କବିତା

ଦେବାଳୟରେ କାହିଁକି କେବଳ ପୁରୁଷ ପୂଜକ ମହିଳା ଜଣେ ବି ନାହାନ୍ତି ? କାରଣ , ଈଶ୍ୱର କେବଳ ଭକ୍ତର ଆଖିରେ ନିଜ ଆକର୍ଷଣ ଚାହାନ୍ତି! ସବୁ ପ୍ରସାଦ ମଧୁର କୋଉଟା ବି ରାଗ କଷା କି ପିତା ନୁହେଁ; ଖାନାପିନାରୁ ଲାଗେ ଇଶ୍ବର ସବୁବେଳେ ସୁଖରେ ମସଗୁଲ୍ ରହିଥାନ୍ତି ବୋଧହୁଏ ! ନଚେତ୍…

ତପସ୍ୱିନୀ ଜେନା  ମନ ଦିନେ ସାଜିଥିଲା ସାହାରାର ମରୁ ମରୀଚିକା ତୁଲ୍ୟ, ବେଦନାର ମୌସୁମୀ ବୁଝୁଥିଲା ଅନ୍ତର୍ଦ୍ୱନ୍ଦର ମୂଲ୍ୟ। ମନ ଶରୀରରେ ନିଦାଘର ବହ୍ନି ଜାଳୁଥିଲା ହୃଦୟକୁ, ଦହନର ଜ୍ୱାଳା ଅଶ୍ରୁ ପାଲଟିକି ଭିଜାଉଥିଲା ଗଣ୍ଡକୁ। ବାରିଦ ଆସିବ ଆଶଙ୍କା ନଥିଲା ନକହିବି…

ମୂଳ ରଚନା : ଖାଲିଲ ଜିବ୍ରାନ୍ ଲୋକମାନେ କହିବାର ଶୁଣାଯାଏ ନଦୀଟି ସମୁଦ୍ରରେ ପଶିବା ପୂର୍ବରୁ ଥରିଉଠେ ଭୟରେ । ସେ ପଛକୁ ଅନାଇ ଚାଲି ଆସିବା ବାଟକୁ ଚାହେଁ, ପର୍ବତର ସୁଉଚ୍ଚ ଶୃଙ୍ଗରୁ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥ ଚାଲି ଜଙ୍ଗଲ ଓ ଗାଁମାନଙ୍କ ଭିତରେ । ଏବଂ ନିଜ ସାମନାରେ ଦେଖେ ଏତେ ବିଶାଳ…

ବିଶ୍ବରଞ୍ଜନ ଦାଶ ଚିହ୍ନା ଚିହ୍ନା କେହିଜଣେ ଅଚିହ୍ନା ଋତୁରେ ଆସି ବୋଳିଦିଏ ମୋ କପାଳେ ଅଫୁଟା ଫୁଲର ମୁହଁ ଅନ୍ଧାରପଣର ମାୟା ପାପୁଲିରେ ଆଙ୍କିଦେଇ ଅଲୋଡା ପଥର ଦେହେ ଖୋଜିବୁଲେ ଛାୟା ଦିଅଁ ।। ଲିଭି ଲିଭି ଆସୁଥିବି ଜାଳିବାର ବାହାନାରେ କେହିଜଣେ ଶୋଷିନିଏ ବଳକା ମୋ ଆୟୁଷକୁ ସମୟର…

