ତରୁଣ କୁମାର ମିଶ୍ର 
ପରଜାପତିରେ ପରଜାପତି ,
ହେଉଅଛୁ କିଆଁ ତରକା ଅତି ,
ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ଯାଉ ଉଡ଼ି ବେଗେ ,
ମନ କଥା କେବେ ନଶୁଣି କିଛି ।
କେଡ଼େ ଶରଧାରେ ପରାଗେ ତା’ର ,
ରଖିଛି ତୋ ପାଇଁ ମଧୁ ଆଧାର ,
ଦେବ ବୋଳି ଦେହେ ତା’ରଙ୍ଗୀନ ରେଣୁ
ରଙ୍ଗରଙ୍ଗିଆ ଡେଣାରେ ତୋର ।
ପରାଗ ସଙ୍ଗମେ କରିଛି ଇଚ୍ଛା ,
ଯତନେ କରିବ ତା’ ବଂଶରକ୍ଷା ,
ସେପାଇଁ ତୋହର ଗୋଡ଼ ଡେଣାରେ
ରେଣୁ ଲଗାଇବ ହୋଇ ସହସା ।
ବସିଯା କ୍ଷଣିଏ ଫୁଲ ଉପର ,
ପଢ଼ି ଯାରେ ମନ କଥା ତାହାର ,
ତୋ ରଙ୍ଗୀନ ଡେଣା ମନ ମୋହେ ତାର
ଘଷି ହୋଇଯିବୁ ଦେହରେ ତା’,ର ।
ତୋ ପରି ତାହାର ଆୟୂ କ୍ଷଣିକ ,
ମନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ କିନ୍ତୁ ମହତ ,
କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ ସେ ଆସି ଦୁନିଆଁକୁ
ବାସରେ ମୋହଇ ସାରା ଜଗତ ।
ଧନ୍ଯ ଧନ୍ଯ ତୁହି ପରଜାପତି ,
ସବୁରି ମନରେ ଜଗାଉ ପ୍ରୀତି ,
ତୋର ଏ ସୁନ୍ଦର ରଙ୍ଗ ଶରୀର
ଦେଖିଲେ ମିଳଇ ମନରେ ଶାନ୍ତି।
ପରଜା ପତିରେ ପରଜାପତି,
ପରଜା ପତିରେ ପରଜାପତି।
ଖଣ୍ଡଗିରି ,ଭୁବନେଶ୍ବର