କବିତା

ଭାରତୀ ସରିତା ମହାନ୍ତି  ହୃଦ ଉପବନ ହେଉଛି ଦହନ ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ଯାଉଛି ଭାସି ଶୋକ ସନ୍ତାପିତ ଦରଦୀ ହୃଦୟ ପ୍ରିୟର ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ବସି। ପ୍ରୀତି ପୁଷ୍ପ ମାଳ ଯାଉଛି ମଉଳି ଗଭାର ଗଜରା ହେଉଛି ବାସି ସୁବାସିତ ଫୁଲ ଆଜି ବାସହୀନ ଅଭିମାନେ ପ୍ରିୟା ବସିଛି ରୁଷି। ପାଦର ପାଉଁଜି…

ପ୍ରସେନଜିତ୍ ସେଠୀ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ଦୌଡ଼ି ଯିବାକୁ ସକଳ ବୋଝକୁ ଅଜାଡ଼ି ଦେଇ ଅଧା ରାସ୍ତାରେ ଶାନ୍ତିର ନିଃଶ୍ୱାସଟେ ମାରି ନିଜେ ବାଛିଥିବା ରାସ୍ତାରେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ଯୋଉଠି କେବେ ବି ନଥିବ ଥକିବାର। କେତେ କଳ୍ପନା ଓ ସ୍ବପ୍ନ ସେ ରାସ୍ତାକୁ ନେଇ ଯାହା ଭରି ହୋଇ ରୁହନ୍ତା କୋମଳ…

ମୂଳ ରୁଷିୟାନ : ଆଲେକଜାଣ୍ଡାର ବ୍ଲକ  ସେମାନେ ଆମକୁ ଯେବେ ପୋତିଦେବେ ମାଟି ତଳେ ବହୁ ଗଭୀରରେ ସବୁଜ କୋମଳ ଘାସ କଅଁଳିବ ଆମର ସେ କବର ଉପରେ ଶୁଣାଯିବ ଟୁପଟାପ୍ କ୍ଷୀଣ ଶବ୍ଦ ସେହି ମାଟି ପରେ ଲାଗିବ ପଡ଼ୁଛି ସତେ ଦୂରେ, ବହୁ ଦୂରେ, ବହୁତ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ । ଆମେ ଯେବେ ଉଠିଯିବୁ ସେ…

ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା  ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କର ସୃଷ୍ଟି ଅତୁଳନୀୟ ସୁଷମା ଶୋଭା ଭଣ୍ଡାରର ଗନ୍ତାଘର ସେତ ତାକୁ ଦେବା କି ଉପମା ll ସବୁଜିମା ଭରା ଏ ସାରା ଧରଣୀ ସତେ କି ପିନ୍ଧିଛି ପାଟ ବନ ଉପବନ ମନୋହର ଦିଶେ ଦିଶୁ ଥାଏ ଝଟ ଝଟ ll ପାହାଡି ଝରଣା କୁଳୁ କୁଳୁ ନାଦେ ତଳକୁ…

ଗଦାଧର ସାହୁ  ଜୀବନ ଦୀପର ଆୟୁସ ସଳିତା ଦିବା ନିଶି ଜଳୁଥାଇ। କିଏ ସେ ଜାଣିଛି କେତେସେ ଜଳିବ କେତେ ଦିନ କେତେ ରାତି ।। ଜୀବନ ପ୍ରଦୀପ ଜଳିବା ଭିତରେ ଯେତେ ବାଧା ବିଘ୍ନ ଆସେ । ସବୁକୁ ଟାଳିଛି ତଥାପି ଜଳିଛି ଅବଶେଷ ସ୍ଥିତି ଯାଏ ।। କିଏ ବା କଳିବ କେତେ ସେ ଜଳିବ ଅବଶେଷ…

ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ନନ୍ଦ ଶାନ୍ତ ଶୀତଳ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ରାତିରେ କେହିଜଣେ ସବାର ହୁଏ ମୋ ଭିତରେ ତ କିଛି ଦିବ୍ଯଶକ୍ତି ଜାଗ୍ରତ ହୁଏ ମୁଁ ଉଡିବୁଲେ ଉଲମ୍ବ ମୁଦ୍ରାରେ। ମତେ ଲାଗେ ଅନନ୍ତ ଆକାଶ ମୋ ହାତମୁଠାରେ , ଅନାୟାସେ ଛୁଁଇଯାଏ ଗ୍ରହରୁ ଗ୍ରହାନ୍ତର ଉଲ୍ଲସିତ ହୁଏ ମଧୁର ଆଘାତରେ କୁନି…

ମାନସ ରଂଜନ ମହାପାତ୍ର  କାଲିଠୁ ବେମାର ଥିଲ କେଉଁ ଡାକ୍ତରଖାନାରେ ଏବେ ଖବର ଆସିଲା ,ଚାଲିଗଲ ଅନନ୍ତ ଯାତ୍ରାରେ ମତେ ଜାଣିଥିବା ଲୋକମାନେ ଏବେ ଉଭାନ ହେଇଯାଉଛନ୍ତି ଅଚାନକ ପୃଥିବୀରୁ କେଉଁ ଅଜଣା ଟାଉନବସରେ ଗୋଟେ ଦିନ ଆସିବ,ମତେ ଚିହ୍ନିପାରିବେ ନାହିଁ କେହି ପରିଚିତ…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା : ଜୀବନାନନ୍ଦ ଦାଶ  ଆକାଶରେ ପୁଣିଥରେ ଅନ୍ଧକାର ଘନ ହୋଇ ଉଠିଛି। ଆଲୁଅର ରହସ୍ୟମୟୀ ଯମଜ ଭଳି ଏଇ ଅନ୍ଧକାର ଯେ ମତେ ଚିରଦିନ ଭଲ ପାଇଛି ଅଥଚ ଯା'ର ମୁହଁ ମୁଁ କେବେବି ଦେଖି ନାହିଁ ସେଇ ନାରୀ ପରି ଫାଲଗୁନ ଆକାଶରେ ଅନ୍ଧକାର ନିବିଡ଼ ହୋଇ ଉଠିଛି। ମନେ ପଡ଼ୁଛି କେଉଁ…

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ  ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଗ୍ରୀଷମରେ ଉତ୍ତପ୍ତ ଧରା ଧରଣୀ ରାଣୀ ଫେଡି ନେତ୍ର ଅଧିରା। ଗବାକ୍ଷ କୋଣୁ ଚାହେଁ ସୁପ୍ତ ଜଳଦ କେବେ ସେ ଭିଜାଇବ ହୋଇ ବାରିଦ। ସୁଷ୍ମ ଧୂଳିକଣା ଉଡ଼ଇ ନଭରେ ଉତ୍ତପ୍ତ ବାୟୁ ଜୀବନ ବ୍ୟସ୍ତ କରେ। ପ୍ରବଳ ଘର୍ମ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ଜୀବନ କାଳ ବୈଶାଖୀକୁ…

ଡମ୍ବରୁଧର ବେହେରା  ଯେତେ ଦୁଃଖ ଅଛି ଦୁନିଆ ବୁକୂରେ ଦେଇ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ଜଗତର ଲୋକ ରୁହନ୍ତୁ ସୁଖରେ ଦେଇ କି ପାରିବ ସତେ ! ସଂସାର ଭିତରେ ଦୁଃଖ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାକୁ ପାରୁନାହିଁ ଦେଖି ସହି ନିରାକାର ତୁମ୍ଭେ ଅନାଦି ଅନନ୍ତ ନେଇ ଯାଅ ମୋତେ ବୋହି । ଭବ ସାଗରରେ ଆଜନ୍ମର ନାବ…