ସୁଷମା ପରିଜା  କାହିଁକି ଯିବି ମୁଁ ଗୋପ, ବୃନ୍ଦାବନ ଦ୍ୱାରକା ,ମଥୁରା ଅବା ଶ୍ରୀ କାଶୀ କାହିଁକି ବା’ ଯିବି ଗଙ୍ଗା ଗୋଦାବରୀ , ପ୍ରୟାଗ ରାଜ କି ଶ୍ରୀ ବାରାଣସୀ ହେ କଳା ସାଆନ୍ତ, ମୁଁ ମୋ’ ଖୁସିରେ ହୋଇଛି ଶ୍ରୀ କ୍ଷେତ୍ରବାସୀ ।। ଜାଣେ ନାହିଁ ବେଦ ଅବା ପୁରାଣ ଉପନିଷଦରେ…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ  ଘୂର୍ଣ୍ଣାୟମାନ ପୃଥିବୀ କେଉଁ ଏକ ଅଦୃଶ୍ଯ ଅକ୍ଷ ଚାରିକଡେ ପୁଳାଏ ଆତ୍ମଗର୍ବେ ବିଚରା ମେରୁଦଣ୍ଡୀ ମାନବ ନଇଁପଡେ ଭୂମି ସ୍ପର୍ଶ ମାତ୍ରେ ଆସ୍ଥାବାଦୀ ଶିଶୁ ଚିରାଡି କୁଆଁ ଡାକ ଦିଏ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟରେ ସ୍ବାଭିମାନୀ ପିତାଟିଏ ବାଧ୍ଯରେ ସ୍ବାବଲମ୍ବୀ ହୁଏ। ଜୀବନ ଆଗେ…

ବିଜୟ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ  ଆଦିମ କାଳରୁ ଅଦ୍ୟାବଧି ଦେଖ ମାର୍ଗଶିର ଗୁରୁବାରେ, ଧୂପ ନୈବେଦ୍ୟରେ ସକଳ ଗୃହରେ ପୁଜା ପାଅ ନିରନ୍ତରେ। ସାଗର ମନ୍ଥନୁ ତୁମ ଆବିର୍ଭାବ ତେଣୁ ସାଗର ଦୁହିତା, ଏ ଧରା ଧାମକୁ ଧନ ଖାଦ୍ୟ ବାସ ସବୁ ତୁମ୍ଭ ମହାନତା। ଶ୍ରୀୟା ଭକତିରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ଯେ…

ଗଦାଧର ସାହୁ  ମୋତେ ତମେ ବାଡେଇ ଚାଲିଛ, ତମାମ ଜୀବନ ତମ ଖୁସି ପାଇଁ । ମୁଁ ଶବଦ୍ ଦେଇଛି ତୁମ ଇଚ୍ଛାରେ ତୁମ ବାଡିଆରେ ଲହୁ ଲୁହାଣ ହୋଇ ବୁକୁରେ ବେଦନାକୁ ଚାପି । ଏମିତି ବି ହେଇଛି ଥରେ ନୁହଁ ଅନେକ ଥର, ତୁମ ପାଇଁ ଖୁସି ଫେଣ୍ଟୁ ଫେଣ୍ଟୁ ମୁଁ ବହୁବାର ଫାଟିଛି । ମୋ…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ମହାପାତ୍ର  ଫେରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ ତ ଯାଅ ! ମୋଗଲ ହାରେମରେ ରହୁଛି ମୁଁ କଳିଙ୍ଗର ରାଜଜେମା ବଳିପଡିଛି ଯୁଦ୍ଧରେ ହଜିଯାଇଛି ମାଳିନୀ ନଦୀ ଇତିହାସରେ ଯୁଗେଯୁଗେ କାହିଁକି ଯେ ମୋ ପରି ନିରୀହା ଝିଅମାନେ ବଳିପଡୁଥନ୍ତି ଇତିହାସ ଲେଖାଯାଏ ଦିଗବିଜୟର ନିରବରେ ନିରତକ୍ଷଣରେ…

ଗୌରାଙ୍ଗ ପଟେଲ  ଦେଖୁଥିବା ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଭାସି ଭାସି ହଠାତ ଚେଇଁ ଉଠିଲାପରେ . . . କାହାଣୀ ଭଳିଆ ଲାଗୁଥିବା ଅବଚେତନ ମନର ରଚନାକୁ ସୁର ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ଯେପରି ଝାପ୍ସା ଓ ଖାପଛଡ଼ା ଜଣାପଡେ ! ଓଦା ବାଲି ଦେହରେ ଚିତ୍ର ଟିଏ ଆଙ୍କିବାକୁ ଯାଉଥିଲି ସିନା ସମାପ୍ତି ପୂର୍ବରୁ…