଏ ଭିତି ।
ଉଦାସୀ ଆଖିରେ ହତାଶାର ଚିହ୍ନ
ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଚାତକ ପରି,
ଖୋଜୁଥାଏ ନିତି ଆବେଗପଣରେ
ବରଷାକୁ ଝୁରି ଝୁରି ।
ଅସହ୍ୟ ଦହନେ ଅପହଞ୍ଚ ଲାଗେ
ଭିଜିବାର…